ម្រាមដៃទាំង៥ខ្វែងគំនិ

ពីវិគីភីឌា

ម្រាមដៃទាសគ្នាទារគុណសម្បត្តិ

មុតមាំមធ្យ័តអារកាត់រៀងខ្លួន

មេដៃថាអញអស្ចារ្យមាំមួន

ឯងម្រាមទាំងបួនមិនធួនស្មើឡើយ។

ព្រោះអញមេធំពុំមានអ្វីព្រួយ

បើបានលេខមួយគឺអញនេះហើយ

ធ្វើជាសញ្ញាជំនួសចម្លើយ

មេដៃអញហើយអំណាចជាងគេ។

ឯម្រាមចង្អុលនឹកខ្វលចិន្តា

ទើបតបវិញថាឯងគ្រាន់តែមេ

អ្នកដែលពូកែអញឯណេះទេ

ចង់បញ្ជាគេចង្អុលតាមចិត្ត ។

ឯម្រាមកណ្តាលក៏ឈឺឆ្អាលដែរ

ថាឯងពូកែតែនៅតូចល្អិត

អញខ្ពស់មាឌធំមើលឃើញជុំជិត

មិនពីបាកគិតដូចអ្នកតូចទាប ។

រីឯនាងដៃនិស្ស័យស្នេហា

ទន់ភ្លន់សង្ហាស្លូតបូតសុភាព

មិនព្រួយរងកម្មចាំទទួលលាភ

មាសពេជ្រតម្រៀបត្រៀបទុកឱ្យស្រេច។

កែវកងផងច្នៃតម្លៃយ៉ាងណា

គ្រឿងអលង្ការរចនាគ្រប់ក្បាច់

គេតែងលម្អបំពាក់រំលិច

ចាំបាច់ត្រូវពាក់ឱ្យនាងដៃមុន ។

កូនដៃនៅខ្ចីខំស្តីតវ៉ា

ថាខ្ញុំនេះណាជាអ្នកមានបុណ្យ

ក្រចកមុតស្រួចរាងតូចស្រទន់

គ្មានធ្វើអ្វីធ្ងន់ព្រោះខ្ញុំកូនពៅ។

មើលចុះម្រាមដៃកែខៃគំនិត

ខំបញ្ចេញឫទ្ធិមិនគិតរាក់ជ្រៅ

បើបង់អាសារម្រាមណាមួយទៅ

ប្រអបដៃនៅខ្វះលក្ខណ:ហើយ ។

ចង់កាន់ចង់ទ្រយកអ្វីមិនស្រួល

រអាក់រអួលដួលមុខដួលក្រោយ

បើម្រាមទាំងដប់ប្រេះស្រាំគ្នាហើយ

នុ៎ះដៃនឹងខ្សោយៗលែងសូវខ្លាំង ។

បើម្រាមទាំងអស់ស្រស់ស្រួលគ្នាវិញ

រួបរួមបំពេញជួយជាកម្លាំង

ពុះពាប្រយុទ្ធមិនស្លុតតតាំង

លុះច្បស់នឹងខ្លាំងៗគ្រប់កិច្ចការ ។

តែបើនឹងគិតគំនិតប្រៀបធៀប

ដោះស្រាយបញ្ហារដ្ឋាបូរី ។

មេដៃបីដូចជាអ្នកដឹកនាំ

ពុះពាមុតមាំជូនជាតិប្រុសស្រី

ឱ្យរាស្រ្តបានរស់មានសិទ្ឌិសិរី

ចាកផុតទុក្ខភ័យពីក្តីអន្តរាយ ។

រីចង្អុលដៃបីដូចសាសនា

ជួយជាប្រាជ្ញាផ្លូវចិត្តផ្លូវកាយ

ឱ្យស្គាល់បាបបុណ្យទោសគុណទាំងឡាយ

ប្រជាសុខកាយសប្បាយផ្លូវធ៍ម

ឯម្រាមកណ្តាលដំណាលអ្នកចេះ

ពេញដោយតម្រិះត្រិះរិះបានល្អ

អាចជួយដោះទុក្ខអ្នកស្រុកក្រីក្រ

ដែលត្រដររស់ព្រោះអវិជ្ជា ។

នាងដៃកូនដៃដូចប្រជាជន

វណ្ណៈអធនចិត្តធ្ងន់គ្រប់គ្រា

កម្មករកសិករមានក្ររួមគ្នា

បំពេញការងារតាមមុខនាទី ។

ដូច្នេះម្រាមដៃបីដូចជនជាតិ

មិនគួរវិវាទឱ្យឃ្លាតសាមគ្គី

គ្រប់ជាន់គ្រប់ថ្នាក់គួរស្ម័គ្រពលី

កុំបែកជាពីរវេញជាធ្លុងមួយ ៕

ដកស្រង់ពីអាយ៉ៃ លោក – ព្រហ្ម​ម៉ាញ