តន្ត្រី

ពីវិគីភីឌា
តកម្រូបជ្កាយបញ្ចសាខា។

តន្ត្រី (ចក្រភពអង់គ្លេស៖ តន្រ្តី) គឺជាសិល្បៈបែបសិល្បៈនិងវប្បធម៌ដែលមាយ [មជ្ឈិមសម័យជាលក្ខណៈដែលបានរៀបចំឡើងតាមពេលវេលាកំណត់។ ធាតុរួមនៃតន្ត្រីអរូបិយ (ដែលគ្រប់គ្រងបទភ្លេងនិងភាពសុខដុម) ចង្វាក់ (និងទ្រឹស្តីសង្វាក់ម៉ែត្រនិងការបញ្ចូលគ្នា) ឌីណាមិក (សំលេងខ្លាំងនិងទន់) និងគុណសម្បតិ្ត sonic នៃ timbre និងវាយនភាព (ដែលពេលខ្លះត្រូវបានគេហៅថា "ពណ៌" នៃសម្លេងតន្ត្រី) ។ ស្ទីលឬប្រភេទតន្ត្រីខុសគ្នាអាចសង្កត់ធ្ងន់សង្កត់ធ្ងន់ឬលុបចោលធាតុមួយចំនួន។ តន្ត្រីត្រូវបានអនុវត្តជាមួយនឹងឧបករណ៍និងបច្ចេកទេសសំលេងជាច្រើនរាប់ចាប់ពីការច្រៀងរហូតដល់ការចាប់រំលោភ។ មានបំណែកឧបករណ៍តែមួយគត់ដែលជាបំណែកសំលេងតែម្នាក់ឯង (ដូចជាបទចំរៀងដែលមិនមានភ្ជាប់ជាមួយឧបករណ៍) និងបំណែកដែលរួមបញ្ចូលគ្នារវាងការច្រៀងនិងឧបករណ៍។ ពាក្យនេះកើតចេញពីភាសាក្រិកμουσική (mousike; "សិល្បៈរបស់មូស៊ាស") ។

ង រួមប្រវត្តិ និគ្នា[កែប្រែ]

អាការៈលេខភ្លេង និង ប្រពៃណី[កែប្រែ]

ការតែងកាព្យចំរៀង, បំណកស្រាយ,​ ប្រគុំ[កែប្រែ]

ការប្រគុំ[កែប្រែ]

ការស្តាប់និងការទទួល[កែប្រែ]

មហាជននិងបច្ចេកវិទ្យា[កែប្រែ]

ការអប់រំ[កែប្រែ]

ភ្លេងជាផ្នែកមួយនៃការអប់រំទូទៅ[កែប្រែ]

ការសិក្សា[កែប្រែ]

ប្រើប្រាស់ក្នុងព្យាបាលរោគ[កែប្រែ]

កំណត់សំគាល់[កែប្រែ]

មើងផងដែរ[កែប្រែ]

រាយបញ្[កែប្រែ]

ដើមរឿងពាក់ព័ន្ធ[កែប្រែ]

បណ្តាខ្សែភ្ជាប់ក្រៅ[កែប្រែ]

http://en.wikipedia.org/wiki/Music

តន្ត្រី​គឺ​ជា​សិល្បៈ​មួយ​ សម្លេង​ដែលមានវិញ្ញាណ ដែល​គេហៅ​ភាព​ត្រូ​វគ្នា​នៃ​ចង្វាក់។ល។ តន្រី្ត​ជា​របស់​យើង​គ្រប់​គ្នា ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​យើង​បាន​លើក​យក​ឧទាហរណ៍​អំពី តន្ត្រី​ខ្មែរ មក​បក​ស្រាយ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ងាយ​ស្រួល​យល់។

ធាតុរបស់ន្រីគឺ[កែប្រែ]

សម្លេងដែលមាន៤ជារូបមន្ត