អាន់ ហ្វ្រែង

ពីវិគីភីឌា
អាន់ ហ្វ្រែង
កើតអានេលី[១] ឬ អានេលីយេ[២] ម៉ារី ហ្វ្រែង
១២ មិថុនា ១៩២៩
Frankfurt, Weimar Republic (Weimar Germany)
ស្លាប់Early (អាយុ 15)
Bergen-Belsen concentration camp, Lower Saxony, Nazi Germany
សញ្ជាតិ
  • Weimar Republic (German) until 1941
  • Stateless from 1941
ស្នាដៃចំបងៗThe Diary of a Young Girl (1947)



ហត្ថលេខា
Anne Frank (1941)

អានេលី «អាន់» ម៉ារី ហ្វ្រែង (១២ មិថុនា ១៩២៩ – ដើម​ខែ​មិនា ១៩៤៥) គឺ​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ជន​រង​គ្រោះ ជ្វីប ជា​ច្រើន​នៅ​ក្នុង​សម័យ​ប្រល័យ​ពូជ​សាសន៍ ហូឡូខូស។ កំណត់​ហេតុ​សម័យ​សង្គ្រាម​របស់​នាង សៀវភៅ​កំណត់​ហេតុ​របស់​ក្មេង​ស្រី បាន​ក្លាយ​ជា​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​នៅ​ក្នុង​រឿង​ល្ខោន និង​ភាពយន្ត​ជា​ច្រើន។ នាងបានចាប់​កំណើត​នៅ​ទី​ក្រុង ហ្វ្រែងឃឺត ក្នុង សាធារណ​រដ្ឋ​វៃម៉ា (អាល្លឺម៉ង់) ហើយ​ធំ​ធាត់​ និង​រស់​នៅ​ក្បែរ អាំស្ទែរដាំ ប្រទេស​ហូឡង់។ ហ្វ្រែង មាន​កំណើត​ជា​ជន​ជាតិ​អាល្លឺម៉ង់ ហើយ​បាន​បាត់​បង់​សញ្ជាតិ​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៤១។ នាង​មាន​ឈ្មោះ​ល្បី​ល្បាញ​ទូទាំង​សាកល​លោក​នៅ​ក្រោយ​មរណ​ភាព បន្ទាប់​ពី​សៀវភៅ​កំណត់​ហេតុ​របស់​នាង​ត្រូវ​បាន​បោះ​ពុម្ព។ សៀវភៅ​កំណត់​ហេតុ​ដែល​បាន​កត់​ត្រា​អំពី​បទ​ពិសោធន៍​នៃ​ការ​លាក់​ខ្លួន​ក្នុង​កំឡុង​នៃ​ការ​កាន់​កាប់​របស់​អាល្លឺម៉ង់​ក្នុង​ប្រទេស​ហូឡង់ ក្នុង​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី​២។

គ្រួសារ ហ្វ្រែង បាន​ផ្លាស់​លំនៅ​ពី​អាល្លឺម៉ង់​ទៅ​កាន់​អាំស្ទែរដាំ​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៣៣ នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​ណាហ្ស៊ី​ទទួល​ការ​គ្រប់គ្រង​ប្រទេស​អាល្លឺម៉ង់។ នៅ​ដើម​ឆ្នាំ ១៩៤០ ពួក​គេ​ជាប់​នៅ​ក្នុង​អាំស្ទែរដាំ ដោយ​សារ​ការ​ត្រួត​ត្រា​របស់​អាល្លឺម៉ង់​លើ​ហូឡង់។ ដោយ​សារ​ការ​ធ្វើ​ទុក្ខ​បុក​ម្នេញ​ទៅ​លើ​ប្រជាជន​ជ្វីស​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង​នៅ​ខែ​កក្កដា ១៩៤២ គ្រួសារ​នេះ​បាន​ទៅ​លាក់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​លាក់​ខ្លួន​ក្នុង​អាគារ​ដែល​ជា​កន្លែង​ឪពុក​របស់ ហ្វ្រែង ធ្វើ​ការ។ ពីរ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ពួក​គេ​ត្រូវ​បាន​ក្បត់ ហើយ​បញ្ជូន​ទៅ​កាន់​បន្ទាយ​ឃុំឃាំង​របស់​ពួក​ណាហ្ស៊ី។ អាន់ ហ្វ្រែង និង​ប្អូន​ស្រី​របស់​នាង​ឈ្មោះ ម៉ាហ្គុត ហ្វ្រែង ត្រូវ​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ទៅ​បន្ទាយ​ឃុំ​ឃាំង​បឺហ្គិន​បែលសិន ជា​ទី​ដែល​ពួក​គេ​ទទួល​មរណ​ភាព​ដោយ​សារ​ជំងឺ គ្រុនរោល នា​ខែ​មិនា ១៩៤៥។

