គំរោងនែកាផលិតរឿង

របៀបសសេរគម្រោងឯកសារ (របៀបសសេរស្គ្រីប) របៀបសសេរគម្រោងឯកសារមួយ ក្រាហ្វិកដោយ Trisha Das មានមនុស្សជាច្រើននិយាយថា ការសសេរគឺជាការងាយស្រួល ដោយគ្រាន់តែចាប់ផ្តើមជាមួយ ក្រដាសស ដោយគូសទាល់តែចេញឈាមពី បាតដៃរបស់អ្នក។ ពិតមែនហើយប្រសិនបើការគូរ ធ្វើឲ្យឈាមហូរពីដៃរបស់អ្នកនោះ វាគឺជាការសសេរគម្រោងឯកសារ ដែលអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់។

លំណែនាំ

ជាធម្មតានៅក្នុងជីវិតពិត គំនិត និង អារម្មណ៍ ចិត្ត និង តណ្ហា គឺទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមក។ នៅក្នុង កុន បើយើងឃើញសាកសព យើងនឹងមានប្រតិកម្ម យ៉ាងរហ័ស ជាមួយនឹងភាពរំជើបរំជួល ប្រហែលជាពេលខ្លះយើងពិចារណា ទៅលើខ្សែជីវិត និងមានសំនួរយ៉ាងច្រើនកើតមានចំពោះ ខ្លួនយើងផ្ទាល់ ។ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណា បើយើងមើលឃើញសាកសព នៅលើផ្លូវដែលយើងបានបើកបរនោះ ប្រតិកម្មភា្លមៗរបស់យើងគឺរន្ធត់ ប្តូរទៅជាការស្អប់ខ្ពើមយ៉ាងខ្លាំង ។ ការរំជួលចិត្ត បានចូលទៅក្នុងរូបភាព បន្ទាប់ពីពីព្រឹត្តិការណ៍មួយបានបញ្ចប់ទៅ។ ណៅក្នុងជីវិតពិត បទពិសោធន៍គឺមានអត្ថន័យ ជាមួយនឹងការជះត្រលប់នៃពេលវេលា។នៅក្នុងជីវិតពិត អត្ថន័យរបស់ពួកគេគឺ ស្ថិតនៅលើអ្វីដែលកើតឡើង។គម្រោងនៃការសសេរ កុន គឺជាឧបករណ៍ ដែលអាចឲ្យអ្នក បង្កើតនូវភាពរំជើបរំជួល និង អវសាន្តនៃជីវិត។ នោះគឺជាហេតុផលមួយដែល អ្នកទិតៀនស្ទើរតែទាំងអស់តបមកអ្នករៀបចំ ផលិតកុន។ គម្រោងគឺ ជាទូទៅមានការវាយតម្លៃទាប នៃដំណើរការឯកសារ ។ មតិជាច្រើន ដែលបានផ្តល់យោបល់មក ថា ដំណើរការនៃការបង្កើតឯកសារ រៀបចំទៅតាមបទពិសោធន៍របស់អ្នកដែលបានផលិតវា។ អ្នកផលិតកុនជាច្រើនអ្នក បានសសេរពី ការកាត់ ក្រដាស ”paper edit”។ បន្ទាប់ពីជ្រើសរើសពេលវេលា ក្នុងការសសេរគម្រោង។ ដំណើរការនេះត្រូវបានយកទៅប្រើនៅក្នុង ការថតកុនជាច្រើនបែបបទ។ ជាពិសេសនៅពេលដែលអ្នកផលិតកុន កំពុងតែថត នៅព្រឹតិ្តកាណ៍ ក្នុងការគ្រប់គ្រង របស់គាត់ដូចជា ការប្រជុំ នយោបាយ ព្រឹត្តិកាណ៍ គ្រោះធម្មជាតិ កុប្បកម្ម បាតុកម្ម ។ល។ ទោះបីជាយ៉ាងណា កុន ជាច្រើន ។អ្នកផលិតកុន បានស្វែងរក ឆ្លើយនូវសំនួរដោយខ្លួនឯង “តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណា?” នេះគឺជាអាជ្ញាបញ្ជា ដើម្បីបង្ហាញ នូវគម្រោងការសសេរល្អ គ្មានការផ្លាស់ប្តូរ ក្នុងពេលដំនើរការផលិតនោះទេ។ ជារឿយៗការរៀបចំគម្រោង មុនពេលថតកុនអាចធ្វើឲ្យមានភាព ខុសគ្នារវាងកុនមិនល្អ និង កុនល្អ ឬ កុនល្អ និងកុនដែលល្អជាង។

