កុសល

ពីវិគីភីឌា

(បា.)(កុសល់)កម្ម​ដែល​កម្ចាត់បង់​នូវ​អំពើ​អាក្រក់ (បុណ្យ) ។ ព. ផ្ទ. អកុសល ។ (បា.) ដែល​ល្អ​ប្រពៃ, ដែល​ជា​បុណ្យ : ចិត្ត​កុសល; ដែល​ប៉ិន​ប្រសប់, ឈ្លាស​វាងវៃ : កុសល​បណ្ឌិត ។