ព្រះបាទជ័យបរមេស្វរវរ្ម័នទី២
ជ័យបរមេស្វររ្ម័នទី២ | |||||
---|---|---|---|---|---|
រាជា-ទិ-រាជ | |||||
ស្ដេចចាម | |||||
រជ្ជកាល | 1220–1254 | ||||
រាជាភិសេក | 1220 | ||||
អង្គមុន | Khmer occupation | ||||
អង្គក្រោយ | ជ័យឥន្ទ្រវរ្ម័នទី៦ | ||||
ប្រសូត | ? ? | ||||
សុគត | 1254 វិជ័យ, ចាម្ប៉ា | ||||
| |||||
បិតា | ? | ||||
មាតា | ? |
ព្រះបាទជ័យបរមេស្វរវរ្ម័នទី២ ប្រសូតជា ព្រះអង្គម្ចាស់ អង្គសរាជ នៃក្រុងទូរៃ-វិជ័យ ជាស្តេចចម្ប៉ា ពីឆ្នាំ ១២២០ ដល់ ១២៥៤។ ទ្រង់ជាចៅប្រុសរបស់ ព្រះបាទហរិវរ្ម័នទី១ ប៉ុន្តែត្រូវបានចិញ្ចឹមនៅក្នុងរាជវាំងរបស់ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ។ ព្រះអង្គបានឡើងឋានន្តរស័ក្តិជា យុវរាជ ក្នុងឆ្នាំ១២០១ បានដឹកនាំ ចក្រភពខ្មែរ វាយប្រហារ ដាយវៀត ក្នុងឆ្នាំ១២០៧។ បន្ទាប់ពីការជម្លៀសដោយស្ម័គ្រចិត្តរបស់ខ្មែរពីចម្ប៉ាក្នុងឆ្នាំ 1220 [១] :80–81នៅឆ្នាំ ១២២៦ ព្រះអង្គសរាជបានធ្វើពិធីអភិសេក នៅទីក្រុង វិជ័យ ដោយប្រកាសព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គថា ជយបរមេស្វរវរ្ម័ន "សោយរាជ្យដោយឯករាជតែមួយលើរដ្ឋចម្ប៉ា" ។ [២]
ក្នុងនាមជាស្តេចទ្រង់បានស្តារឡើងវិញនូវការងារធារាសាស្ត្រ សំណង់បាក់បែក និងអណ្ដូង។ [៣] :171,182ព្រះអង្គក៏បានបរិច្ចាកនូវស្រែចំការ និងទាសករនៃសម័យដើមផ្សេងៗគ្នាជាច្រើនដូចជា ខ្មែរ (ក្វិរ), ចាម (ចាម្ប), ចិន (លោវ), សៀម (ស្យំ) ,បាកាន (វុកាំ) ដល់ប្រាសាទ ពោធិនគរ បច្ចុប្បន្ននៅញ៉ាត្រាង ។ [៤] [២]
នៅឆ្នាំ ១២៣៣/៣៤ ទ្រង់បានដំឡើងរូបមួយសម្រាប់ ស្វយមុត្បបញ្ញា នៅ ផាន់រាំង ។ ទ្រង់ថ្វាយអ្នកទោសសង្គ្រាម និងពានរង្វាន់ដល់ព្រះ ស្រីបតិស្វរ នៅដែនស្វយមុត្បបញ្ញា ។ វត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិដែលលោកបានបរិច្ចាគរួមមាន ខ្មែរចាប់បាន៩នាក់, សៀម២២នាក់ បាកាន១នាក់ និងដំរីឈ្មោលខ្មែរ១ក្បាល។ [៥] [២]
នៅឆ្នាំ ១២៥២ ការរីកដុះដាលទឹកដីមិនឈប់ឈរដោយចម្ប៉ាបានធ្វើឱ្យស្តេច វៀតណាម Tran Thai Tong សងសឹក។ ក្នុងដំណើរនោះ ស្ដេចវៀតណាមបានចាប់ព្រះជ័យបរមេស្វរវរ្ម័នទី២ ឈ្មោះ បូឡា យ៉ា ហើយចាប់អ្នកទោសផ្សេងទៀតផងដែរ។ [៦] [២]
មុនដោយ Interregnum 1203–1220 (Khmer Vassal) |
King of Champa 1220–1254 |
តដោយ Jaya Indravarman VI 1254–1265 |
- ↑ Maspero, G., 2002, The Champa Kingdom, Bangkok: White Lotus Co., Ltd., ISBN 9747534991
- ↑ ២,០ ២,១ ២,២ ២,៣ Lepoutre, Amandine (2013). "Études du corpus des inscriptions du Campā, IV: Les inscriptions du temple de Svayamutpanna: contribution à l'histoire des relations entre les pouvoirs cam et khmer (de la fin du XIIe siècle au début du XIIIe siècle)". Journal Asiatique 301 (1): 205–278. DOI:10.2143/JA.301.1.2994464. Cite error: Invalid
<ref>
tag; name "Lepoutre2013" defined multiple times with different content - ↑ The Indianized States of Southeast Asia. 1968. ល.ស.ប.អ. 978-0-8248-0368-1.
- ↑ Golzio, Karl-Heinz (2004), Inscriptions of Campā based on the editions and translations of Abel Bergaigne, Étienne Aymonier, Louis Finot, Édouard Huber and other French scholars and of the work of R. C. Majumdar. Newly presented, with minor corrections of texts and translations, together with calculations of given dates, Shaker Verlag, pp. 179–180
- ↑ Griffiths, Arlo (2009). "Études du corpus des inscriptions du Campa III, Épigraphie du Campa 2009-2010. Prospection sur le terrain, production d'estampages, supplément à l'inventaire". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient 95-96: 435–497. DOI:10.3406/befeo.2008.6118.
- ↑ A History of Vietnam: From Hong Bang to Tu Duc. 1995. ល.ស.ប.អ. 9780313296222. https://books.google.com/books?id=Jskyi00bspcC.