រូបថតសារពត៌មាន

អ្នកសារពត៌មាន គឺជាទំរង់ពិសេសនៃ អ្នកកាសែត (មានដូចជា ការប្រមូលពត៌មាន ការបោះពុម្ពផ្សាយ និង ពត៌មានបច្ចុប្បន្ន សំភារៈសំរាប់បោះពុម្ពផ្សាយ រឺ ផ្សាយតាមវិទ្យុ ទូរទស្សន) ដែលរៀបចំ បងើ្កតនូវរូបភាពដើម្បីបា្រប់ប្រវត្តពីពត៌មាននោះ។ តាមធម្មតាឥឡូវ ដែលគេយល់ឃើញថា វាគឺជាសំដៅបពា្ជក់ថារូបភាព ត្រឹមតែស្រមោល ប៉ុនែ្តក្នុងករណីពេលខ្លះអាចបញ្ជាក់ពីពេលវេលា ក្នុងការប្រើប្រាស់ ដើម្បីផ្សាយតាមកាសែត វីឌីដូផងដែរ។ អ្នកសារពត៌មាន គឺត្រូវស្គាល់ច្បាស់ពី មែកសាខាដទៃទៀតនៃពាក្យ ការថតរូប ( សំណុំឯកសារ ការថតរួប ឯកសារថតទាក់ទងនិងសង្គម មធ្យោបាយរបៀបថតរូប រឺ របៀបថតរូបអោយល្បីល្បាញ) ដោយការយល់ស្របតាមជាមួយត្រូវតែមាន គំរោងប្លង់ ទំរង់ល្អ ដែលត្រូវការនោះ កិច្ចការទាំងនេះ ត្រូវមិនលំអៀង និង ដែលទៀងត្រង់យ៉ាងទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះ រឿងរ៉ាវ សំរាប់ ខណៈពេលនៃសារពត៌មាន។ អ្នកសារពត៌មានគឺ ត្រូវបងើ្កតរូបភាពដែលជួយអោយបានដើម្បីបានជាពត៌មាន។

ពេលផុតកំណត់ រូបភាពត្រូវមានអត្ថន័យនៅក្នុងអត្ថបទនៃការបោះពុម្ព រឺ កត់ទុកមួយដោយ ព្រឹតិ្តការណ៏ថ្មីៗ។ វត្ថុបំណង ការថ្លែងពាក្យ តាំងពាក្យ ដោយ រូបភាពមានភាពគួរសម និង ការបង្ហាញដោយទៀងត្រង់នៃព្រឹតិ្តការណ៌

                         វាអាចពណ៌នាបាននូវមាតិការរឿង និង សម្លេង។

អំពីរឿងនិទាន រូបភាពភ្ជាប់មកជាមួយ ពត៌មានផ្សេងៗទៀតជាធាតុដើម្បី ធ្វើអោយហេតុការណ៌ដែល ជាប់ទាក់ទងអ្នក ធ្វើបទបង្ហាញ ឬ អ្នកអានយល់នៅកំរិត។