មានពីរតំណាក់កាលនៃការសសេរគម្រោងឯកសារ (ការសសេរស្គី្រប) i. មុនពេលសសេរគម្រោង ii. ពេលសសេរគម្រោង

វិធីសសេរស្គ្រីប

អត្តបទសសេរព្រាងជាអត្តបទសរសេររៀបសង្ខេបៗ មិនកំណត់នូវសេចក្តីលំអិត តែកំណត់ចំពោះក្បាលរឿងសំខាន់ៗ ដូចជាក្បាលរឿង សេចក្តីខ្លឺមសារសំខាន់ៗ ទីកន្លែង ចំនួនអ្នកចូលរូមសន្ទនាក្នុងកម្មវិធី ប្រវែងកម្មវិធី និងចំណុចសំខាន់ៗដែលចាំបាច់។

អត្តបទដែលជិតចប់បរិបូរណ៍គឺជាអត្តបទដែលមានសេចក្តីលំអិតច្រើនជាងអត្តបទព្រាង តែក៏មិនទាន់បានចប់បរិបូណ៍ យើងត្រូវកំណត់ទុកអោយទូលាយដូចជា រឿងអ្វី? ចំនួនមនុស្សដែលអញ្ញើញមកចូលរួមក្នុងកម្មវិធីមានប៉ុន្មានអ្នក? តើនរណាខ្លះ? ខ្លឺមសារដែលត្រូវសន្ទនាមានរបៀបជាសំនូរនិងចំលើយទុកអោយ លក្ខណះរបស់ឆាក់ដូចម្តេច? វត្តុរឺឧបករណ៍ដែលត្រូវមករៀបចំក្នុងឆាក តើត្រូវមានអ្វីខ្លះ? ពន្លឺ សម្លេង រឺ បិទនិងបើកកម្មវិធីត្រូវធ្វើដូចម្តេច?

អត្តបទដែលចប់បរិបូរណ៍ជាអត្តបទដែលបានកំណត់ក្តីអំហិតទាំងអស់ ទាំងផ្នែករូបភាព សម្លេង លក្ខណះ ខ្នាតនិងប្លងកាមេរ៉ា។យើងត្រូកំណត់ក្តីលំអិតអោយបានល្អិតល្អន់ ដែលអានទៅឆាប់យល់ អាចសម្លឹងឃើញជារូបភាព រឺសសេរជារូបភាពដែលងាយស្រួលយល់៕

ពេលសសេរគម្រោង(តួស្គ្រីប)

តួគម្រោងនៃ ការសសេរអត្ថបទ( តួស្គ្រីប) គឺជាផ្នែកបញ្ចប់នៃ ការសសេរស្គ្រីប។ វាគឺ ជាការកែប្រែឬ ការសសេរឡើងវិញនៃ ការសសេរស្គ្រីប ហើយវាជា ការបង្កើតនៃ ការសសេរ និង ការបន្ថែមទៅលើឯកសារ។ តួស្គ្រីបគឺ បញ្ជូលនិង ធាតុផ្សំនៃគំនិត ព័ត៌មានដែលប្រសើរជាង វគ្គនៃផលិតកម្ម ហើយប្រហែលជា អាចរាប់បញ្ចូលទាំងគំនិតថ្មីៗ ស្របទៅតាមវិធីសាស្ត្រ របស់យើង។ វាជាការប្រឌិត ដែលរួមផ្សំភាពយន្ត ដែលផលិតករ កែវាទៅក្នុងឯកសារ។ តួនៃស្គី្របគឺ រាប់បញ្ចូលទាំង ការពិពណ៌នា សកម្មភាព និងការយល់ ឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ។

