ហោ ណាំហុង

ពីវិគីភីឌា

ហោ ណាំហុង (កើតថ្ងៃទី១៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៣៥) [១] គឺជាអ្នកការទូត កម្ពុជា ដែលបានបម្រើការក្នុងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស ពីឆ្នាំ១៩៩០ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ [២] និងម្តងទៀតពីឆ្នាំ១៩៩៨ ដល់ឆ្នាំ២០១៦។ [៣] លោក​ជា​សមាជិក ​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា និង​ជា​ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី​តាំងពី​ឆ្នាំ​២០០៤។ លោក​បាន​បម្រើ​ការ​ជា​រដ្ឋ​មន្ត្រី​ការ​បរទេស​របស់​កម្ពុជា​អស់​រយៈ​ពេល​២០​ឆ្នាំ។

ហោ ណាំហុង
ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា
ក្នុងការិយាល័យ
១៦ កក្កដា ២០០៤ – ២២ សីហា ២០២៣
នាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ
ក្នុងការិយាល័យ
៣០ វិច្ឆិកា ១៩៩៨ – ៤ មេសា ២០១៦
នាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន
មុនអ៊ឹង ហួត
បន្ទាប់ប្រាក់ សុខុន
ក្នុងការិយាល័យ
១៩៩០–១៩៩៣
នាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន
មុនហ៊ុន សែន
បន្ទាប់នរោត្តម សិរីវុឌ្ឍ
ព័ត៌មានលម្អិតផ្ទាល់ខ្លួន
កើត (1935-11-15) 15 November 1935 (អាយុ 88)
រាជធានីភ្នំពេញ, ប្រទេសកម្ពុជា
គណបក្ស​នយោបាយគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា
កូន
សាលាមាតាសាលាភូមិន្ទរដ្ឋបាល
វិទ្យាស្ថានអឺរ៉ុបនៃការសិក្សាអន្តរជាតិជាន់ខ្ពស់
សកលវិទ្យាល័យប៉ារីស
វិជ្ជាជីវៈអ្នកនយោបាយ, អ្នកការទូត

ជីវិតដំបូង និងការអប់រំ[កែប្រែ]

កើតនៅទីក្រុងភ្នំពេញ លោកបានទទួលការអប់រំនៅ សាលាភូមិន្ទរដ្ឋបាល (ផ្នែកការទូត) ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ [៤] លោកបានទទួលសញ្ញាប័ត្រអនុបណ្ឌិតច្បាប់ពីមហាវិទ្យាល័យច្បាប់នៅទីក្រុងប៉ារីស [៥] និងសញ្ញាប័ត្រពីវិទ្យាស្ថានអឺរ៉ុបនៃការសិក្សាអន្តរជាតិជាន់ខ្ពស់ នៅប្រទេសបារាំង។ [៤]

អាជីពដំបូង[កែប្រែ]

ចន្លោះឆ្នាំ១៩៦៧ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៣ លោកបានបម្រើការនៅស្ថានទូតកម្ពុជានៅទីក្រុងប៉ារីស ដែលបានក្លាយជាបេសកកម្មរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលនិរទេសនៃសហភាពជាតិកម្ពុជា ( រាជរដ្ឋាភិបាលរួបរួមជាតិកម្ពុជា ) ក្នុងឆ្នាំ១៩៧០។ [៦] នៅ​ចន្លោះ​ឆ្នាំ១៩៧៣ ដល់​ឆ្នាំ១៩៧៥ លោក​បាន​ធ្វើ​ជា​តំណាង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ជា​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​ប្រចាំ ​ប្រទេស​គុយបា[៥]

ជំរុំពន្ធនាគារគុកបឹងត្របែក[កែប្រែ]

ចន្លោះ​ឆ្នាំ​១៩៧៥ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៩ លោកអះអាង​ថា​ធ្លាប់​ជា​អ្នក​ទោស​ខ្មែរ​ក្រហម ​នៅ ​បឹងត្របែក[៧] មាន​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា លោក​បាន​សហការ​ជាមួយ​នឹង​អ្នក​ចាប់របស់​ខ្លួនគាត់ ប៉ុន្តែ លោកបដិសេធ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​នេះ ហើយ​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ​ក្នុង​បណ្តឹង​បរិហារកេរ្តិ៍​លើ​ជន​ជាប់​ចោទ។ [៧] [៨] នៅថ្ងៃទី២៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១១ លោកបានចាញ់បណ្តឹងបរិហារកេរ្តិ៍នៅតុលាការកំពូលបារាំង ដែលលោកបានអះអាងថា លោកគ្មានកំហុសចំពោះអំពើឃោរឃៅដែលបានប្រព្រឹត្តក្នុងរបបខ្មែរក្រហមពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ [៩] [១០]

