គឹម សាង

ពីវិគីភីឌា
គឹម​ សាង
គឹម​ សាង
ព័ត៌មាន​មួយ​ចំនួន
ព្រះនាម គឹម​ សាង
ព្រះនាមដើម ង៉ាយ
ប្រសូត ឆ្នាំច ចត្វាស័កព.ស.២៤៦៦ គ.ស.១៩២២
ទីកន្លែងប្រសូត ភូមិផ្នោដូងឃុំផ្នោដូង ស្រុកកញ្ចោងខេត្តព្រះត្រពាំង
បិតា គឹម ចាន់
មាតា គឹម ធីចិប
បងប្អូនបង្កើត ៤ នាក់
សុគត ឆ្នាំ១៩៨៩

ព្រះតេជព្រះគុណ​ធម្មវិរិយោ គឹម សាង​នាយក​សាសនា​នៃ​គណៈ​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​ថេរវាទ​មជ្ឈមណ្ឌល​ព្រៃ​នគរ​និង​​ជា​​ប្រធាន​​គណៈ​​កម្មាធិការ​​កណ្តាល​​ដឹក​នាំ​ព្រះ​សង្ឃ​ខ្មែរ​ក្រោម នៅ​កម្ពុជា​ក្រោម​តស៊ូ​ទាមទារ​ឲ្យ​អាណានិគម​យួន​ផ្តល់​នាទី​ជា​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ដល់ខ្មែរក្រោម នាឆ្នាំ ១៩៦៩ ។
ព្រះ​អង្គ​​ប្រសូតិ​ គ.ស.១៩២២ និងសុគត គ.ស. ១៩៨៩ ក្រោយ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​យួន​បាន​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​អស់​ពីរ​លើក​នៅ​ក្នុង​ពន្ធនាគារ ។


ប្រវត្តិ[កែប្រែ]

ព្រះគុណ គឹម សាង (ធម្មវិរិយោ) ឈ្មោះធ្លាប់ហៅថាង៉ាយ ប្រសូតិ នៅក្នុងឆ្នាំចចត្វាស័ក ព.ស.២៤៦៦ គ.ស.១៩២២ នៅភូមិផ្នោដូងឃុំផ្នោដូង ស្រុកកញ្ចោង (Tiểu Cần) ខេត្តព្រះត្រពាំង។ជាបុត្ររបស់លោក គឹម ចាន់ និង អ្នកស្រី គឹម ធី ចិប ព្រះអង្គមានបងប្អូនបង្កើត ៤ នាក់គឺ៖

  1. គឹម ធី ឈិប (ស្រី)
  2. គឹម ធី ឆាយ (ស្រី)
  3. គឹម ង៉ាយ (ព្រះអង្គ)
  4. គឹម ង៉ែ (ប្រុស)

ការសាងផ្នួស[កែប្រែ]

ពេលធំដឹងក្តីម៉ែឳបានឲ្យទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាកំពង់ដូង។ រៀនបានបីបួនឆ្នាំក៏បានវិលមកផ្ទះជួយធ្វើការឳពុកម្តាយវិញ ។ អាយុបាន ២១ ឆ្នាំ បានឧបសម្បទាជាភិក្ខុ នៅវត្តពោធិវង្សកំពង់ដូងឋិតនៅក្នុងស្រុកកញ្ចោង ខេត្តព្រះត្រពាំង ដែលមានព្រះមហាបរិយត្តិវិជ្ជា ថាច់ លឿក ជាព្រះ ឧបជ្ឈាយ៍ ហើយដាក់នាមបញ្ញត្តិថា ធម្មវិរិយោ

ការសិក្សាអប់រំ[កែប្រែ]

  • ឆ្នាំកុរនព្វស័ក ព.ស.២៤៩១ គ.ស.១៩៤៧ បាននិមន្តទៅរៀននៅវត្តនិគ្រោធកំពង់ក្សាន្ត ហៅវត្តកំពង់ក្សាយស្រុកកំពង់ធំ ខេត្តព្រះត្រពាំង ។
  • ឆ្នាំឆ្លូវឯកស័ក ព.ស.២៤៩៣ គ.ស.១៩៤៩ បាននិមន្តទៅបន្តការសិក្សានៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងនៅ
  • ឆ្នាំមមីឆស័ក ព.ស.២៤៩៨ គ.ស.១៩៥៤ បានប្រឡងចេញពីសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់​នៅក្រុងភ្នំពេញព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាហើយក៏បាននិមន្ត​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​វិញ ។

