ទំព័រគំរូ:ប្រទេសកម្ពុជា

ពីវិគីភីឌា

I.លក្ខខណ្ឌ​សង្គម​កម្ពុជា[កែប្រែ]

ប្រទេសកម្ពុជា​មាន​ផ្ទៃ​ដី ១៨១ ០៣៥ គម²។ បើ​គិត​ពីចំនួន​ប្រជាជន​គឺ​មាន​ចំនួន​តិច​ជាង​ប្រទេស​​ខ្លះ​នៅ​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​ លើកលែង​តែ​ប្រួទេស​ឡាវ សិង្ហបុរី និង ប្រុយណេ។ តាម​ការ​ធ្វើ​ជំរឿន​នា​ខែ​មិនា ១៩៩៨ ប្រជាជន​កម្ពុជា​មាន​ចំនួន ១១ ៤៣៧ ៦៥៦ នាក់ ហើយ​អត្រា​កំណើន​ប្រជាជន​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​មាន ២,៤៩%។ សង្គ្រាម​ និង វិបត្តិនយោបាយ​នៅ​កម្ពុជា​កន្លង​មក បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្ថានភាព​ប្រជាជន​មាន​បំរែបម្រួល និង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ចលនា​បំលាស់​លំនៅ​ផង​ដែរ។

១.ទម្រង់ប្រជាសាស្ត្រ​កម្ពុជា[កែប្រែ]

ទម្រង់ប្រជាសាស្ត្រ​កម្ពុជារួម​មាន​ ដង់ស៊ីតេប្រជាជន ទម្រង់​តាមភេទ និងអាយុ ប្រជាជន​សកម្ម និង​ក្រុម​ទន់ខ្សោយ​។ ទម្រង់នេះ តែងតែ​ប្រែប្រួល​ទៅតាម​សម័យកាល​នីមួយៗ​។

១.១. ដង់ស៊ីតេ និង​​លទ្ធភាព​បង្ក​កំណើត​នៃ​ប្រជាជន​កម្ពុជា[កែប្រែ]

១.១.១. ប្រជាជន​កម្ពុជា[កែប្រែ]

យោង​តាម​ការ​ធ្វើ​ជំរឿន​របស់​ក្រសួង​ផែនការ (ថ្ងៃទី ៣-១២ ខែ​មិនា ឆ្នាំ១៩៩៨)ចំនួន​ប្រជាជន​កម្ពុជា​មាន​ចំនួន​សរុប ១១ ៤៣៧ ៦៥៦ នាក់។ ក្នុង​នោះ​មាន​បុរស ៥ ៥១១ ៤០៨នាក់ និង​ស្ត្រី ៥៩២ ៦៤៨នាក់។ ប៉ុន្តែ​របាយ​ប្រជាជន​​នៅ​តាម​តំបន់​មិន​ស្មើ​គ្នា​ទេ ៖

  • តំបន់វាលរាប ៖ (ភ្នំពេញ កណ្ដាល កំពង់ចាម ស្វាយរៀង ព្រៃវែង និង​តាកែវ) ប្រមូល​ផ្ដុំ​ប្រជាជន​ចំនួន ៥ ៨៩៨ ៣០៥នាក់ ស្មើនឹង ៥១,៥៧%។
  • តំបន់​ទន្លេសាប ៖ (កំពង់ធំ សៀមរាប បាត់ដំបង ពោធិ៍សាត់ កំពង់ឆ្នាំង បន្ទាយមានជ័យ ឧត្តមានជ័យ ប៉ៃលិន) ប្រមូល​ផ្ដុំ​ប្រជាជន​ចំនួន ៣ ៥០៥ ៤៤៨នាក់ ស្មើនឹង ៣០,៦៥%។
  • តំបន់ឆ្នេរសមុទ្រ ៖ (ក្រុង​ព្រះ​សីហនុ កំពត ក្រុងកែប និង​កោះកុង)ប្រមូល​ផ្ដុំ​ប្រជាជន​ចំនួន ៨៤៤ ៨៦១នាក់ ស្មើនឹង ៧,៣៩%។
  • តំបន់​ខ្ពង់រាប និង​តំបន់ភ្នំ ៖ (កំពង់ស្ពឺ ស្ទឹងត្រែង រតនៈគីរី មណ្ឌលគីរី ក្រចេះ និង ព្រះ​វិហារ)ប្រមូល​ផ្ដុំ​ប្រជាជន​ចំនួន ១ ១៨៩ ០៤២នាក់ ស្មើនឹង ១០,៣៩%។

ដូចនេះ​តំបន់​វាលរាប និងតំបន់​ទន្លេសាប​មាន​ប្រជាជន​រស់នៅ​ច្រើន​ជាង​គេ ដោយ​សារ​តំបន់​នេះ​សំបូរ​ដី​មាន​ជីជាតិ ផ្លុវទឹក ត្រី​ ដែល​ជា​លក្ខខណ្ឌ​ដ៏​ប្រសើរ​សម្រាប់​ការ​រស់នៅ។