អត់តូ ហ្វ្រែង គឺ​ជា​សមាជិក​គ្រួសារ​តែ​ម្នាក់​គត់​ដែល​នៅ​រស់​រាន​មាន​ជីវិត​បន្ទាប់​ពី​សង្គ្រាម។ គាត់​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​អាំស្ទែរដាំ ហើយ​បាន​រក​ឃើញ​សៀវភៅ​កំណត់​ហេតុ​របស់ អាន់។ គាត់​បាន​ខិត​ខំ​ប្រឹងប្រែង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​បោះ​ពុម្ព​ឡើង​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៤៧។ ចាប់​ពី​ពេល​នោះ វា​ក៏​ត្រូវ​បាន​បក​ប្រែ​ជា​ភាសា​ផ្សេងៗ ជា​ច្រើន។ វា​ត្រូវ​បាន​បក​ប្រែ​ពី​ច្បាប់​ដើម​ជា​ភាសា​ហូឡង់ ហើយ​ការ​បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស​ដំបូង​បង្អស់​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៥២ មាន​ចំណង​ជើង​ថា The Diary of a Young Girl។ សៀវភៅ​កំណត់​ហេតុ​ទទេរ​ត្រូវ​បាន​ប្រគល់​ជូន អាន់ នៅ​ថ្ងៃ​ខួប​កំណើត​អាយុ ១៣ ឆ្នាំ​របស់​នាង ហើយ​វា​ត្រូវ​បាន​កត់​ត្រា​ព្រឹត្តិការណ៍​ជីវិត​របស់​នាង​តាម​លំដាប់​លំដោយ​ពី​ថ្ងៃ​ទី ១២ មិថុនា ១៩៤២ ដល់ ១ សីហា ១៩៤៤។

វ័យ​កុមារ[កែប្រែ]

ហ្វ្រែង កើត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ១២ មិថុនា ១៩២៩ នា​ទី​ក្រុង​ហ្វ្រែងឃឺត ប្រទេស​អាល្លឺម៉ង់ ជា​កូន​ស្រី​ទី​ពីរ​របស់​លោក អត់តូ ហ្វ្រែង និង​អ្នក​ស្រី អេឌីស ហ្វ្រែង ហូឡង់ដឺ។ នាង​មាន​បង​ស្រី​ឈ្មោះ ម៉ាហ្គុត ហ្វ្រែង។ [៤] គ្រួសារ ហ្វ្រែង គឺ​ជា​អ្នក​កាន់​សាសនា​ជ្វីស​សេរី ដែល​មិន​ប្រតិបត្តិ​ទាំង​ស្រុង​តាម​ប្រពៃណី​ទំនៀម​ទម្លាប់​សាសនា​ជ្វីស​ឡើយ[៥] ហើយ​ពួក​រស់​នៅ​លាយ​ឡំ​ជាមួយ​នឹង​សហគមន៍​ជន​ជាតិ​ជ្វីស និង​អ្នក​មិន​មែន​ជន​ជាតិ​ជ្វីស ដែល​មាន​សាសនា​ផ្សេងៗ​ពី​គ្នា។ អ្នក​ស្រី អេឌីស ហ្វ្រែង គឺ​ជា​ម្ដាយ​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​សាសនា ឯ​លោក អូតតូ ហ្វ្រែង ចាប់​អារម្មណ៍​ខាង​ការ​សិក្សា ហើយ​លោក​ក៏​មាន​បណ្ណាល័យ​ដ៏​ធំ​មួយ​ផង​ដែរ។ អ្នក​ទាំង​ពីរ​តែង​តែ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​កូនៗ ឲ្យ​អាន​សៀវភៅ។[៦]

