Jump to content

ខេត្តត្រាំង

ពីវិគីភីឌា

ខេត្តត្រាំង ( ថៃ : ตรัง , អានថា: ត្រាំង ) ហៅផងដែរថា មឿងថាប់ធៀង (เมืองทับเที่ยง) គឺជាខេត្តមួយក្នុងចំណោម ខេត្តភាគខាងត្បូង (ចង្វាត) នៃប្រទេសថៃដែលនៅខាងលិច ឧបទ្វីបម៉ាឡេ ប្រឈមមុខនឹង ទ្វារសមុទ្រមលក្កា ។ ខេត្តជិតខាងគឺ (ពីខាងជើងតាមទ្រនិចនាឡិកា) ខេត្តក្របី ខេត្តនរគស្រីធម្មរាជ ខេត្តព័ទ្ទលុង និង ខេត្តស្តូល

ខេត្តត្រាំង ពីមុនជាកំពង់ផែដែលពាក់ព័ន្ធនឹងពាណិជ្ជកម្មបរទេស វា​ជា​កន្លែង​ដំបូង​ដែល​គេ​ដាំ​កៅស៊ូ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ។ កៅស៊ូត្រូវបានគេនាំយកដើមកៅស៊ូពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ីមកដាំនៅទីនេះក្នុងឆ្នាំ 1899 ហើយឥឡូវនេះកៅស៊ូគឺជាការនាំចេញដ៏សំខាន់របស់ប្រទេស។ ទន្លេ ត្រាំង ហូរកាត់ខេត្តនេះចេញពីជួរភ្នំខៅហ្លួង ហើយទន្លេប៉ាលៀន (แม่น้ำปะเหลียน) ហូរចេញពីភ្នំបន្ទាត់ (เทือกเขาบรรทัด) ខេត្ត ត្រាំង មានផ្ទៃដីប្រមាណ 5,000 គីឡូម៉ែត្រការ៉េ និង 199 គីឡូម៉ែត្រនៃ ច្រកសមុទ្រម៉ាឡាកា

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]