លាភ

ពីវិគីភីឌា

លាភ (labha) ការ​បាន, ដំណើរ​ប្រទះ​លើ​ការ​បាន, អ្វី​ៗ​ដែល​គួរ​បាន; ចំណេញ : មាន​លាភ, កើត​លាភ, ខាត​លាភ ។ ប្រើ​ជា​បទ​សមាស បើ​រៀង​ពី​ខាង​ដើម អ. ថ. លាភៈ, រៀង​ពី​ខាង​ចុង អ.ថ. លាប, ដូច​ជា : លាភ​គិទ្ធ ដែល​ជាប់​ជំពាក់​ដោយ​លាភ, ដែល​ញ៉ាម​ព្រោះ​ធ្លាប់​តែ​បាន; សេចក្ដី​ជាប់​ចិត្ត​ក្នុង​លាភ ។