ម៉ារី ដូមីនិក ម៉ាសារីលូ
ម៉ារី ដូមីនិក ម៉ាសារីលូ | |
---|---|
Born | Mornese, Alessandria, Italy | ឧសភា 9, 1837
Died | ឧសភា 14, 1881 Mornese | (អាយុ 44 ឆ្នាំ)
Beatified | November 20, 1938 |
Canonized | June 24, 1951 |
Major shrine | Basilica of Our Lady Help of Christians, Turin, Italy |
Feast | May 13 |
Saint ម៉ារី ដូមីនិក ម៉ាសារីលូ (May 9, 1837 – May 14, 1881) was the Italian founder of the Salesian Sisters.
ជីវិត
[កែប្រែ]បងស្រីកើតនៅក្នុងប្រទេស ភូមា ក្នុងខេត្ត Alessandria ដែលសិ្ថតនៅភាគឥសានន័យប្រទេសអ៊ីតាលី ហើយគ្រូសាររបស់គាត់ក្រក។ ពេលបងស្រីមានអាយុ ១០ ឆ្នាំ បងស្រីបានចូលរួមក្នុងក្រុម Daughters Mary ជាក្រុមបងស្រីអ្នកបួសដុន បូស្កូ សាឡេស៊ាន និងគោរពតាម លោក ឪពុក Pestarino ដែលជាអ្នករៀងចំក្រុមបងស្រី ដុន បូស្កូ សាឡេស៊ាន។ បងស្រី បានបំពេញការងារជាអ្នកសំរបសំរួលក្នុងសេចក្តីស្រលាញ់។ នៅពេលដែលបងស្រីបានជួបក្មេងៗនៅតាមភូមិបងស្រីបាននិយោយជាមួយពួកគេនិងចូលចិត្ត និយោយរឿងកំប្លែងហើយសួរពួកគេព្រមទាំងឆ្លើយសំនួរ។ ពេលបងស្រីមានអាយុ ២៣ ឆ្នាំ បងស្រីមានជំងឺគ្រុនពោះវៀនក្នុងប្រទេស ភូមា ហើយអ្នកភូមិបានចាប់ផ្តើមស្លាប់យ៉ាងលឿន។ ក្នុងពេលឆាប់ៗនោះបងស្រី ពូមីងបានបង្កើតក្រុមអ្នកស្ម័ត្រចិត្តសំរាប់មើលដល់ក្មេងដែលមានជំងឺឈឺ។ មួយអាទិត្យក្រោយមកបានជាអស់ប៉ុតែពេលបងស្រីត្រឡប់មកផ្ទះម៉ារីក៏បានមានជំងឺដោយខ្លួនឯង។ នាងបានទទួលសំបុត្របិទបាំងមួយពីព្រះវិហារប៉ុតែបងស្រីមានជំងឺនៅក្នុងជីវិត។ នៅក្នុងជីវិតបងស្រីបានធ្លាក់ចុះ។ ម៉ារីបានដឹងថាជីវិតរបស់នាងបានទន់ខ្សោយ។ នាងស្វែងរកភាពប្រសប់និងបំណងផ្សេងៗដោយខ្លួនរបស់នាងផ្ទាល់។ ដូនឆ្នេះហើយនាងជាអ្នកបង្រៀននៅតាមនាវាមួយយ៉ាងប៉ិនប្រសប់។ ដូចបូស្កូ នាងបានរៀនជំនាញតាំងពីក្មេងមកទើបនាងអាចឆ្លង់កាន់លើសំបុត្រនោះបាន។ ក្រោយពេលនាងលាក់បាំងជំងឺនាងក្នុងខែតុលាម៉ារីបានដើរនៅក្នុងភូមិនាងហើយបានដើរភ្លាមៗធ្វើឲ្យស្រឡាំងកាំងពេលគេឃើញនាងបានទូស្រាលមានសំណាងដើរជាមួយទីធ្លាផ្ទះនាងហើយលេងជាមួយស្រីនិងសើច។ សំលេងរបស់នាងឲ្យគេមានការចាប់អារម្មណ៏។ មានពេលខ្លះសន្តៈចន បូស្កូមានបង្ហាញពីបទពិសោធន៏របស់គាត់ ពេលដែលក្រុមគាត់បានបោះបង់ចោល។ មានសំលេងខ្លះបាននិយាយថា(ការសំដែងរបស់ត្រូវប្រុយប្រយត្ម័ពីអ្នកដ៏ទៃ) ម៉ារីបានក្លាយជាអ្នកកាន់សាសនានិងធ្វើតាមតាំងពីក្មេងមកម្លេះហើយបងប្រុសសាឡេស៊ានបានបង្កើតក្រុមសំរាប់ស្រីផងដែរ។ ក្មេងស្រីអាយុ ១៥ បានចូលក្នុងក្រុម Daughters of Mary Immaculate. លោកឪពុក Pestarino បានរវល់ជាមួយនិងការបង្រៀននៅក្នុងផ្លូវវិញ្ញានិងផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេឲ្យរួចផុតសេចក្តីទុកដែលរស់នៅក្នុងសង្គមរបស់ពួកគេ។ ដូចឆ្នេះទើបមានការចាប់ផ្តើមចូលជាអ្នកបួសក្នុងប្រទេស ភូមា។ ក្រុម Daughters ក៏មាននៅតាមផ្ទះរបស់ពួកគេផងដែរ និងទាំងនៅសាលារៀន។ សេចក្តីទុកចិត្តមាននៅក្នុងដៃចិត្តនិងការធ្វើរបស់ពួកគេ។ ដុន បូស្កូបានប្រាប់និងណែនាំទៅក្រុម Daughters តាមរយៈលោកឪពុក Pestarino ដែលបានហ្វឹកហ្វឺនដោយខ្លួនយើងទើប ដុនបូស្កូ សាឡេស៊ានសំរេចជាក្រោយ។ ប្រសិនបើពិចារណាឲ្យដល់គឺមិនមានគំនិតរវើរវាយដូចកាលពីក្មេងទៀតទេទើបដុនបូស្កូគ្មានសង្ស័យជាមួយពួកគេ។ យើងចង់ឲ្យក្រុមភ្លេង Mornese ធ្វើការលេងខាងក្រោយពេលសូត្រធម៌។ ប៉ុតែនេះមានបំណងស្វែងរកដោយខ្ចប់ខ្ចួនអាចធ្វើបាន និងស្ថាបនាគឺមិនសំណៅទៅលើមនុស្សស្រី។ ក្នុងឆ្នាំ ១៨៦៧ បន្តពីបានប្រជុំជាមួយក្រុម Daughter ជាអ្នកទទួយបន្ទុកហើយក៏មានសេចក្តីឆ្លើយតបរំភើករីករាយយ៉ាងខ្លាងក្នុងការគោរពច្បាប់ ដុន បូស្កូ។ ជាប្រភពន័យសេក្តីសុខទាំងផ្លូវវិញ្ញា និងវិញ្ញាស្ងប់ស្ងាន់មានចិត្តធម៌មេត្តាករុណា។ ម៉ារី ម៉ាសារីឡូបានជ្រើសរើសដោយមិនដើរផ្លូវខុស ទោះជានាងបាននិយាយថា ដំណើរជីវិតនាងគឺមិនអាចមានបញ្ហាទេ។ ជាអ្វីដែលយើងមិនបានគិតទុកពីមុនមកហើយនាងមាជីវិតជាធម្មតាគឺគ្មានអ្វីកើតឡើងទេ។ តាំងពីចាប់ផ្តើមមកនាងមានការតស៊ូនិងពុះពារល្អណាស់ ប៉ុតែការណែនាំខុសបំណងផ្សេងៗ ហើយលំបាកជាមួយប្រជាជន។ ថ្ងៃមួយនោះមានភ្នាក់ងារវិជ្ជាជីវៈមកដល់។ ក្មេងស្រី១៥ឆ្នាំដែលបានរៀនដោយឆ្លង់កាន់ម៉ារី ម៉ាសារីឡូ បានអះអាងនិងថ្លែងសច្ចារឺក៏សន្យាក្នុងសាសនានិងធ្វើសច្ចាប្រដិធានខាងផ្លូវអារម្មណ៏ជាមួយនិង លោកឪពុក ដុន បួស្កូ ហើយនិងលោកឪពុក Pestarino.ថ្ងៃកំណើតថ្មីន័យគ្រូសារសាឡេស៊ានទី ៣១ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ១៨៧២។ ទំលាប់ន័យការស្លៀកពាក់ជាង ៣៥ឆ្នាំនាងធ្វើឲ្យលេចចេញដោយខ្លួនឯ។ នាងបានក្លាយជាបងស្រី ម៉ារី ម៉ាសារីឡូ។