សាលព្រះកាល
សាលព្រះកាល ( ศาลพระกาฬ ) គឺជាទីសក្ការបូជាហិណ្ឌូ/ពុទ្ធសាសនានៅទីក្រុង លពបុរី ក្នុងប្រទេសថៃ។ រចនាសម្ព័ន្ធដើមមានតាំងពីសម័យ អាណាចក្រខ្មែរ ។ វាជាកន្លែងទេសចរណ៍ដ៏ពេញនិយមមួយដែលគេស្គាល់ថាជាសត្វស្វាដែលរស់នៅក្នុងតំបន់នោះ។ [១] [២]
ការពិពណ៌នា
[កែប្រែ]ប្រាសាទនេះកសាងពីថ្មបាយក្រៀមរាងកាកបាទ។ គេរកឃើញផ្ដែរចនាបទបាភួននៅទីនេះ ធ្វើអោយគេដឹងថាវាកសាងនៅក្នុងរាជ្យព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី១។
ក្នុងរជ្ជកាល ព្រះបាទណារៃ ទីសក្ការបូជាធ្វើពីឥដ្ឋថ្មីដែលមានផ្នែកខាងក្រៅធ្វើពីថ្មបាយក្រៀមត្រូវបានសាងសង់លើមូលដ្ឋានថ្មបាយក្រៀម រចនាម៉ូដតាម ស្ថាបត្យកម្មថៃ ដោយឥទ្ធិពលបស្ចិមប្រទេស/ពែរ្ស ដូចការពេញនិយមនាសម័យនោះ។ រចនាសម្ព័ននេះក្លាយជាទីសក្ការៈបូជានៅទីក្រុង ជាទីតាំងរូបរបស់ ព្រះវិស្ណុ ដែលកំពុងគង់នៅ ដែលគេស្គាល់ជាភាសាថៃថា ថា (ทับนารายน์บรรทมสินธุ์) និងរូបអាទិទេពព្រហ្មញ្ញសាសនាពណ៌ខ្មៅ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា ចៅពោព្រះកាល ដែលជារូបថ្មដ៏ពិសិដ្ឋមួយក្នុងសម័យខ្មែរបុរាណ ដែលទំនងជា ព្រះវិស្ណុ ឬ អវលោកេស្វរ ។ [៣]
ដោយសាររចនាសម្ព័ន្ធទីសក្ការៈកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនហើយតម្កល់នៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធឈើនៅឆ្នាំ ១៩២២ ។ នៅទីបំផុត ដោយសារសភាពទ្រុឌទ្រោមយ៉ាងខ្លាំងនៃរចនាសម្ព័ន្ធឈើ មូលនិធិត្រូវបានប្រមូលដោយមន្ត្រីរាជការខេត្តលពបុរី ដើម្បីសាងសង់ចេតិយឡើងវិញនៅឆ្នាំ ១៩៥១-១៩៥២ហើយត្រូវបានឧបត្ថម្ភដោយនាយករដ្ឋមន្ត្រី Plaek Phibunsongkhram ។ ទឹកប្រាក់សរុបចំនួន 304,586.22 បាតត្រូវបានរៃអង្គាសប្រាក់ ហើយទីសក្ការៈបូជាថ្មីដែលត្រូវបានសាងសង់តាមរចនាប័ទ្មស្ថាបត្យកម្មថៃត្រូវបានបញ្ចប់ និងបើកដោយនាយកដ្ឋានស្ថាបត្យកម្មនៅថ្ងៃទី ២ ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៥២។ [៤]
សព្វថ្ងៃនេះ សាលព្រះកាល ស្ថិតនៅចំកណ្តាលរង្វង់មូលស៊ីស៊ុនថុន ដែលស្ថិតនៅកាត់ ខ្សែរថភ្លើងភាគខាងជើង ទៅ ព្រះប្រាង្គសំាមយ៉ត ។ ចៅពោព្រះកាល ត្រូវបិទបាំងស្លឹកមាសដោយអ្នកទស្សនាប្រាសាទ។
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- ↑ "San Phra Kan". tourismthailand.org (in អង់គ្លេស). Tourism Authority of Thailand. Retrieved 1 November 2020.
- ↑ "San Phra Kan or the Kala Shrine". Travelfish (in អង់គ្លេស). Retrieved 1 November 2020.
- ↑ Sima, S (7 May 2013) (ជាth). ศาลพระกาฬ. Silpawatthanatham. pp. 34.
- ↑ "ศาลพระกาฬ". Thepsatri Rajabhat University.