អ្នកប្រើប្រាស់:វិចិត្រ តូច
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកទស្សនះវិទូមានភាពងាយស្រួល[កែប្រែ]
នៅក្នុង ( The guide for the Perplexed Pt, . I , Chap XXXIV ) ម៉ៃម៉ូនីដេស បានបញ្ជាក់ថា ហេតុអ្វីបានការ ប្រដេញនៃគំនិតដែលពិបាកនិងយល់គឺការ ស្រគត់ស្រគំសំរាប់រាល់មួយរឺពីរផ្សេងទៀតភាពស្មើសំរាប់ គេ វាមិនត្រូវចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលពួកគេមិនទាន់ពេញវ័យនោះឡើយ។ ប្រធានបទដែលគាត់ និយាយគឺ ពីបាក ស៊ីជម្រៅ និងគ្រោះថ្នាក់ដែលគាត់ជាមនុស្សម្នាក់ ដែល កំពុងស្វែងរកអំពីចំនេះដឹងនេះ ដើម្បីអោយ មានភាពប៉ិនប្រសប់ជានិងបញ្ញា ដំបូងវាតែត្រូវមានការពិបាកក្នុងការរៀបចំខាងគំនិតប្រាជ្ញា ការអប់រំ និង ខាងរាងកាយ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះបន្ទាប់មកគាត់មានហានិភ័យ ដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹម បានគឺ វាពិបាក និងមានអូសបន្លាយសំរាប់ការឡើងផ្លូវទៅរក គំនិតបញ្ញា។ ភាពជាធម្មជាតិនេះបានមកពីគំនិតរបស់ ផ្លាតូ ( Plato ) ដែលជាគំរោងនៃការអប់រំនៅក្នុងការស្វែងរក ដែលមានកំរិតខ្ពស់។ ទស្សនះវិទូ គឺវាក៏ជាខ្សែបន្ទាត់ដែលបានកន្លងមកហើយដែរ ជាមួយ ផ្លាតូ ក៏ដូចជា ម៉ៃម៉ូណៃ យើងអាន ដែលវាអាចនាំយើងទៅរក គតិបញ្ញាដើម្បីដើរមុខគេដែលមានភាពពិតប្រាកដក្នុង ការពីសោធន៍សំរាប់រាល់ធម្មជាតិ នៃបុរស រាងកាយ ការរំជួលចិត្ត និង បញ្ញា។ ត្រូវចំណាំថាវាមិនត្រឹមតែជា បញ្ញាដែលមានកំរិតខ្ពស់ហើយ ពិបាកក្នុងការសំរេច និងតម្រូវការដ៏អស្ចារ្យ ដែលបានរៀបចំនោះទេ វាក៏ជាការស្វែងរកគំនិតបញ្ញាផងដែរ សេចក្តីស្រលាញ់នៃ គំនិតបញ្ញាទស្សនះ វិជ្ជា តាមធម្មតា ត្រូវបានហៅជាការតម្រូវអោយរៀបចំ។ ដូច្នេះសំនួរដែលបានកើតឡើងថា តើវាយ៉ាងណា ដែរដែលក្នុងយុគសម័យថ្មី ចិត្តវិជ្ជាមិនមានពិបាក ដូចជាក្នុងរឿង វិញ្ញាណដ៏វិសេស ? របស់ដែលបាន កើនឡើយហើយក៏បាត់វិញ ? ហេតុអ្វីប្រាជ្ញារបស់យើងមានការថយចុះខាងគំនិត រឺ ក៏គឺជាបំនងប្រាថ្នាមានភាព ល្អប្រសើរ ? សំរាប់សំនួរទាំងនេះ មានការប្រហែលសំរាប់អ្នកគិតសម័យថ្មី និងឆ្លើយដែលទស្សនះវិជ្ជា មានភាពងាយស្រួលក្នុងការរួចផុតបានដោយខ្លួនឯងពីការបំភាន់ដ៏សំបើម នេះហើយនិងការថយ ចុះនៃ គំនិតបញ្ញា តាមការពិតដែលមានភាពពិតដើម្បីអោយគេឆ្ពោះទៅ រកអ្វីដែលគេអាចធ្វើបានពិតៗ។ ដេតាចេត ( Detached )មកពីគោលដៅនៃសាសនា គាត់ជាអ្នកអរនុវត្តន៍ សិលធម៍ និង ចេះ វិធីព្យាបាលជំងឺ ដែលបានរក ឃើញនៅខាងដើមនៃ ការគិតត្រូវ អំពីបញ្ហាដែលស្ទើរតែជាមូលដ្ធាន នៅក្នុង បទពិសោធន៍ និង ការដឹងរឺស្គាល់របស់មនុស្ស។ អ្នកទស្សនះវិទូ យុគសម័យថ្មី នៅក្នុងការគិតគូរពីទស្សនះវិជ្ជាថា គ្មានសេចក្តីស្រលាញ់ពិត តែបែជាស្វែង ឋានះនៃខ្លួនឯងនៅដើមដំបូងទៅវិញ។ វាជាស្មារតីលះបង់នៃការមិនលំអៀងនេះ មានគោលដៅ ជាច្រើនបានចាប់បដិសន្ធិនៃការរកឃើញ ភាពល្បីឈ្មោះ នៃទស្សនះវិជ្ជា សម័យថ្មីបានដក ស្រង់យកយ៉ាងច្រើនពី ទស្សនះវិជ្ជាបុរាណ ចាស់ៗ នៃ យុគកណ្តាល។ នៅពេល ផា្លតូ បាននិយាយអំពីការតម្រង់ធាតុ នៃព្រលឹងដែលជាទិសដៅនៃអ្នកទស្សនះវិទូ។ នៅពេលអ្នកបុរាណ និយាយថាសង្ស័យនៃ ដំនើរស្ងប់ចិត្ត ។ ប្រាកដណាស់ នៅពេលដែលអ្នកទស្សនះវិទូនៅសម័យបុរាណ ជាច្រើនបានប្រទាក់បំនងប្រាថ្នារបស់គេ នៃការកំពុងគិតរបស់ពួកគេ ទៅលើបំនងប្រាថ្នានៃរឿង សាសនា។ ពួកគេទាំងអស់កំពុងតែនិយាយនិងកំពុងគិតនៅក្នុងភាសា ដែលទស្សនះវិជ្ជាសម័យថ្មីមិន អាចទទួលយកបាន។ វាពិតណាស់ មានអ្នកទស្សនះជាច្រើនដែលយល់ស្របជាមួយគោលដៅនេះ។ វាត្រឹមតែជាអ្វីដែលយើងមិនអាចយល់បាន រឺ ក៏ការទទួលយកក្នុងសកម្មភាព នៃទស្សនះវិជ្ជារបស់ យើងតែប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើបទពិសោធន៏ត្រូវបានយល់វានិងមិនជាបញ្ហាសំរាប់យើងទេ។ វាគឺច្បាស់ដែលបានមកពីទស្ស នះវិស័យរាល់បញ្ហាសំរាប់យើងផងដែរ នៅក្នុងយើងមានការពេញចិត្ត រឺមិនពេញចិត្ត នៃការស្រេកឃ្លាន របស់ពួកយើង។ ផ្សេងទៀតគ្មានរឿងអ្វីចំពោះយើង ចំពោះខ្ញុំ ប៉ុន្តែត្រឹមតែជាជនសាមញ្ញនៅក្នុងព្រលឹង តែប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងចំនុចនេះ ការពិតបានក្លាយជាការបំពេញចិត្តសំរាប់ ម្នាក់ រឺច្រើននាកនៃពហុភាព នេះ។ ហើយការចង់អោយកើតឡើងនូវអ្វីដែលជាការពិត និងជាបទពិសោធន៍ផងដែរ។