លឹម សុជាតិ ការគ្រប់គ្រងសុវត្ថិភាពកសិដ្ឋាន

ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1935 រហូត 1942 ការគ្រប់គ្រងសុវត្ថិភាពកសិដ្ឋាន និង ការគ្រប់គ្រងតម្រូវមុនដំបូងបង្អស់ របស់វាគឺជាផ្នែកមូយនៃ Franklin Roosevelt’s New Deal ហើយត្រូវបានជ្រើសរើសទុកជាមុនដើម្បីពិពណ៌នា​អំពីបញ្ហានៃវិស័យកសិកម្មដែលមិនទៀង និង ភាពក្រីក្រនៅតាមជនបទដែលទាក់ទងជាមួយ ដំនើរធ្លាក់ចុះដុនដាបនៃសេដ្ឋ​កិច្ចដ៍ធំសម្បើម ។ លក្ខណៈពិសេសមួយរបស់ជំនាញនៃការថតរូបបានកើតឡើងដោយ Roy​ Stryker ដែលត្រូវបានកំនត់ព្រំដែនដើម្បីរៀបចំទំនាក់ទំនងសាធារណៈសំរាប់កម្មវិធីឬបំនងរបស់វា ប៉ុន្តែវាត្រូវបានជំនួស តាងផលិតផលអ្វីខ្លះៗដែលស្ថិតលើការពិចារណាមួយ ហើយត្រូវសម្រិតសម្រាំងបំផុត លើរូបថតឯកសារដែល តែងតែបង្កើតនៅក្នុង សហរដ្ឋអាមេរិក​​ ។ ទោះជាការខំប្រឹងប្រែងនេះអាចត្រូវបានគេហៅថា អ្នកសារពត៌មាន photojournalism ក៍ដោយ ក៍វាត្រូវបានគេបន្ទាបបន្ថយដែរ ចាប់តាំងពីអ្នកថតរូប FSA មានពេលវេលា​ ឬ​ ឪកាសច្រើន និងធនធាន ឬ ឧបករណ៍ ដើម្បីបង្កើតការងាររបស់ពួកគេច្រើនជាងអ្នកថតរូបពត៌មាន តាមធម្មតាមាន។

តម្លៃនៃជីវិត

នៅក្នុង * Golden age *របស់អ្នកសារពត័មានក្នុងអំលុងទសវត្ស 1930 ដល់ទសវត្ស​1950 ទស្សនាវដ្ដីដែលបានចុះផ្សាយជាច្រើនដូចជា (Picture Post(នៅក្នុងទីក្រុង London), Paris Match(នៅក្នុងក្រុង Paris), Albeiter-Illusierte-Zeitung(នៅក្រុង Berlin), Berliner IllustrierteZeitung (នៅក្រុង​Berlin), Life(នៅUSA), Sport Illustrated(នៅUSA), ហើយនៅមានសារពត៌មានផ្សេងទៀតនោះគឺ (The Daily Mirror(នៅក្រុងLondon), The New York Daily News(នៅក្រុងNew York),ត្រូវបានគេបង្កើតឡើងដើម្បីជា សេចក្ដីតម្រូវការរបស់អ្នកដែល ចូលចិត្តអាន ធ្វើអោយសារពត៌មានទាំងអស់ ទទួលបាននូវកេរ្ដិ៏ល្បីល្បាយ ដោយភាគច្រើនអ្នកថតរូបភាពមួយចំនួន ពួកគេបានប្រើប្រាស់ការថតយករូបភាព ហើយក្នុងនោះផងដែរមានអ្នកថតរូបជាច្រើនរូប ដូចជាRobert Capa, Alfred Eisenstaedt, Margaret Bourke-White ហើយនិងលោក​W.Eugene Smith មានមនុស្សជាច្រើន​បានស្គាល់ឈ្មោះរបស់ពួកគាត់​​​ កាន់តែច្បាស់ថែមទៀត។ លោកHenri Cartier-Bersson គឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងខាងបច្ចេកទេស ដ៏ឆ្នើមម្នាក់ក្នុងការថតយករូបភាព និង ធ្វើការផ្សព្វផ្សាយ​ដល់សារធារណះជន។