ជាថ្មីម្តងទៀត តួស្គី្របមិនគួរច្រឡំ នឹងក្រដាសកាត់តទេ ដែលផ្ទុកនូវព័ត៌មានលម្អិត និង ព័ត៌មានផលិតកម្ម។ ទោះបីជាមាន ការរួមបញ្ចូល ទាំងពីរនេះ របស់ ម្ចាស់ផលិតកម្ម និង អ្នកសសេរស្គី្រប វាត្រូវតែបំបែក ។ ក្រដាសកាត់តគឺជា ឧបករណ៍ម្យ៉ាង សម្រាប់កាត់ត ប្រវែង ហើយរាប់បញ្ចូលទាំង ធាតុផ្សំដូចជា ការរាប់ពេលវេលា ចំនួន និង ចំនុចក្នុង និងចំនុចក្រៅ។ រីឯស្គី្រប គឺជាគំនិត និងការពិពណ៌នា នៃសកម្មភាព ប៉ុន្តែគួរតែ រក្សាទុកនូវ កន្លែងទំនេរមួយ សម្រាប់ទុកនូវ ការកែប្រែនៃ ផ្នែកចុងបញ្ចប់ នៃអត្ថបទ។ ទាំងមុនសសេរស្គី្រប និង តួស្គី្រប គឺត្រូវតែ បញ្ជាក់ពីពេលវេលា ច្បាស់លាស់ ។ ធាតុផ្សំ​ និង វិធីសាស្ត្រ គឺ អាចយកទៅប្រើប្រាស់ទាំងពីរ តែអាស្រ័យទៅលើ ព័ត៌មានដែលមាន រយះពេលពិតប្រាកដ។ .

សសេររឿង និង ឯកសារ មានភាពខុសគ្នា

ការសសេររឿង ប្រឌិតឬ មិនប្រឌិត គឺមានលក្ខណះខុសគ្នាពី ការសសេរ ដើម្បីបោះពុម្ព។ ទាំងនេះ គឺជា ទម្រង់តែមួយ ដើម្បីសសេររឿងដែល អ្នកនិពន្ធ ត្រូវតែគិតដល់៖ រឿងគឺជា សោតទស្សន៍៖ ពាក្យពេចន៍ ដែលអ្នកនិពន្ធសសេរ គឺ មិនត្រូវបានគេអាន ទាំងអស់នោះទេ។ ពួកគេគ្រាន់តែ បានឃើញ និងបានឮ ដូចជា រូបភាពនៅលើ អេក្រង់។ ជំនាញ ដែលសំខាន់បំផុត នៃអ្នកសសេរ គឺសសេរនូវ អ្វីដែលគេបានឮ ។ ទ្រឹស្ដី និង ការពន្យល់ គឺជា ផ្នែកដ៏តូចមួយនៃ ការសសេរស្គី្រប។ ប្រសិនបើ ប្រិយមិត្តមិនបានរកឃើញ នូវទ្រឹស្ដី វាមិនមែនជា ការសសេរដែល អាក្រក់នោះទេ។ អ្នកនិពន្ធ គួរតែគិតថា “”តើអ្វីដែល ខ្ញុំត្រូវតែសសេរនៅក្នុងការ យល់ឃើញពី ធម្មជាតិ”” ប្រសិនបើ វាមិនមែនទេ តើខ្ញុំគួរធ្វើរបៀបណា ដើម្បីរកឃើញសោតទស្សន៍? រឿងដែលបង្ហាញពីចលនា៖ រូបភាពភាគច្រើន ដែលអ្នកបានឃើញ តែងមានចលនា ។ វាជា ការបំបែកចលនា រូបភាពពីរូបថត។ រឿងជាច្រើនត្រូវបាន បកប្រែដោយអ្នកនិពន្ធ ក្នុងចលនានៃរូបភាព។ រឿងដែល មានបរិហារ ដែលមិនអាចមើលឃើញ ដោយភ្នែកទទេ៖ កោសិការតូចៗ នៅក្នុងរាង្គកាយរបស់យើង ប្រទេសណាមួយ ដែលយើងធ្លាប់ទៅ ព័ត៌មាន ដែលពេលខ្លះយើងភ្លេច។ អ្នកនិពន្ធគួរតែ ប្រមូលនូវរឿងរ៉ាវ ដែលកើតមាននៅក្នុងជីវិត ទៅកាន់ប្រិយមិត្តរបស់គេ ដែល ពួកគេគ្មាន បទពិសោធន៍នៅ អ្វីដែលពួកគេបានឃើញ នៅលើអេក្រង់។