រឿងគំនិតប្រសិទ្ធ
សុធីឃើញមិត្តដាំចង្ក្រាន
អណ្តាតភ្លើងថ្កានដល់ដំបូល
ផ្ទះស្បូវចង្អៀតឥតបើពោល
ប្រាប់មិត្តបណ្តូលគួរប្រយ័ត្ន។
មួយត្រូវច្រូតស្បូវកែកុនផ្ទះ
ពីរផ្លាស់ចង្ក្រានបង្ការកាត់
ដាំស្លក្រៅផ្ទះកុំអោយភ្លាត់
ការពារភ្លើងវាត់ឆេះលំនៅ។
ណារិនជាមិត្តធ្វើតោះតើយ
មិត្តអើយការតូចកុំគិតជ្រៅ
ផ្ទះសុខយូរហើយមិនដែលត្រូវ
ភ្លើងឆេះរាលក្តៅស្លាប់ឯណា?
មួយខែកន្លងយ៉ាងរហ័ស
ហេតុការណ៍ប្តូរផ្លាស់យ៉ាងខ្លោចផ្សា
ណារិនស្ទុះស្ទារត់ឆ្លេឆ្លា
មិត្តអើយករុណាជួយខ្ញុំផង។
ភ្លើងឆេះផ្ទះខ្ញុំរាបដល់ដី
គ្រួខ្ញុំភិតភ័យយ៉ាកណាស់ហោង
សូមកម្លាំងមិត្តក្បែររបង
ជួយសង់ខ្ទមផងជ្រកជាថ្មី។
ឮហើយមិត្តក្រោកពីគ្រប់ជ្រុង
ឬស្សីបំពង់ព្រមស្បូវព្រៃ
ស្វះស្វាត់សង់បានខ្ទមមួយថ្មី
ណារិនអរក្រៃហៅលៀងបាយ។
អរគុណដល់មិត្តចិត្តជ្រះថ្លា
ជួយដល់គ្រួសារខ្ញុំគ្រប់កាយ
ស្រាប់តែវិសាលងើបឡើងឆ្លើយ
មិត្តអើយភ្លេចហើយនាយសុធី?
ម្តេចមិនហៅគេមកជប់លៀង
មិត្តល្អឥតល្អៀងបានសំភី
រំលឹករូបអ្នកច្រើនអំពី
វិធីការពារភ្លើងកំណាច។
សិនបើកាលណោះស្តាប់សំដី
គំនិតប្រពៃពេញអំណាច
ម៉្លេះការពារផ្ទះផុតភ្លើងកាច
មិនបាច់រត់សាចស្លុតរន្ធត់។
ការពារប្រសើរជាងព្យាបាល
ជាថ្នាំវិសាលដ៏មរកដ
បើមិត្តស្គាល់គុណល្អបរិសុទ្ធ
គប្បីមិត្តស្កាត់ហៅសុធី។
សូមថ្លែងអំណរដល់មិត្តខ្លួន
មានគំនិតស្ងួនសែនសំភី
នេះសមហៅមិត្តល្អគ្មានពីរ
បានសុខគ្រប់ទីព្រោះការពារ។
អ្នកស្រី កែវ ច័ន្ទបូរណ៍