តួនាទីរបស់ព្រះអង្គក្នុងសង្គមជាតិខ្មែរក្រោម និងពុទ្ធសាសនានៅកម្ពុជាក្រោម[កែប្រែ]

ពេល​បាន​ត្រឡប់មកដល់វត្តកំណើតក្រោយពីបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅទីក្រុងភ្នំពេញ ព្រះមហាថាច់ លឿកត្រូវជាព្រះឧជ្ឈាយ៍បានបញ្ជាឲ្យបង្រៀននៅ​ពុទ្ធិក​សិក្សា (សាលាបាលីរង ថ្នាក់ទី ១ ទី ២ និងទី ៣ ) ។
ឆ្នាំមមែសប្តស័ក ព.ស.២៤៩៩ គ.ស.១៩៥៥ ព្រះមេគណខេត្តព្រះត្រពាំង សឺង ធន ដែលមានព្រះមហាផាត់ជាលេខាធិការបានខ្នះខ្នែងបើកអនុ វិទ្យាល័យឯកជនមួយនៅខាងលិច វត្តនិគ្រោធកំពង់ក្សាន្តឈ្មោះ « អនុវិទ្យាល័យរស្មីចរិយា» និងបង្រៀនតាមកម្មវិធីបារាំង-ខ្មែរ សាស្ត្រាចារ្យមាន អស់ លោក ថាច់ ផែន ថាច់ ស្វី និង មហាថាច់ សាប៊ុត ។ល។អនុវិទ្យាល័យបើកបានដល់ឆ្នាំ ១៩៥៨ មាន ៤ ថ្នាក់ គឺ ថ្នាក់ទី ៧ ទី ៦ទី ៥ និង ទី ៤ មានកូនសិស្ស ចំនួន ២០០ រូប ។ អនុវិទ្យាល័យនេះត្រូវ បាន បិទទ្វារនៅឆ្នាំ ១៩៥៨គឺជាខែដែលប្រធានាធិបតីយួនឈ្មោះ ង៉ោ ឌិញ យ៉េម ប្រកាសបិទអក្សរខ្មែរទូទាំងប្រទេសនៅតាមសាលាសាធារណៈ ។

ឆ្នាំខាលចត្វាស័កព.ស.២៥០៦ គ.ស.១៩៦២ព្រះ អង្គបានទទួលនាទីជាអាគាធិការពុទ្ធិកគរុសល្យ មានការិយាល័យនៅវត្តចន្ទរង្សី ទីក្រុងព្រៃនគរ ។ ថ្ងៃសុក្រ ១២ រោច ខែមិគសិរ ឆ្នាំ ថោះបញ្ច ស័ក ព.ស.២៥០៧ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ១៣ ខែធ្នូ គ.ស. ១៩៦៣ មហាសន្និបាតទូទៅនៅកម្ពុជាក្រោម បានប្រារព្ធ ឡើងនៅវត្តចន្ទរង្សីទីក្រុងព្រៃនគរដើម្បីជ្រើស តាំងថ្នាក់ដឹកនាំគណៈពុទ្ធសាសនាថេរវាទ ។ លទ្ធផលនៃការបោះឆ្នោតមានដូចតទៅ៖
ក្រុមវិនយធរ និង ក្រុមប្រឹក្សា

  • ព្រះគ្រូ ឡឹម អែម (ឃ្លាំង)
  • ព្រះគ្រូ ថាច់ ងោស (ព្រះត្រពាំង)

នាយកសាសនា

  • ព្រះធម្មវិរិយោ គឹម សាង (ព្រះត្រពាំង)

នាយកសាសនារង

  • ព្រះតេជព្រះ យ៉ាញ បាវ (ក្រមួនស)
  • ព្រះតេជព្រះគុណ ថាច់ ពេច (ឃ្លាំង)

អគ្គពិនិត្យ

  • ព្រះតេជព្រះគុណ ថាច់ គង់ (ព្រះត្រពាំង)

ប្រធានខាងគ្រហស្ថ

  • លោក សឺង ថាយ ង្វៀង (ព្រះត្រពាំង)