១.១.២. ដង់ស៊ី​តេ​ប្រជាជន[កែប្រែ]

ដង់ស៊ីតេ​ប្រជាជន​គឺ​ចំនួន​ប្រជាជន​ក្នុង​១គម²។ ប្រទេសកម្ពុជា​មាន​ផ្ទៃដី ១៨១ ០៣៥គម² និង​មាន​ដង់ស៊ីតេ​ប្រជាជន​មធ្យម ៦៤នាក់ក្នុង ១គម²។ ប៉ុន្តែ​ដង់ស៊ីតេ​នេះ​ប្រែប្រួល​ទៅ​តាម​តំបន់ ៖ តំបន់​វាលរាបមាន ២៣៥នាក់ តំបន់​ទន្លេសាបមាន ៥២នាក់ តំបន់​ឆ្នេរសមុទ្រមាន ៤៩នាក់ តំបន់ភ្នំ និង​ខ្ពង់រាបមាន ១៧នាក់។ ក្នុង​ចំណោម​ខេត្ត​ក្រុង​ទាំងអស់​ដង់ស៊ីតេ​ប្រជាជន​ប្រែប្រួល​ពី ២នាក់ក្នុង ១គម²នៅ​មណ្ឌលគីរី ដល់ ៣៤៤៨នាក់ក្នុង ១គម²នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​។ ដង់ស៊ីតេ​នេះ​ក៏​ប្រែប្រួល​ពី​ស្រុក​មួយ ទៅ​ស្រុក​មួយទៀត​ដែរ ​ទោះបី​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ជាមួយ​គ្នាក្ដី។

១.១.៣. កម្រិត​លទ្ធភាព​បង្កកំណើត[កែប្រែ]

អត្រា​លទ្ធភាព​បង្ក​កំណើត គឺ​ចំនួន​កូន​ជា​មធ្យម​ដែល​ស្ត្រី​ម្នាក់​អាច​បង្កើត​បាន​ក្នុង​ដំណាក់​បន្ត​ពូជ​។ តាម​ការ​ធ្វើ​ជំរឿន​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩៨ អត្រា​លទ្ធភាព​បង្កកំណើតគឺ ស្ត្រី​ម្នាក់​​មាន​កូន​ជា​មធ្យម ៥,២នាក់ ដែល​ជា​អត្រាមួយ​ខ្ពស់​ជាងគេ​បំផុត​នៅ​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍។ ប៉ុន្តែ​កម្រិត​លទ្ធភាព​បង្កកំណើត​ប្រែប្រួល​ទៅ​តាម​លក្ខខណ្ឌ​របស់​នារី ៖ ក្នុង​គ្រួសារ​ធូរធារ​ហើយ​​រស់នៅ​ទីក្រុង​នោះ​លទ្ធភាព​បង្កកំណើត​របស់​ស្ត្រី​ក៏​ថយចុះ​ដែរ។ កម្រិត​លទ្ធភាព​បង្កកំណើត​របស់​ស្ត្រី​គឺ​ជា​កត្តា​កំណត់​នៃ​ការ​អភិវឌ្ឍន៍​មនុស្ស។ ការសិក្សា​បង្ហាញ​ថា បើកម្រិត​អភិវឌ្ឍន៍​មនុស្ស​មាន​កម្រិត​ទាប (បញ្ហា​ចូលសាលារៀន ផ្ដល់ចំណីអាហារ សុខភាព -ល-) លទ្ធភាព​បង្កកំណើត​អាច​ច្រើន។ តែ​វា​អាច​ថយចុះ​ប្រសិន​បើ​មាន​ប្រើ​វិធី​ពន្យាកំណើត។ ១.២. ទម្រង់តាមភេទ និង​អាយុ​នៃ​ប្រជាជន​កម្ពុជា

១.២.១. ទម្រង់តាម​ភេទ[កែប្រែ]

​តួលេខ​ជំរឿន​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩៨ បង្ហាញ​ឲ្យ​ដឹង​ថា ស្ត្រី​កម្ពុជា​មានចំនួន​ច្រើន​ជាង​បុរស​ទាំង​នៅ​ទី​ប្រជុំ​ជន និង​ជនបទ។ ប៉ុន្តែ​បើគេ​ពិនិត្យ​ចំនួន​មនុស្ស​ប្រុសលើស​ចំនួន​មនុស្ស​ស្រី ដែល​បាន​ចូល​រួម​ការងារ​ក្នុង​សង្គម និង​ការ​សិក្សា​នៅ​ក្នុង​មហាវិទ្យាល័យ។ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ការ​សិក្សា​ចូល​រៀន​ថ្នាក់​តំបូង​មាន​ក្មេង​ស្រី​​ច្រើន​ជាង​ក្មេង​ប្រុស។