ម៉ាស៊ីនថត លេកា

ពីវិគីភីឌា

ប្រវត្តិ[កែប្រែ]

មុនសង្រ្គាមលោកលើកទី២[កែប្រែ]

ការផលិតឡើងវិញនៃគំរូដើម​ម៉ាស៊ីនថតលេកា, 1913, 1:3,5

គំរូនៃម៉ាស៊ីនថតលេកាដំបូងបានបង្កើតឡើងដោយអូស្ការបារណែកនៅ អ៊ឺសលេសអុពធីចវែក​វេស្លេរឆ្នាំ​ ១៩១៣ ។ នៅក្នុងថ្ងៃអនាគតវាជាម៉ាស៊ីន ថតតូចមួយសម្រាប់ថតទេសភាព ជាពិសេសក្នុងពេលដែលធ្វើរដំ
ណើរឡើងភ្នំជាដើម ម៉ាស៊ីនថតលេកាបានប្រតិបត្តិដំបូង៣៥ មម ម៉ាស៊ីនថត ។ ស្តង់ដារនៅក្នុងភាពយន្តគឺ ៣៥​មម ហ្វីល ។ ម៉ាស៊ីនថតលេកានាំយករូបភាពដែលផ្តេក ហើយពង្រីកទំហំរហូតដល់ ២៤x៣៦មម ជំនួស ១៨x២៤មម ត្រូវ បានប្រើដោយអ្នកថតវីឌីអូ ហើយបានយកទៅផលិតខ្សែភាពយន្តដោយថតបញ្ឈ ជាមួយ
និង ​២:៣ ទ្រង់ទ្រាយ ។

ម៉ាស៊ីនថតលេកាជាធម្មតាបានបង្ហាញឡើងវិញ ហើយនៅក្នុងឆ្នាំ១៩២៣ លោកបារណែក បានទទួល
ទំនុកចិត្រពីចៅវ៉ាយរបស់លោក អ៊ឺសលេស២ បង្កើតគំរូដើមជាក្រុមនៃ ៣១ ។ ម៉ាស៊ីនថតបានទទួលជោគ
ជ័យភ្លាមៗ ខណ:ពេលដែលបានបង្ហាញនៅឆ្នាំ ១៩២៥ ឡេពហ្សិក ស្ពិងហ្វែគឺជាម៉ាស៊ីនថត លេកា ១ (សម្រាបម៉ាស៊ីនថតលេស) ។ ផ្ទៃរាបនៃចំនុចរួមពន្លឺបានរៀបចំពី ១/២០ ទៅ ១/៥០០វិនាទី ​ នៅក្នុងការបន្ថែមទៅ Z សម្រាប់ហ្សិត(ពេល) តួនាទី ។
ដោយសារតែគំនិតរបស់លោក​ បារណែក សម្រាប់ម៉ាស៊ីនថត លេកា បានប្រើជាម៉ាស៊ីនថតតូចមួយ គំនិតអវិជ្ជមានដ៏តូចមួយអាចបង្កើតរូបភាពធំមួយ ដោយការបង្រីក("អវិជ្ជមានដ៏តូចទៅជារូបភាពយ៉ាងធំ"គឺគំនិត) ម៉ាស៊ីនថតត្រូវកាកែវពង្រីកដែលមានគុណភាពខ្ពស់ដើម្បីបង្កើតដែលស្រួច ។​ កែវពង្រីក ម៉ាស៊ីនថតលេកាដំបូងបង្អស់គឺ ៥០មម ហ/៣.៥ រចនាដោយត្រីភាគីនៃឆ្នាំ១៨៩៣​ បានយកលំនាំតាមសាស្រ្តាចារ្យ មែក ប៊ឺរែខ នៅលែស៏ ។ កែវពង្រីក មានប្រាំធាតុនៃបីផ្នែកហើយបានហៅថាលែស៏ អាណេស្ទិកមេត ។ ដែលមិនដូចផ្នែកដ៏ទៃទៀត លែស៏ អាណេស្ទិកមេត កន្លែងសន្ទះរវាងទីមួយនិងទីពី ។ កែវនៃម៉ាស៊ីនថតបានដូរឈ្មោះជា ELMAX សម្រាប់ E​​ លេស៏ និង MAX ប៊ឺរ៉ែក ក្នុងឆ្នាំ ១៩២៥ លេស៏មានកានឿយហត់និងការងារក្នុងការការផលិត កែវជាមួយ​ រីកចំរើននៃភ្នែកទ្រព្យសម្បត្ត និងសាស្រ្តាចារ្យ ប៊ឺរ៉ែក​ បានរចនាអោយមានការីកចំរើក្នុងជំនាន់នៃ ELMAR ហើយបានហៅថា អ៊ីលមារ ជាមួយនិង ជាមួយនិងការងារដែលងាយៗនៅក្នុងបីក្រុម ។​ សាស្រ្តាចារ្យ ប៊ឺរ៉ែកមានឆ្កែពីរ ហែកធ័រ និង រែក ។ ពីដំបូងនៃឆ្កែទាំងនេះ គឺ​ ហែកធ័រ បានអោ យឈ្មោះរបស់គាត់ជាក្រុមនៃកែវ លេកា ហើយឈ្មោះនៃការបង្ហាញទីពីរនៅក្នុង សាម៉ារែក ។

បន្ទាប់ពីសង្រ្គាមលោកលើកទី ២[កែប្រែ]

បន្ទាប់ពីសង្រ្គាម លោក​លែស៏​​ បានបន្តធ្វើរការផលិតពីជំនាន់ក្រោយនៃ ម៉ាស៊ិនថតលេកា ២ និងម៉ាស៊ិនថតលេកា ៣ ក្នុងឆ្នាំ១៩៥០ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៥៤ លោកលែស៏បានបង្ហាញ ម៉ាស៊ីនថតលេកា M3 ដោយការបង្ហាញនូវម៉ាស៊ីនថតលេកាថ្មី M ដាក់យ៉ាងជិត វាជាប្រភេទកែវស្រួច ។ ម៉ាស៊ីនថតនេះបានរួមផ្សំនឋាន ហើយវត្ថុដែលមើលឃើញទៅក្នុងគឺផ្នែកដ៏ធំមួយ គំហើញយ៉ាងច្បាស់ជាមួយនិងរូបភាពភ្លឺច្បាស់ពីរដងនៅកណ្តាល ។ របៀបនេះបានបង្ហាញផងដែរជារបៀបមួយ ជំនួយនៃកាជួសជុល ។ នៅក្នុងការបន្ថែម វាមានទ្រាប់កៅស៊ូថ្មី អាចទុកចិត្តបាន គឺផ្ទៃរាបនៃចំនុចរួមពន្លឺបិទជិត ។ គំរូនេះបានបន្តទៅសំអាត (ជំនាន់យឺតបំផុតបាននិងកំពុងចាប់ផ្តើម M7និងMPទាំងពីរជាមួយទំរង់គឺ ២៨,៣៥,៥០,៧៥,៩០,និង១៣៥មមកែវពង្រីកជាមួយនិងការបង្ហាញដោយ ស្វ័យប្រវត្តិ​ភាពខុសគ្នាកែវពង្រីកគឺនៅទល់ខាងលើ) ។

រោងចក្រមានការីកចមរើន[កែប្រែ]

លេស៍បានខិងខំដើម្បីអោយរោងចក្រមានការីចំរើនយ៉ាងលឿនទៅលើម៉ាស៊ីនថតសម័យថ្មីរហូតដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ១៩៥០។ ម៉ាស៊ីនថតជាច្រើនបានបញ្ជូនបករោងចក្រវិញ ហើយនឹងកែតំរូវម៉ូដចាស់អោយបានប្រសើរឡើង។ បានកែប្រែពីម៉ាស៊ីនថតកែមពីរទៅជាម៉ស៊ីនថតដែលមានលំដាប់ថ្នាក់។[១]

  1. http://www.cameraquest.com/ltmnum.htm