យុគ
យុគ
យុគ
[កែប្រែ]ជាដំណើរកំណត់កាលរបស់ពិភពលោក តាមលទ្ធិបុរាណថាយុគមាន៤គឺ៖
សត្យយុគ
[កែប្រែ]ជា“យុគមាស, អាយុមាស” (ហៅសត្យយុគ “យុគប្រកបដោយពាក្យសត្យ” ក៏បាន) មានកំណត់ត្រឹម ១.៧២៨.០០០ ឆ្នាំមនុស្ស ត្រូវជា ៤.៨០០ ឆ្នាំទិព្យ (ពួកមនុស្សក្នុង យុគនេះមានអាយុវែងៗ មានសេចក្ដីសុខច្រើន)។
ត្រេតយុគ
[កែប្រែ]ជា“យុគប្រាក់, អាយុប្រាក់” មានកំណត់ត្រឹម ១.២៩៦.០០០ ឆ្នាំមនុស្ស ត្រូវជា ៣.៦០០ ឆ្នាំទិព្យ (ពួកមនុស្សក្នុង យុគនេះមានអាយុវែងយ៉ាងមធ្យម ទាំងសេចក្ដីសុខក៏យ៉ាងមធ្យមដែរ)។
ទ្វាបរយុគ
[កែប្រែ]ជា"យុគមានចំនួនលេខពីរៗ គឺលេខគត់គូ" មានកំណត់ត្រឹម ៨៦៤. ០០០ ឆ្នាំមនុស្ស ត្រូវជា ២.៤០០ ឆ្នាំទិព្យ (ក្នុងយុគនេះអាយុមនុស្សនិងសេចក្ដីសុខយ៉ាងអន់)។
កលិយុគ
[កែប្រែ]ជា“ យុគប្រកបដោយទោស, ប្រកបដោយជម្លោះ” មានកំណត់ត្រឹម ៤៣២.០០០ ឆ្នាំមនុស្ស ត្រូវជា ១.២០០ ឆ្នាំទិព្យ (យុគយើងសព្វថ្ងៃ នេះឯង, ពួកមនុស្សមានអាយុនិងសេចក្ដីសុខតិចណាស់); បូករួម កំណត់ឆ្នាំរបស់យុគទាំង ៤ ជាបួនលានបីសែនពីរហ្មឺន (៤.៣២០.០០០) ឆ្នាំមនុស្ស ត្រូវជា ១២.០០០ ឆ្នាំទិព្យហៅថា មហាយុគមួយ ។ សព្វថ្ងៃ មនុស្សរស់នៅក្នុងកលិយុគ ដែលចាប់ផ្តើមកាលពីឆ្នាំ៣,១០២មុនគ្រិស្តសករាជ។ មកទល់គ្រិស្តសករាជ២០១៥ កលិយុគកន្លងទៅ៥,១១៦ឆ្នាំហើយ។ ការកំណត់ឆ្នាំរបស់មនុស្សបុរាណគឺយកផែនដីជាចំណុចកណ្តាលនៃចក្រវាឡ។ នៅលើផែនដី គេសង្កេតដំណើរព្រះចន្ទ (ចន្ទគតិ) ទៅក្នុងតារានិករឬកញ្ចុំផ្កាយ (constellation) នានាដែលនៅលើមេឃ។ ឥណ្ឌាបានចែកលម្ហមេឃជាចម្រៀករង្វង់ចំនួន២៧ចម្រៀក ដោយយកផែនដីជាចំណុចកណ្តាលនៃរង្វង់។ ចម្រៀករង្វង់នីមួយៗមានទំហំ១៣អង្សា២០នាទី។ គួរយល់ថា ក្នុង១រង្វង់មាន៣៦០អង្សា។ ចម្រៀកនីមួយៗនោះ គេហៅថា «រាសី»។