ម៉ាទីន ឡូតធឺរ ឃីង

ពីវិគីភីឌា

លោក​ម៉ាទីន ឡូតធឺ ឃីង (ថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ១៩២៩ ដល់ ថ្ងៃទី៤ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៦៨) គឺជា អ្នកបួសមួយរូប ជនជាតិអាមេរិចកាំង, ជាអ្នកសកម្មនិយម និង ជាអ្នកដឹកនាំ ដ៏ពូកែ ក្នុងចលនាទាមទាសិទ្ឋិ ប្រជាពលរដ្ធ នៃជនជាតិអាមេរិចកាំង, ​ជាតិអាហ្រ្វិក។ ស្នាដៃ ដ៏សំខាន់បំផុត របស់លោកម៉ាទីន ឡូតធឺ ឃីងនោះ គឺកាពង្រឹង យ៉ាងមាំមួន ចំពោះដំនើរការទៅលើសិទ្ឋិសេរីភាព របស់ប្រជាពលរដ្ធ នៅក្នុងសហរដ្ធអាមេរិក ហើយ គាត់បានក្លាយ ជានិមិត្តរូបមួយនៃសិទ្ឋិមនុស្ស ហើយចំពោះ លោក ឃីង គឺត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាអ្នក ដែលទទួលរងទុក្ខជាច្រើន ដោយព្រះវិហារនៃគ្រិស្តសាសនិក។ លោក ឃីងក្លាយជាសកម្មនិយមមុនគេបង្អស់ក្នុងការទាមទាសិទ្ឋិ អោយប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងកិច្ចការងារ របស់លោក។ គាត់បានដឹកនៃក្រុម Montgomery Bus Boycott ក្នុងឆ្នាំ១៩៥៥ ហើយ បានជួយ បង្កើតការ ប្រជុំចំពោះ ភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់គ្រិស្តសាសនិកភាគ ខាងត្បូងក្នុង ឆ្នាំ១៩៥៧ ហើយ បានជួយបម្រើដូចជាប្រធានាធិបតីទីមួយ។ ការខំប្រឹងប្រែងរបស់លោក ឃីង គឺដឹកនាំនៅក្នុងទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនខែមីន ឆ្នាំ១៩៦៣​ និងជាកន្លែងដែលលោក ឃីង អោយនូវពាក្យសំដីរបស់គាត់ គឺ៖ ខ្ញុំមានក្តីសង្ឃឹម។