កាល​ពី​ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ២០១១ លោក បាន​តវ៉ា​ជាមួយ​មន្ត្រីសហរដ្ឋអាមេរិក ​ទាក់​ទង​នឹងខ្សែកាបការទូត ​ដែល​ចេញ​ផ្សាយ​ដោយ វីគីលីក ។ ខ្សែ​ដែល​មិន​ទាន់​កំណត់​បាន​អះអាង​ថា លោក ណាំហុង «បាន​ក្លាយ​ជា​ប្រធាន​ជំរំ​បឹងត្របែក (sic) ហើយ​គាត់ និង​ភរិយា​បាន​សហការ​គ្នា​ក្នុង​ការ​សម្លាប់​អ្នក​ទោស​ជា​ច្រើន»។ [១១]

អាជីពជាបន្តបន្ទាប់[កែប្រែ]

លោក ហោ ណាំហុង ចាប់ដៃជាមួយរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិក ហ៊ីលឡារី គ្លីនតុន នៅក្រសួងការបរទេស ក្នុងទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន នៅថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២។

នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨០ ក្រោយ​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​ដួល​រលំ លោក បាន​ចូល​បម្រើ​ការងារ​ក្នុង​រដ្ឋាភិបាល​ជា​អនុរដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ការ​បរទេស។ [៦] នៅឆ្នាំ១៩៨២ គាត់ត្រូវបានតែងតាំងជាឯកអគ្គរដ្ឋទូតប្រចាំសហភាពសូវៀត ដែលជាមុខតំណែងដែលគាត់កាន់រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៨៩។ [៥] នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៩ លោក​បាន​ត្រឡប់​មក​កម្ពុជា​វិញ​ក្នុង​ឋានៈ​ជា​រដ្ឋមន្ត្រី​ទីស្តីការ​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី​ទទួល​បន្ទុក​កិច្ចការ​បរទេស។ [៦] នៅឆ្នាំ១៩៩០ លោកត្រូវបានតែងតាំងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស [៥] ហើយនៅឆ្នាំ១៩៩១ បានក្លាយជាសមាជិកនៃឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាជាតិកម្ពុជា។ [៦]

ចន្លោះឆ្នាំ១៩៨៧ ដល់ឆ្នាំ១៩៩១ លោក ហោ ណាំហុង គឺជាអ្នកចរចាដ៏សំខាន់មួយរូបក្នុងកិច្ចចរចាសន្តិភាព ដើម្បីបញ្ចប់ "ជម្លោះកម្ពុជា"។ [៦] នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩១ លោកគឺជាហត្ថលេខីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស[៦]

នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៣ លោក​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​កាន់​អង្គភាព​ការទូត​វិញ​ក្នុង​នាម​ជា​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​ប្រចាំប្រទេសបារាំង[៦] នៅឆ្នាំ១៩៩៨ លោកបានត្រឡប់មករដ្ឋាភិបាលវិញក្នុងនាមជាសមាជិករដ្ឋសភា និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ។ [៦] នៅឆ្នាំ២០០៤ បន្ថែមពីលើតំណែងជារដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស លោកត្រូវបានតែងតាំងជាឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី។ [៦]

លោកបានចូលនិវត្តន៍ពីមុខតំណែងជារដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសនៅថ្ងៃទី៤ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦ បន្ទាប់ពីកាន់តំណែងរយៈពេល ១៧ឆ្នាំ ទោះបីជានៅតែជាឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីក៏ដោយ។ [១២] លោក​ជា​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ការ​បរទេស​កម្ពុជា​យូរ​ជាង​គេ។

ជីវិត​ឯកជន[កែប្រែ]