Memorial stone in front of the Aachen house where Anne stayed with her grandmother
A four-story, brick apartment block showing the building's facade, with several windows and an internal staircase leading into the block.
The apartment block on the Merwedeplein where the Frank family lived from 1934 until 1942

នៅ​ថ្ងៃ​ទី ១៣ មីនា ១៩៣៣ ការ​បោះ​ឆ្នោត​ត្រូវ​បាន​រៀប​ចំ​ឡើង​នៅ​ហ្វ្រែងឃឺត ដើម្បី​ជ្រើស​រើស​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ក្រុង ហើយ​បក្ស​ណាហ្ស៊ី​របស់​អ៊ីត្លែរ​បាន​ឈ្នះ។ បាតុកម្ម​ប្រឆាំង​ពួក​ជ្វីស​បាន​កើត​ឡើង​ភ្លាមៗ បន្ទាប់​ពី​នោះ ដែល​ជា​ហេតុ​ធ្វើ​ឲ្យ ហ្វ្រែង ចាប់​ផ្ដើម​ភ័យ​ព្រួយ​អាច​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ចំពោះ​ពួក​គេ ប្រសិន​ពួក​បន្ត​នៅ​អាល្លឺម៉ង់។ ក្រោយ​មក​ក្នុង​ឆ្នាំ​ដដែល​នោះ អេឌីស​ និង​កូនៗ បាន​ចាក​ចេញ​ទៅ​អាហ្សិន ជា​ទី​ដែល​ពួក​គេ​ស្នាក់​នៅ​ជាមួយ​ម្ដាយ​របស់ អេឌីស គឺ​អ្នក​ស្រី រ៉ូសា ហូឡង់ដឺ។ អូតតូ បាន​បន្ត​នៅ​ហ្វ្រែងឃឺត ប៉ុន្តែ​បន្ទាប់​ពី​ទទួល​ឱកាស​បើក​ក្រុមហ៊ុន​មួយ​នៅ​អាំស្ទែដាំ គាត់​ក៏​បាន​ផ្លាស់​ទៅ​ទី​នោះ​ដើម្បី​ចាត់​ចែង​មុខ​ជំនួញ និង​រៀប​ចំ​ទី​ស្នាក់​អាស្រ័យ​សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ។[៧] គ្រួសារ ហ្វ្រែង គឺ​ជា​មនុស្ស​ក្នុង​ចំណោម​ជន​ជ្វីស ៣០០.០០០ នាក់​ដែល​បាន​ភៀស​ខ្លួន​ចេញ​ពី​អាល្លឺម៉ង់​នៅ​ចន្លោះ​ឆ្នាំ ១៩៣៣ និង ១៩៣៩។[៨]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. Anne Frank Fonds.
  2. Barnouw & Van Der Stroom 2003, pp. 3, 17.
  3. Müller 1999, pp. 143, 180–181, 186.
  4. Müller 1999, preface: Family tree.
  5. van der Rol & Verhoeven 1995, p. 10.
  6. Lee 2000, p. 17.
  7. Lee 2000, pp. 20–23.
  8. van der Rol & Verhoeven 1995, p. 21.