ព្រះពុទ្ធកោណ្ឌញ្ញ
កោណ្ឌញ្ញ ឬ កៅណ្ឌិន្យ គឺជាព្រះពុទ្ធមួយក្នុងចំណោម ព្រះពុទ្ធទាំង ២៩ នៃព្រះពុទ្ធសាសនាថេរវាទ ។ គាត់កើតនៅ រាម្មវតិ ។ បិតារបស់ព្រះអង្គគឺព្រះបាទសុនន្ទ និងមាតាព្រះនាម សុជាត ។ គាត់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់កោណ្ទនន្នគោត្ត មានកម្ពស់ម្ភៃប្រាំបីហត្ថ។ អស់មួយម៉ឺនឆ្នាំដែលគាត់បានរស់នៅជាលយ្មននៅ រុចិ, សុរុចិ និង សុភ។ ភរិយារបស់គាត់គឺ រុទិទេវី និងកូនប្រុសរបស់គាត់ វិជិតសេនា ។
ព្រះអង្គបានចាកចេញពីផ្ទះ ហើយប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតអស់រយៈពេលដប់ខែ រហូតដល់ទទួលបានបាយទឹកដោះគោដោយយសោធរ ជាកូនស្រីរបស់ឈ្មួញឈ្មោះ សៅន្ទន។ គាត់ត្រូវបានផ្តល់ស្មៅសម្រាប់កៅអីរបស់គាត់ដោយ អជិវកសុន្ទន។ ដើមត្រាស់ដឹងរបស់ទ្រង់គឺ ដើមសលកល្យនិ ហើយធម្មទេសនាដំបូងរបស់ទ្រង់គឺដល់ព្រះសង្ឃ១០អង្គនៅទេវវ័នជិតអម្រាវតី ។ ព្រះអង្គមានអង្គប្រជុំបីនៃសិស្សរបស់ព្រះអង្គ ដែលទីមួយដឹកនាំដោយ សុភទ្ទ បន្ទាប់មកដោយ វិជិតសេនា និងចុងក្រោយ ឧបេន។
ព្រះអង្គសោយទិវង្គតក្នុងជន្មាយុមួយរយពាន់ឆ្នាំនៅចនរម ជាកន្លែងដែលសង់ ចេតិយ កម្ពស់ប្រាំពីរជាន់លើព្រះសារីរិកធាតុ។ ក្នុងពុទ្ធវចនាធិប្បាយបានពោលថា ព្រះសារីរិកធាតុរបស់កោណ្ឌញ្ញមិនត្រូវបានបែកខ្ញែកទេ គឺរក្សាទុកក្នុងម៉ាសតែមួយ ។ [១]
។ [២]
- ↑ John S. Strong (2007). Relics of the Buddha. Princeton University Press. p. 45. ល.ស.ប.អ. 978-0691117645. https://books.google.com/books?id=_KLAxmR8PZAC.
- ↑ G.P. Malalasekera (15 August 2004). Dictionary of Pali Proper Names, Volume 1. Princeton University Press. p. 683. ល.ស.ប.អ. 0691117640. https://books.google.com/books?id=_KLAxmR8PZAC&pg=PA44.