អនុប្រធាន

  • លោក ថាច់ សង្ហា

អគ្គលេខាធិការ

  • សឺង ម៉ី ហៅ មហា ផាត់

អគ្គពិនិត្យ

  • ថាច់ ខេមរិន្ទ

ការតស៊ូដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាពជូនខ្មែរក្រោម[កែប្រែ]

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ៣ កើត ខែអស្សុជ ឆ្នាំ ច សំរឹទ្ធិ ស័ក ព.ស.២៥០២ ត្រូវថ្ងៃទី ១៦ តុលា គ.ស.១៩៥៨ បណ្ឌិត សឺង ង៉ុក ថាញ់ បានបង្កើតចលនាខ្មែរសេរី នៅភូមិធំ ខេត្តនាគគិរី កម្ពុជាក្រោម មានគ្នាប្រ ហែល ១៤០ នាក់ ។ ពេលនោះ ព្រះមហាធម្មវិរិយោ គឹម សាង ឬ អាចារ្យ ង៉ាយ បានទទួល ងារជា ឃោសនិកនៃចលនាខ្មែរសេរីប្រចាំខេត្តព្រះត្រពាំង ។ ថ្ងៃទី ២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៦៩ព្រះអង្គបាន ទទួល ទីជាព្រះប្រធាន គណៈកម្មាធិការកណ្តាល ដឹកនាំព្រះសង្ឃខ្មែរកំណើតនៅយួនខាងត្បូង តស៊ូទាមទារដើម្បីរក្សានូវនាទីជាជនជាតិភាគតិច ។ ចាប់ពីថ្ងៃទី ១៨ ដល់ថ្ងៃទី ២៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៦៩ ព្រះអង្គបានចលនាឲ្យមានការធ្វើបាតុកម្មនៅ ទីក្រុងព្រៃនគរ ដែលមានការចូលរួមពីព្រះសង្ឃ ខ្មែរក្រោម និមន្តមកពីខេត្តនានាទូទាំងដែនដី កម្ពុជាក្រោម ដើម្បីទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលយួន សេរីផ្តល់តួនាទីជាជនជាតិភាគតិចដល់ខ្មែរ ក្រោម ។ ល ។

កិច្ចការអន្តរជាតិ[កែប្រែ]

ព.ស.២៥១០គ.ស.១៩៦៦ ព្រះអង្គតំណាង ឲ្យគណៈពុទ្ធសាសនាថេរវាទបានចូលរួម មហាសន្និបាតពុទ្ធសាសនាពិភពលោក នៅទីក្រុងកូឡូមបួ នៃប្រទេសសិរីលង្កា ។ នៅក្នុងមហាសន្និបាតនេះ ព្រះធម្មវិរិយោ គឹម សាង បានប្រកែកយកឈ្នះព្រះសង្ឃ ពុទ្ធសាសនាមហាយានជនជាតិយួន ឈ្មោះ ថិត ហូ យ៉ាក (Thịch Hộ Giác) អំពីនាមស័ព្ទ «គណៈពុទ្ធ សាសនាថារវាទ» ។ ហើយក៏បានធ្វើទស្សនកិច្ចជាផ្លូវការនៅបណ្តា ប្រទេសកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាមួយចំនួនដូចជា កូរ៉េខាងត្បូង ,ជប៉ុន, តៃវ៉ាន់, ឥណ្ឌា, នេប៉ាល, ភូមា, ម៉ាឡេស៊ី, សឹង្ហបូរី ហើយនិងបានចូលរួមមហាសន្និ បាតលើកទី ៥ នៃពុទ្ធិកសមាគម ពិភពលោក នៅក្រុងឈៀងម៉ៃ ប្រទេសសៀម ។

ព្រះអង្គសុគតដោយជាប់គុកពីរលើក[កែប្រែ]

លើកទីមួយអស់ ៥ ឆ្នាំ ពីថ្ងៃទី ២៦ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ ថ្ងៃទី ២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៨០ បានត្រ ឡប់មកដល់វត្តកំណើតក្រោយចេញពីគុក ។ លើកទីពីរពីឆ្នាំ ១៩៨៥ ដល់ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៨៧ យួនបាន ចាក់ថ្នាំឲ្យព្រះអង្គឡប់សតិ ។ ព្រះអង្គសុគត ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ១២ រោច ខែបុស្ស ឆ្នាំរោង សំរឹទ្ធិស័ក ព.ស. ២៥៣២ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៨៩ ៕

ឯកសារ​យោង​[កែប្រែ]