បាបធម៌
(សំ.), (បា.) (បាប៉ៈធ័រ) (បាបធម្ម) ធម៌លាមក, អាក្រក់ គឺសភាវៈដែលជាជំនួយចិត្ត នាំចិត្តឲ្យហ៊ានធ្វើអំពើអាក្រក់ ដូចយ៉ាងសេចក្ដីច្រណែនឈ្នានីស, ឥតអៀនខ្មាស ឥតរាងរអាទៅរកអំពើអាក្រក់ ជាដើម ។
បាបធម៌ ៥ នោះគឺ ៖
- កហនា ការកុហកដោយឫកពា ។
- លបនា ការនិយាយរាក់ទាក់ដោយវាចា ។
- នេមិត្ដិកតា ការធ្វើនិមិត្ដ គឺប្រើឧបាយកល ដោយកាយខ្លះ ដោយវាចារខ្លះ ។
- និប្បេសិកតា ការពោលគំរាម ឬសង្កត់ប្រើសំដីជាខ្នោសសំរាប់កោស កាវយកលាភ ។
- លាភនេ លាភំ និជ្ជិគីសនតា ការរកលាភដោយលាភ គឺការយកលាភទៅទាក់លាភ ។