លោក ហោ ណាំហុង បាន​រៀប​ការ​ហើយ​មាន​កូន​៥​នាក់ ។ [៦] កូនប្រុសច្បងរបស់លោក គឺ លោក ហោ សុធួន ជាអគ្គលេខាធិការអចិន្ត្រៃយ៍នៃក្រសួងការបរទេស និងសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ និងកូនប្រុសពីរនាក់ទៀតបម្រើការជាឯកអគ្គរដ្ឋទូត៖ ហោ ណាំបូរ៉ា ជាឯកអគ្គរាជទូតប្រចាំចក្រភពអង់គ្លេស [១៣] និង លោក ហោ មុនីរ័ត្ន ជាឯកអគ្គរាជទូតជប៉ុន (លេខាបច្ចុប្បន្ន។ របស់ក្រសួងទេសចរណ៍)។ [១៤] [១៥]

រង្វាន់កិត្តិយស[កែប្រែ]

ជាតិ[កែប្រែ]

  • ឯកឧត្តមព្រះរាជបញ្ជានៃកម្ពុជា [៦]
  • ឧត្តមមន្ត្រីនៃព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះមុនីសរាផុនឋ [៦]

បរទេស[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. Les clés du Cambodge. 1995. p. 205. ល.ស.ប.អ. 9782706811500. https://books.google.com/books?id=bnJuAAAAMAAJ. 
  2. (2002). "Third Annual Gala Dinner with Foreign Ministers Biggest Ever". Interchange: A Quarterly Newsletter for and About International Cooperation with Cambodia, Cuba, Laos and Vietnam 12 (3). Retrieved on 1 January 2011.
  3. Southeast Asia in search of an ASEAN community. Singapore. 2006. p. 67. ល.ស.ប.អ. 978-981-230-389-9. https://books.google.com/books?id=D2m74ag0ixgC&pg=PA67. 
  4. ៤,០ ៤,១ Les clés du Cambodge. 1995. p. 205. ល.ស.ប.អ. 9782706811500. https://books.google.com/books?id=bnJuAAAAMAAJ. 
  5. ៥,០ ៥,១ ៥,២ ៥,៣ (2002). "Third Annual Gala Dinner with Foreign Ministers Biggest Ever". Interchange: A Quarterly Newsletter for and About International Cooperation with Cambodia, Cuba, Laos and Vietnam 12 (3). Retrieved on 1 January 2011.
  6. ៦,០០ ៦,០១ ៦,០២ ៦,០៣ ៦,០៤ ៦,០៥ ៦,០៦ ៦,០៧ ៦,០៨ ៦,០៩ ៦,១០ ៦,១១ ៦,១២ ៦,១៣ "H.E. Mr. HOR Namhong Deputy Prime Minister, Minister of Foreign Affairs and International Cooperation Curriculum Vitae". Kingdom of Cambodia Ministry of Foreign Affairs and International Cooperation. Archived from the original on 16 July 2011. Retrieved 1 January 2011. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (help); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (help)
  7. ៧,០ ៧,១ Doyle, Kevin (1 September 2005). "Supreme Court Upholds Verdict Against Reporter". The Cambodia Daily. http://www.camnet.com.kh/cambodia.daily/selected_features/cd-1-9-2005.htm. 
  8. Getting away with genocide? Elusive justice and the Khmer Rouge Tribunal. Sydney. 2005. pp. 151–152. ល.ស.ប.អ. 0-86840-904-9. https://books.google.com/books?id=gqK7IwQEJbQC&pg=PA152. 
  9. "Sam Rainsy won lawsuit by Hor NamHong « ខ្មែរបង្រួបបង្រួម UnitedKhmer". Archived from the original on 2011-08-31. Retrieved 2011-05-26. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (help); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (help)
  10. "លោក សម រង្ស៊ី ឈ្នះក្ដីលោក ហោ ណាំហុង".
  11. "Cambodia protests over US cable's Khmer Rouge claim". Google News. Agence France-Presse. 15 July 2011. Retrieved 28 July 2012.
  12. "Assembly OKs Hun Sen's Cabinet Reshuffle". The Cambodia Daily. 5 April 2016. https://www.cambodiadaily.com/news/assembly-oks-hun-sens-cabinet-reshuffle-110873/. 
  13. "His Excellency Hor Nambora". Diplomat Magazine. 2005. Retrieved 21 July 2012.[តំណភ្ជាប់ខូច]
  14. "ACC Secretary-General Chen Dehai Met with Secretary of State of the Ministry of Tourism of Cambodia HOR Monirath". ASEAN-China Centre. 2019-03-30. Retrieved 5 October 2022.
  15. Xinhua (15 November 2008). "Cambodian FM names 9 new ambassadors". People's Daily Online. Retrieved 21 July 2012.