Jump to content

ទីន័ង

ពីវិគីភីឌា

ទីន័ង (ភាសាថៃ: ធីណ័ង) “ទី​អង្គុយ ឬ​ទី​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​ប្រថាប់”) យាន​ជំនិះ​ឬ​ប្រាសាទ ដំណាក់​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍ : ព្រះ​ទីន័ង​អស្សតរ (សេះ​ជំនិះ​ក្សត្រិយ៍); ព្រះ​ទីន័ង​គជេន្ទ្រ (ដំរី​ជំនិះ​ក្សត្រិយ៍); ព្រះ​ទីន័ង​នាវា (ទូក​ឬ​កប៉ាល់​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​គង់) ។ល។

បេសកជនហូឡង់ជួបព្រះរាជខ្មែរនៅឆ្នាំ១៧៨៦ ។ ព្រះរាជាទ្រង់គង់ព្រះទីន័ងគជេន្ទ្រ

ដំណាក់​សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍

គំនូរវតុតព្រះកែវ


ព្រះ​ទីន័ង​អស្សតរ

ចម្លាក់ព្រះបាទនរោត្ដម
ទីន័ងរាជរថអស្សត , គំនូរវត្តព្រះកែវ


ព្រះ​ទីន័ង​គជេន្ទ្រ

គំនូរសតវត្សទី១៩


ព្រះ​ទីន័ង​នាវា

ព្រះទីន័ងគជេន្ទ្រ
ព្រះរាជាគង់ព្រះទីន័ង
ព្រះទីន័ងនាវា
ព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២គងលើព្រះទីន័ងគជេន្ទ្រ