    ទោះបីជាការផ្សព្វផ្សាយ តាមបែបជំនាញតំនើបៗ នៅពេលដែលយើងមើលទៅមាន​លក្ខណះសាមញ្ញធម្មតា គេនិងធ្វើការអនុវត្តឡើង អោយវាមានភាពខុសប្លែកពី ការផ្សព្វផ្សាយសារពត៌មាន  ដោយគ្មានដាក់រូបភាពដូចជា Erich Salomon   បានធ្វើការផ្សព្វផ្សាយពត៌មានដោយ បានផ្ដិតយកនូវរូបភាពដែល ទាក់ទងទៅនឹងផ្នែកនយោបាយមួយ ហើយវាមានលក្ខណះភ្លឺច្បាស់មើលទៅ គួរអោយទាក់ទាយដល់ អ្នកអានយ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងទសវត្ស1930។ នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៏ សង្រ្គាមលោកលើកទី2 ពលទាហាន Tony Vaccaro គឺត្រូវបាន ធានាអោយក្លាយទៅជាមនុស្សដែលមានសិទ្ធជាអ្នក​ថតរូប មា្នក់នៅក្នុងហេតុការណ៏នោះ រូបភាពរបស់គាត់ ត្រូវបានថតជាមួយជនផ្ដាច់ខ្លួន Argus_C3 ដែលត្រូវគេចាប់បានមើល​ទៅសាហាវគួរអោយភ័យរន្ធត់បំផុត ក្នុងខណះពេលដែលសង្រ្គាម កំពុងកើតមានឡើង។ ប្រហែលជាពេលនោះអាចនឹងទាហានមាន សមត្ថភាពម្នាក់ចេះប្រើប្រាស់កាំភ្លើង និងអាវក្រៅ ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ត្រូវបានស្ថិតនៅលើសមុទ្រ Omaha  នៅថ្ងៃ D-Day ហើយគេក៏ចាប់យកបាន​រូបភាព ក្នុងខណះនោះ Vaccaro គឺអាចដឹងផងដែរ សម្រាប់ កើតមានការអភិវឌ្ឍន៏រូបភាពផ្ទាល់ ខ្លួនរបស់គាត់នៅ ក្នុងមួកដែករបស់ទាហាន និងការប្រើប្រាស់ សារធាតុគីមីដែលមានជាតិញៀន ត្រូវគេបានរក្សាទុកក្នុង កាម៉េរានៅឆ្នាំ 1944។

រហូតមកដល់ទស្សវត្សឆ្នាំ១៩៨០កាសែត ដែលធំទូលំទូលាយជាងគេគឺបោះពុម្ពជាមួយ ការបិតទំព័រទស្សវត្សនៃមានលក្ខណះត្រឹមត្រូវបច្ចេកវិទ្យាត្រូវបាន ប្រើប្រាស់យ៉ាងងាយស្រួលដោយឧបករណ៍ (smudged oil-based ink,off-white;low-quality “newsprint”paper,)និងការឆ្លាក់ក្បាច់របាំងគគ្រើម៕​​​ពេលដែលបង្កើតអត្ថបទដោយមាន តួអក្សរត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាតដែលអាចមើលដាច់។រូប​​ថត​ រូបចំលាក់ ធ្វើឪ្យ​ដូចមានស្នាមចុចក្លាយជាទំរង់រូបភាពជ្រាបចេញឬមានស្នាមប្រលាក់ក្លាយ ជាសរសៃ ផ្សេងគ្នា។​ក្នុងមធ្យោបាយនេះការថតកាន់តែប្រសើទៅទៀតនៅពេលការប្រើរូបថតបានល្អ ផលិត​ផល​កាន់តែល្អ​​ ទិន្នផលច្រើនការផលិតមិនច្បាស់លាស់ជានិច្ចជាកាលមានការប៉ាស់ពាល់ ដល់អ្នក​អានការអានសាជាថ្មីម្តងទៀតនៅចំនងជើងដើម្បីមើលឃើញ អ្វីដែលរូបថតទាំងអស់បាន​ពណ៌​នាអំពី​(wall street journal)រើសយក stippled hedcuts នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩ដើម្បីបោះពុម្ព​ការីនិងជៀសវាង​ការ​ដាក់កំហិត​នៃការបោះពុម្ព letterpresses មិនបន្តមកដល់ទស្សវត្សឆ្នាំ១៩៨០​មាននិតិភាព​(ភាពពេញការ)​នៃការសែតបានប្តូរទៅ”offset”presse ដែលបង្កើតរូបថត​ម្តង​​ទៀតជាមួeយ​សេចក្តីទៀង​ត្រង់ដែលប្រសើរជាងក្រដាសពណ៌​​​​​​ស។តាមរយះភាពខុសគ្នា​នៃជីវិតទស្សនាវដ្ដីបោះពុម្ពផ្សាយរាល់សប្តាហ៏ ដែលមានប្រជាប្រិយភាពល្បីជាងគេនៃសហរដ្ឋអាមេរិចចាប់ពីឆ្នាំ១៩៣៦ ឆ្លងកាត់មកដល់ដើមទស្សវត្ស១៩៧០ ហើយត្រូយបានដាក់បញ្ចូលជាមួយរូបថតដែលផលិតយ៉ាងស្រស់ស្អាតនៅក្នុងទំហំ​​ ១១x១៤inch

