ជនជាតិភូមា

ពីវិគីភីឌា

ជនជាតិភូមា ឬ ជនជាតិប៉ាម៉ារ ( ភូមា : ဗမာလူမျိုး ) គឺជាអាស៊ីអាគ្នេយ៍ រវាងចិននិងទីបេ ក្រុមជនជាតិដើម នៅមីយ៉ាន់ម៉ា (អតីតភូមា) ។ ជនជាតិភូមា កំំពុងរស់នៅជាចម្បងនៅក្នុង អាងទឹកទន្លេឥរ៉ាវ៉ាវតី ហើយនិយាយ ភាសាភូមា ដែលជាភាសាផ្លូវការតែមួយគត់របស់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ានៅថ្នាក់ជាតិ។ ទំនៀមទម្លាប់ និងអត្តសញ្ញាណរបស់បាម៉ា មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងវប្បធម៌ភូមាដ៏ទូលំទូលាយ។ ឈ្មោះរបស់ប្រទេសនេះបានប្តូរពី "ភូមា" ទៅជា "មីយ៉ាន់ម៉ា" នៅក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ 1989 ដោយក្រុមប្រឹក្សាស្តារនីតិបញ្ញត្តិរដ្ឋ។[១]

ការភៀសខ្លួនរស់នៅ[កែប្រែ]

ជនជាតិភូមា មាន​ចំនួន​ច្រើន​បំផុត​ក្នុង​ប្រទេស​មីយ៉ាន់ម៉ា ដែល​បង្កើត​ជា​ក្រុម​ជនជាតិ​ភាគ​ច្រើន​ប្រហែល ៣២ លាន​នាក់។

ជនភៀសខ្លួនភូមា ដែលជាមានលក្ខខណ្ឌប្រវត្តិសាស្រ្តនិងចាប់ផ្តើមនៅពេលចាប់ផ្ដើមនៃសង្រ្គាមលោកលើកទី ២ នេះត្រូវបានគេនាំយកមកជាសំខាន់ដោយមានរយៈពេលអូសបន្លាយនៃការគ្រប់គ្រងយោធានិងឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពចម្រុះជនជាតិភាគតិចនៃប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។ មនុស្សជាច្រើនបានតាំងទីលំនៅនៅអឺរ៉ុប ជាពិសេសនៅចក្រភពអង់គ្លេស។

បន្ទាប់ពី ឯករាជ្យរបស់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា (1948-1962) មនុស្សជាច្រើនបានចាប់ផ្តើមផ្លាស់ទៅចក្រភពអង់គ្លេស អូស្ត្រាលី នូវែលសេឡង់ សហរដ្ឋអាមេរិក ម៉ាឡេស៊ី សិង្ហបុរី ចិនដីគោក ហុងកុង តៃវ៉ាន់ កូរ៉េខាងត្បូង ឥណ្ឌា ជប៉ុន និងកម្ពុជា ដែលខ្មែរយើងស្គាល់ថាជាជនជាតិកូឡា

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. ដកស្រង់ចេញពីគេហទំព័រសារព័ត៌មានវីគីភីឌាភាសាអង់គ្លេស