ប្រាសាទបេងមាលា៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ស្លាក: កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
||
បន្ទាត់ទី១៥៖ | បន្ទាត់ទី១៥៖ | ||
== រូបភាព == |
== រូបភាព == |
||
<gallery> |
<gallery> |
||
ឯកសារ:07-Beng Mealea-nX-38.jpg |
|||
ឯកសា |
|||
ឯកសារ:07-Beng Mealea-nX-30.jpg |
|||
ឯកសា |
|||
ឯកសារ:07-Beng Mealea-nX-31.jpg |
|||
ឯកសារ:07-Beng Mealea-nX-48.jpg |
|||
ឯកសារ:07-Beng Mealea-nX-29.jpg |
|||
ឯកសារ:Beng Melea 005.jpg |
|||
ឯកសារ:07-Beng Mealea-nX-22.jpg |
|||
</gallery> |
</gallery> |
||
== ឯកសារយោង == |
== ឯកសារយោង == |
កំណែនៅ ម៉ោង០៨:៤០ ថ្ងៃអង្គារ ទី០១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១
ប្រាសាទបេងមាលា | |
---|---|
ជញ្ជាំងនិងបង្អួចនៃប្រាសាទបេងមាលា | |
ឈ្មោះ: | ប្រាសាទបេងមាលា |
អ្នកកសាង: | ព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២ |
កាលបរិច្ឆេទកសាង: | ដើមសតវត្សទី១២ |
ឧទ្ទិសថ្វាយ: | ព្រះវិស្ណុ |
ស្ថាបត្យកម្ម: | រចនាបថអង្គរវត្ត |
ទីតាំង: | ភូមិបេងមាលា ស្រុកស្វាយលើ ខេត្តសៀមរាប |
ប្រវត្តិប្រាសាទ
ប្រាសាទបេងមាលាមានទីតាំងស្ថិតនៅភូមិបេងមាលា ស្រុកស្វាយលើ ខាងកើតជើងភ្នំគូលេន ខាងកើតប្រហែល ៧៧គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងសៀមរាប។ ប្រាសាទនេះមានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងប្រាសាទអង្គរវត្ត និងត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដោយព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២ ដែរ។ ប្រាសាទនេះមានគូទឹកដ៏ធំមានប្រវែង ១២០០ x ៩០០ម៉ែត្រ។ ប្រាសាទបឹងមាលាត្រូវបានសាងសង់នៅចុងសតវត្សរ៍ទី ១១និងដើមសតវត្សរ៍ទី១២ លើផៃ្ទដីទំហំ ១៤ហិកតា ដើម្បីឧទ្ទិសថ្វាយដល់ព្រះអាទិទេពក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា និកាយវិស្ណុនិយម។ ដោយហេតុថាទ្រង់ទ្រាយប្រាសាទនេះប្រហាក់ប្រហែលប្រាសាទអង្គរវត្តនោះ ដូចេ្នះរាល់វត្ថុបំណង និងស្ថាបត្យកម្មក៏ត្រូវមានលក្ខណៈដូចគ្នា។ ប្រាសាទអង្គរវត្តដែលប្រវត្តិសាស្រ្តចារទុកថាជាស្នា ព្រះហស្ថរបស់ព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២នោះ សាងឡើងដើម្បីឧទ្ធិសថ្វាយព្រះវិស្ណុដោយមានកសិណទឹក (គូទឹក )ព័ទ្ធជុំវិញរាប់គីឡូម៉ែត្រខណ្ឌទីតាំងប្រាសាទ ឲ្យក្លាយជាកោះមួយនោះ ដូច្នេះប្រាសាទបេងមាលាក៏ត្រូវតែមានន័យដូចគ្នាដែរ។ ប្រាសាទបេងមាលាស្ថាបនាឡើងអំពីថ្មភក់ និងថ្មបាយកៀមដែលមានទ្រង់ទ្រាយប្រហាក់ប្រហែលប្រាសាទអង្គរវត្តដែលបុរាណវិទូមួយចំនួនយល់ថា ប្រាសាទបេងមាលាជាប្លង់មេឬថា បុព្វបុរសខែ្មរ ចាប់កសាងប្រាសាទនេះសិនមុននឹង ឈានទៅកសាងប្រាសាទអង្គរវត្តដ៏ល្បីល្បាញដោយមើលតាមគំរូដើម។ អ្វីដែលស្ថាបត្យករខែ្មរជំនាន់នោះធ្វើដោយខានមិនបានគឺការជីកកសិណទឹកនៅជុំវិញប្រាសាទដើម្បីយកអាចម៍ដីទៅចាក់គ្រឹះប្រាសាទការពារកុំឲ្យបាក់ស្រុត ក៏ដូចជាការយកទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ផង។ទន្ទឹមនឹងនោះកសិណទឹកនីមួយៗបានក្លាយទៅជានិមិត្តរូបនៃសមុទ្រទឹកដោះ និវេសនដ្ឋានព្រះអាទិទេពក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា។