កុសលា ធម្មា
អត្ថបទនេះ អាចស្របតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់របស់វិគីភីឌាពីព្រោះជា ទំព័រសាកល្បង។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនេះអនុវត្តទាំងប្រអប់ខ្សាច់ ឬទំព័រក្នុងចន្លោះឈ្មោះអ្នកប្រើប្រាស់។ សូមមើល លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់#G2|CSD G2។
ប្រសិនបើអត្ថបទនេះ មិនបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការលុបជាបន្ទាន់ទេ ឬអ្នកមានបំណងកែសម្រួល សូមលុបការជូនដំណឹងនេះចេញ ប៉ុន្តែកុំលុបការជូនដំណឹងនេះចេញពី ទំព័រដែលអ្នកបានបង្កើតដោយខ្លួនឯង។ ប្រសិនបើអ្នកបង្កើតទំព័រនេះ ហើយអ្នកមិនយល់ស្របនឹងហេតុផលសម្រាប់ការលុបដែលបានផ្តល់ឱ្យ អ្នកអាចធ្វើការជំទាស់ដោយចុចប៊ូតុងខាងក្រោម ហើយទុកសារពន្យល់ពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿថាវាគួរតែមិនត្រូវបានលុប។ អ្នកអាចចូលឆែកមើលទំព័រពិភាក្សាផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលការឆ្លើយតបចំពោះសាររបស់អ្នក។ សូមបញ្ជាក់ថា អត្ថបទនេះ អាចត្រូវបានលុបនៅពេលណាក៏បាន ប្រសិនបើវាបំពេញតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការលុបជាបន្ទាន់ដោយគ្មានការសង្ស័យ ឬរកឃើញថាការពន្យល់នៅក្នុងទំព័រពិភាក្សាមិនគ្រប់គ្រាន់។
If you have already posted to the talk page but this message is still showing up, try purging the page cache. ទំព័រនេះត្រូវបានកែសម្រួលចុងក្រោយ ដោយ 175.100.15.228 (contribs| logs) at ០៧:៥០, ២៦ ខែធ្នូ ២០២២ (UTC) (39968538 វិនាទីកន្លងទៅ) |
ពួកធម៌ជាកុសល បានដល់កុសលចិត្ត ៣៧ ចេតសិក ៣៨
កុសលចិត្ត ៣៧ គឺ ៖[កែប្រែ]
- កាមាវចរកុសលចិត្ត ៨
- រូបាវចរកុសលចិត្ត ៥
- អរូបាវចរកុសលចិត្ត ៤
- លោកុត្តរកុសលចិត្ត ២០
* ក្នុងចិត្តនីមួយៗតែងមាន ចេតសិកកើតរួមជាមួយៗ
ចេតសិក ៣៨ គឺ ៖[កែប្រែ]
- អញ្ញសមានាចេតសិក ១៣
- សោភណចេតសិក ២៥
អដ្ឋកថា អដ្ឋសាលិនី[កែប្រែ]
* សភាវដែលឈ្មោះថាកុសល ព្រោះអត្ថថា ញ៉ាំង បាបធម៌ដែលបណ្ឌិតខ្ពើមអោយវិនាស ធម្មា នៅក្នុងតិកមាតិកា និងទុកមាតិកា ២៦៦ ធម្មាដោយអត្ថថា មិនមែនសត្វ មិនមែនអត្តា សូន្យចាកខ្លួន ឬសូន្យចាកវត្ថុជារបស់ខ្លួន ។
ចែកជាខន្ធ ៤[កែប្រែ]
* ចំពោះចេតសិក ៣៨ ជាខន្ធ ៣
- វេទនាចេតសិកជាវេទនាខន្ធ
- សញ្ញាចេតសិកជាសញ្ញាខន្ធ
- ចេតសិក ៣៦ ជាសង្ខារក្ខន្ធ
កុសលចិត្ត ៣៧ ជាវិញ្ញាណក្ខន្ធ
សតិប្បដ្ឋាន[កែប្រែ]
កុសលធម៌ទាំងឡាយមិនមែននៅក្នុងសៀវភៅទេ តែគឺនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ជាទីតាំងនៃសតិរលឹកត្រង់លក្ខណៈនៃសភាវដែលកំពុងប្រាកដ ទើបបញ្ញាឃើញថា ជាធម្មៈ ពិតៗ ។
ចែកជាអាយតន ២[កែប្រែ]
* កុសលចិត្ត ៣៧ ជាមនាយតនៈ
ចេតសិក ៣៨ ជា ធម្មាយតនៈ
សតិប្បដ្ឋាន[កែប្រែ]
ធម៌ទាំងឡាយកើតឡើងព្រោះអាស្រ័យហេតុបច្ច័យ បើយល់ឃើញថាខ្លួនយើងជាអ្នកធ្វើនូវកុសលធម៌ ចុះម៉េចបានជាមានអកុសលធម៌កើតឡើងដែរ តាមពិតបច្ច័យដែលញ៉ាំងកុសលធម៌អោយកើតឡើងនោះ ពុំមែនជាតួខ្លួនយើងឡើយ ។
ចែកជាធាតុ ២[កែប្រែ]
* កុសលចិត្ត ៣៧ ជាមនោវិញ្ញាណធាតុ ចេតសិក ៣៨ ជាធម្មធាតុ ។
សតិប្បដ្ឋាន[កែប្រែ]
កុសលធម៌ទាំងឡាយគ្រាន់តែជាធាតុប៉ុណ្ណោះ បុគ្គលដោយច្រើនតែងយល់ឃើញថា ជារបស់ខ្លួន ព្រោះខ្លួនជាអ្នកធ្វើ សូមសួរថាទុក្ខវេទនាមានឈឺក្បាល ឬឈឺពោះជាដើម តើខ្លួនយើងជាអ្នកធ្វើដែរឬទេ?
តាមពិតសង្ខារធម៌ស្រេចនៅលើបច្ច័យ
ចែកជាសច្ចៈ ២ និង សច្ចវិមុត្តិ[កែប្រែ]
* លោកិយកុសលចិត្ត ១៧ គឺ ៖
- កាមាវចរកុសលចិត្ត ៨ រូបាវចរកុសលចិត្ត ៥ និង អរូបាវចរកុសលចិត្ត ៤
ចេតសិកសម្បយុត្ត ៣៨ :
កុសលធម៌ត្រឹមប៉ុណ្ណេះជាទុក្ខសច្ចៈ
* ចេតសិកជាអង្គអរិយមគ្គ ៨ គឺ
១ - បញ្ញាចេតសិក ជា សម្មាទិដ្ឋិ
២- វិតក្កចេសិក ជា សម្មាសង្កប្បៈ
៣ - វិរតិចេតសិក ជា សម្មាវាចា
៤ - វិរតិចេតសិក ជា សម្មាកម្មន្តោ
៥ - វិរតិចេតសិក ជា សម្មាអាជីវោ
៦ - វិរិយចេតសិក ជា សម្មវាយាមោ
៧ - សតិចេតសិក ជា សម្មាសតិ
៨ - ឯកគ្គតាចេតសិក ជា សម្មាសមាធិ
លោកុត្តរចេតសិក ៨ នេះជាមគ្គសច្ចៈ
ចំណែកកុសលធម៌ដែលនៅសល់គឺ ៖ លោកុត្តរចិត្ត ២០ ចេតសិក ២៨ (វៀរមគ្គចេតសិក ៨) ជា សច្ចវិមុត្តិ
* សច្ចវិមុត្តិ គឺជាអង្គធម៌ បរមត្ថដែលមិនមែនជាអរិយសច្ចធម៌ណាមួយក្នុង អរិយសច្ចធម៌ទាំង ៤ គឺ ផុតចាកអំពីអរិយសច្ចធម៌ ។
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
ជំនួយសតិ ភាគទី១ រៀបរៀងដោយ បណ្ឌិត អត្តសិរី រដ្ឋា ចាន់ថន ។