ស្នាដៃនៃបុព្វបុរសខ្មែរ

ធាតុពិតប្រទេសជាតិនីមួយៗដែលអាចមានវត្តមាននៅលើសំបកផែនដីយើងនេះ សុទ្ធសឹងរបស់រឺវត្ថុធាតនានាសំរាប់តំនាងវប្បធម៌របស់ជាតិផ្សេងៗរៀងៗខ្លន។ ហើយ ដើម្បីស្គាល់នូវវប្បធម៌ របស់ខ្លួនមួយបានគឺ ទាមទាអោយមានភស្តុដែលតំនាងអោយ សម្បត្តិវប្បធម៌ ដែលជាមរតកតំនាងអោយដួងព្រលឹងជាតិរបស់ខ្លួន។ ដោយឡែក ខ្មែរជាជនជាតិមួយក្នុងចំនោមជនជាតិនានាក្នុងលោកកីយ៍នេះដែរ ហើយក៏ពោពេញ ទៅដោយធនធានធម្មជាតិ និង ផ្នែកវប្បធម៌មិនចាញ់ប្រទេសជាតិជិតខាងឡើយ។ ជាពិសេសខ្មែរមានប្រាសាទរាប់សិបប្រាសាទ ដែលជាស្នាដៃរបស់ស្ថាបនិកល្បីៗ សុទ្ទសឹងតែជាកំពូលវិស្វាក់ករដែលពោពេញ ទៅដោយសមត្ថភាពពេញខ្លួនដែលបាន ក៍សាងឡើងគ្រប់តែទំព័រនៅក្នុងសម័យកាលនាប្រវត្តិសាស្រ្ត។​​ ប្រាសាទបុរាណដ៍ច្រើ នពេកពន់ដែលត្រូវបានក៍សាងឡើង ពីផ្ទាំងសិលាសុទ្ទសឹងជាវត្ថុធាតុដែលកំររកបាន នៅលើសកលលោលនេះ។ ប្រាសាទនីមួយៗត្រូវបានក៍សាងឡើងដោយរចនាម៉ូតខុស ៗគ្នាទៅតាមរចនាបទផ្សេងៗ ដែលតំនាងអោយយុគសម័យកាលនីមួយៗតាំងពីបុរា ណកាល។ ហើយស្នាដៃទាំងនេះក៍ជាផ្នែកមួយដែលមានតំលៃវិសេសវិសាលបំផុត ដែលជំរុញ អោយវប្បធម៍ខ្មែរឈានដល់កំពូលដែរ។ ទន្ទឹមនិងនេះកំរងឯកសារ ប្រវត្តិសាសន៍ ក៍ដូចជាកំនត់ត្រាតាមរយ:សិលាចារឹកនានាក៍បានឪ្យិដឹងពីជីវិត្តប្រព្រិត្ត ទៅនៃបុព្វបុរសខ្មែរ គ្រប់តែជំនាន់ដែលបានបង្ហាញថាពួកលោកសុទ្ទសឹងតែធ្លាប់បាប ឆ្លងកាត់នូវកាប្រយុទ្ធប្រឈមប្រឆាំងតតាំងទប់ទលនិងបញ្ឈប់ការឈ្លានពានគ្រប់ប្រភេ ទដើម្បីបព្វហេតុបេតិកភណ្ឌ័ផ្សេងៗដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់កួនចៅដែលជាមនុស្សជំនា ន់ក្រោយៗ ជាសត្យានុម័តមនុស្សជំនាន់មុនដែលមានតួនាទីជាអក្នបង្កើតស្នាដៃរបស់ ខ្លួនតាមរយះការក៏សាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ននានា ជាពិសេសគឺត្រួវសាងសង់នូវអ្វីដែល ជាអច្ឆរិយរឺក៏ប្រាសាតបិរាណផ្សេងៗអោយបានច្រើនទៅតាមសមត្ថភាពដែលអាចធ្វើ ទៅបាន ពីព្រោះការសាងសង់ឡើងវាពិតជាមានតំលៃវិសេសវិសាលណាស់ ពីព្រោះ វាបានបញ្ជាក់អោយមនុស្សជំនាន់ក្រោយបានដឹងអំពីរបបគ្រប់គ្រងប្រទេសជាតិនាស ម័យកាលបុព្វបុរសជំនាន់មុនៗនិងបានឆ្លុះបញ្ជាំងអំពីសម្ថភាពមនុស្សជំនាន់នោះដល់ កំរិតណាពីសេសគឺសាងសង់ឡើងគឹដើម្បីទុក្ខជាកេតំនែលសំរាប់តំនាងអោយ[[ព្រះសិវះ ព្រះព្រហ្ម]] ដួងព្រលឹងដូនតាជំនាន់មុនៗដែលជាអាទីទេព តំនាងអោយដួង ព្រលឹង របស់ជាតិ។ និងជាពិសេសវាជាវត្ថុទិពតាងតំនាងថា រាល់សម្មិផលក៏ដូចជាប្រាសាទ ទាំងនេះវាជាកេមរតកដួនតាតំនាងអោយកូនចៅជំនាន់ក្រោយៗដឹងនិងជឿជាក់ថាពិ តជាធ្លាប់មានជំនាន់មុនៗនិងជំនាន់ពួកយើងឈានចូលមកដល់នោះបើមិនជឿក៏មិន កើត ពីព្រោះវានូវមានវត្ថុតំនាងពាសពេញដីពេញផ្ទៃប្រទេសបែបនេះ។