ការប្រើរបាំងប្រាស់ក្បាច់ចំលាក់ល្អ​ អមដោយទឹកថ្នាំពណ៌រលោងដែលមានគុណភាពខ្ពស់ life​បានបោះពុម្ពរូថត​នៃ United press International (UPI) ឬ Associated press (AP)ដែលបានផលិតលើកដំបូងនៅក្នុងកាសែត ប៉ុន្តែបរិមាណនៃទស្សនាវដីបានលេចឡើងនៅរូបភាពក្លាយ ជាភាពខុសគ្នាយ៉ាងច្រើននៃកាសែត៕

ក្នុងវិសាលមួយចំនែក ព្រោះរូបគំនូរបស់ពួកគេច្បាស់ល្មមគ្រប់គ្រាន់ដែលគួរឲ្យកោតសរសើរ ហើយព្រោះថាកាបង្ហាញនូវឈ្មោះរបស់ពួកគេជាមួយ​ និង ការងារជាអ្នកថតរូបទស្សនាវដ្តី ជិតទទួលបានសម្រេចនូវភាពខ្ពង់ខ្ពស់ល្បីល្បាញ ហើយអាចវិនិច្ជ័យថានៅក្នុងឆាកជីវិតរបស់គេជាអ្នកថតរូបដ៍ល្បីសាធារះមួយ ហើយសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកថតរូបសៀវភៅដ៍ល្បីល្បាញ ​<photo​journalism> ប្រសិនបើវាមានខាងវិស័យទស្សនាវដ្តីអ្នកថតរូបដ៍ល្បីមួយ មានកេរិ៏ឈោ្មះទាំងស្រុង។

​ជីវិតដ៍ល្អបំផុតនៅឆ្នាំ(១៩៧៣)ការបើកចំហរនៅសម្រែកការបាញ់ក្មេងបម្រើពីរនាក់នៅឆ្នាំ(១៩៦០) ក្នុងអំពើយុត្តិកម្មដ៍ឆ្នើមរបស់ជីវិតអ្នកថតរូប។ ប៉ុន្តែនូវមិនទាន់ឃើញការបាត់ខ្លួនរបស់ក្មេងបម្រើ៣០០នាក់ទៀតទេ។ ការជឿនូវកាសែតបរិហារជាច្រើនចំនុច ក្នុងចំនោមរូបភាពនែជិវិតមនុស្សដ៍ល្អបំផុត ការបោកប្រាស់ដោយជនគ្មានឈ្មោះ UPI និងអ្នកថតរូប AP.។ ព្រោះការកំណត់ព្រំដែនបោះពុម្ពនិងសហជីព UPI និងAP មានអ្នកការសែតជាច្រើន បានរៀបចំនូវសារពត៏ បានធ្វើអោយមនុស្សគ្មានការងារជាក់លាក់ពិតប្រាកដក្នុងជីវិត ហើយនិងការថតផ្សេងៗធ្វើអោយទស្សនាវដ្តី ទទួលបានការគាំទ្រពីរ

