ប្រាសាទសសរ១០០មានឈ្មោះដើមថា សម្ភុបុរៈ ជាភាសាបាលីឬសំស្រ្កឹតដែលមានន័យថាទីក្រុងរបស់ព្រះព្រហ្ម តាមសិលាចារឹកលេខ K-១២៥ នៅក្នុងប្រាសាទនេះតែម្តង[១]។