សេដ្ឋកិច្ច

​​​សេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងសម័យនោះគឺមានការីចចំរើនយ៉ាងខ្លាំងខ្លាផងដែ។​ដោយសារតែបុព្វបុស់នៅ សម័យនោះជាអក្នសិក្សាស្វែងយល់ជាអក្នស្រាវជ្រាវនូវអ្វីៗដែលប្លែកដើម្បីយកមកអភិវឌ្ឈន៏និង ទទួលយកនូវអ្វីដែលគេពុំទាន់មាន ដែលគេពុំដែលឃើញ។​ លើសពីនេះទៅទៀតពួ​កគេចេះស្រលាញ់ គ្នាចេះសាមម្គីគ្នា​ ចេះប្តោះប្តូរយោបល់គ្នាធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីអោយមានគំនិតក្នងការអភិវឌ្ឈន៏ទទួល បាននូវភាពជោកជ័យនិងអក្ន​នផងទាំងពួងមានការកោតសរសើរតែប៉ុនោះ។​ មិនត្រឹមតែប៉ុនោះគឺដើម្បី អោយសម្មតិផស​មានភាពរឹងមាំយូអង្វែងទៀតផង។ដោយឡែកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានាសម័យនោះ ទាំងយុវជនទាំងយុវនារី គឺពោពេញទៅដោយគំនិតស្នារតីតស៊ូព្យាយាមខ្ពស់ ជាក់ស្តែងប្រុសៗនាស ម័យនៅគឺខិតខំធ្វើការងារឥតមានការថ្អូញថ្អែរឡើយ។

ធនធានមនុស្ស

នៅក្នុងសម័យនោះផងដែរក៏ជាសម័យមួយដែលពោរពេញទៅដោយអក្នមានចំនេះដឹងខ្ពស់អក្ន សិក្សារៀនសួត្រ អក្នស្វែងយល់និងអក្នស្រាវជ្រៀវ។​លើសពីនេះទៅទៀតបុព្វបុរស ក្នុងសម័យនោះគឺជាអក្នដែលមានជំនាញនិងមានបទពិសោធន៏ខ្ពស់។ទទឹមនឹងនេះដែរនៅពេល ដែលពួកគាត់មានចំនេះវិជ្ជាពួកគាត់បានរួបរួមសាមគ្គីជាធ្លុកតែមួយ ជាគ្រួសារតែមួយរហួតបាប ទទូលជោកជ័យ។ដោយសារតែស្នាដៃដ៏ត្រចះត្រចង់នៅក្នុងសម័យនោះហើយទើបបានបន្សល់ ទុក្ខនូវកេរ៍មរតក ដែលជាដួងព្រលឹងជាតិខ្មែរក៏ដូចជាវប្បធម៍ដ៍រុងរឿងកាសពីសម័យបុព្វបុស់យើង។

ការអភិវឌ្ឈន៍

ជាការពិតណាស់ដោយសារតែថ្នាក់អក្នដឹកនាំដោយសារតែព្រះមហាក្សត្រនាសម័យនោះមានគំ និតអភិវាឌ្ឈន៍ខ្ពស់ទើបធ្វើអោយ ប្រទេសជាតិនាសម័យនោះមានកររីចចំរើនខ្លាំង ទាំង[[វិស័យកសិកម្ម និងវិស័យឧក្សាហកម្ម]] លើសពីនេះទៅទៀតមិនត្រឹមតែវិស័យកសិកម្ម​និង​ឧក្សាហកម្មក៍មានវិស័យ ជាច្រើនទៀតដែលមានការរីកចំរើនផងដែរជាពិសេសគឺវិស័យទេសចរណ៍តែម្តង។មិនត្រឹមតែប៉ុនោះ វិស័យសិល្បះក៍ជាវិស័យមួយដ៍ពេញនិយមនៅក្នុងសម័យនោះផងដែរព្រោះថាបើយើងក្រឡេកមើល ទៅអតីតកាលវិញនោះយើងឃើងថាសិល្បះនាសម័យនោះមានការរីកចំរើនយ៉ាងខ្លាំងខ្លា។ ទាំងនេះ ហើយបានបញ្ជាក់អោយឃើងថាក្នុងសម័យនោះគឺពិតជាយ៉ាងនេះមែន។

ស្ថានភាពក្នុងការរស់នៅ

ចំពោះការរស់នៅនាសម័យនោះផងដែរឃើញថាប្រជាជនក្នុងសម័យនោះប្រកបដោយសេចក្តីសុខ សេចក្តីចំរើន ជីវភាពគ្រួសារវិញពុំសូវមានមានភាពខ្វះខាតប៉ុន្មានទេ។​ ដោយសារតែនៅក្នុងសម័យ នោះ ប្រទេសកម្ពុជាគឺជាប្រទេសមួយដែលបំបូរបែប ទាំងអាហារ ទាំងការងារ និង វិស័យផ្សេងៗទៀត។