មនុស្សនៅលើសកលលោក កំឡុងពេលសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរ ហើយនៅពេលដែលសង្រ្គាមបានបញ្ចប់ទៅ វាមានប្រវត្តិដ៍ល្អមួយនៅក្នុង USA ហើយអ្នកបំផ្លាញឥតបង្ហៀរនៃទ្វីអឺរ៉ុប លោកឧត្តមសេនីយម្នាក់បានជឿថា អ្ចីដែលអាចល្អប្រសើរ មានតែកម្មវិធីទស្សនាវដ្តីមនុស្សលោក និង វិញ្ញាណដែលអាចធ្វើអោយងាយស្រួល។ ទោះបីជាពួកគេបានបង្ហាញពីរភាពក្រីក្រអត់ឃ្លានយ៉ាងណាក៏ដោយ គឺវានៅតែឋិតក្រោមលិខិតមួយ ដែលអាចធ្វើអោយពួកគេបានដឹង ពីរសេចក្តីតំរូវការទាំងអស់​ដើម្បីលើកតំកើងនូវរឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាង អោយក្លាយទៅជាសារធារណះ៕

សីលធម៌ និង ប្រព័ន្ធច្បាប់ អ្នកកាសែតធ្វើការសំអាងទៅលើក្រមសិលធម័ ដែលទាក់ទងនឹងកម្មវិស័យភាព ដែលត្រូវបានអនុវត្តន៏​ដោយអ្នកកាសែតជាច្រើន។អ្វីដែលជាការដុះចេញ ជាគំរោងប្លង់ ការពិនិត្យ និងរបៀបនៃការពិចារណា ដើម្បីយកមកប្រើប្រាស់ដោយគិតបានល្អិតល្អន់។ជារឿយៗអ្នកនិពន្ធ និងទទួលបានការប៉ះទង្គិច នៃសីលធម៍តិច រឺច្រើនអាស្រយ័ទៅលើសកម្មភាពអត្ថបទ រឺរូបភាពដែលបានចេញផ្សាយ។

ការផុសចេញនៃ digital photography ទាំងអស់ផ្ដល់នូវរូបគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនៃភាពទាក់ទាញ ការបង្កើតនិង បញ្ជួលចេញជារូបភាព។វាជាការជៀសមិនផុស រឺ ការស្មុកស្មាញជាច្រើននៃសីលធម័ជារឿងជាបទាក់ទង។

រឿងជាច្រើនរាល់បញ្ជូលក្នុង photo manipulation, វាអាចទទួលនូវកំរិតណា?ដំណាក់កាលក្នុងការថតមាន(យុទ្ធសាស្ត្រក្នុងការថត war photography:history សំរាប់ឧទាហរណ៏មុន និងការមិនពិតឬការដែលនាំឲ្យយល់ខុសនូវចំនងជើង2006 Lebanon War photographs controversies អ្វីជាការគួរកត់សំគាល់ពីបញ្ហាទាំងឡាយ និងបានឃើញនូវphoto manipulation: use in journalism សំរាប់ឧទាហរណ៏ផ្សេងទៀត។

សហរដ្ឋអាមេរិច បានធ្វើការគាបសង្គត់ទៅលើសមាគមន៏អ្នកការសែត ដែលសំដៅចំៗទៅលើ ការការពារលេខកូដ និងទប់ឲ្យជាប់ពីការអាចចួលជិតបានពីអ្នកវិជា្ជជីវៈផ្សេងៗទៀត។

អ្នកនិពន្ធមានរឿងជាច្រើនសំខាន់ៗដែលបានសរសេរទុក ប៉ុន្តែ គ្មានអត្ថប្រយោជន៏ក្នុងប្រព័ន្ធច្បាប់។​ចំពោច្បាប់អ្នកការសែតមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការផ្តល់ដំណឹងពី​ប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយ ។​ការដាក់តាំងនៅនីត្យានុកូលតាមច្បាប់ជា​គោលដៅខាងមុខយ៉ាងស្មុកស្មាញ ពេលដែរអ្នកការសែតធ្វើការពិចារណាសំរាប់ផលិត វាក្នុងប្រទេសនិងជាញឹកញាប់គេបោះពុម្ភផ្សាយ ជាច្រើនទៀតនៅក្នុងប្រទេស។