គឹម សាង

គឹម សាង
	គឹម សាង
ព័ត៌មានមួយចំនួន
ព្រះនាម	គឹម សាង
ព្រះនាមដើម	ង៉ាយ
ប្រសូត	ឆ្នាំច ចត្វាស័កព.ស.២៤៦៦ គ.ស.១៩២២
ទីកន្លែងប្រសូត	ភូមិផ្នោដូងឃុំផ្នោដូង ស្រុកកញ្ចោងខេត្តព្រះត្រពាំង
បិតា	គឹម ចាន់
មាតា	គឹម ធីចិប
បងប្អូនបង្កើត	៤ នាក់
សុគត	ឆ្នាំ១៩៨៩

ព្រះតេជព្រះគុណធម្មវិរិយោ គឹម សាងនាយកសាសនានៃគណៈព្រះពុទ្ធសាសនាថេរវាទមជ្ឈមណ្ឌលព្រៃនគរនិងជាប្រធានគណៈកម្មាធិការកណ្តាលដឹកនាំព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោម នៅកម្ពុជាក្រោមតស៊ូទាមទារឲ្យអាណានិគមយួនផ្តល់នាទីជាជនជាតិដើមភាគតិចដល់ខ្មែរក្រោម នាឆ្នាំ ១៩៦៩ ។
ព្រះអង្គប្រសូតិ គ.ស.១៩២២ និងសុគត គ.ស. ១៩៨៩ ក្រោយពីរដ្ឋាភិបាលយួនបានធ្វើទារុណកម្មអស់ពីរលើកនៅក្នុងពន្ធនាគារ ។

ប្រវត្តិ

ព្រះគុណ គឹម សាង (ធម្មវិរិយោ) ឈ្មោះធ្លាប់ហៅថាង៉ាយ ប្រសូតិ នៅក្នុងឆ្នាំចចត្វាស័ក ព.ស.២៤៦៦ គ.ស.១៩២២ នៅភូមិផ្នោដូងឃុំផ្នោដូង ស្រុកកញ្ចោង (Tiểu Cần) ខេត្តព្រះត្រពាំង។ជាបុត្ររបស់លោក គឹម ចាន់ និង អ្នកស្រី គឹម ធី ចិប ព្រះអង្គមានបងប្អូនបង្កើត ៤ នាក់គឺ៖

គឹម ធី ឈិប (ស្រី)
គឹម ធី ឆាយ (ស្រី)
គឹម ង៉ាយ (ព្រះអង្គ)
គឹម ង៉ែ (ប្រុស)

ការសាងផ្នួស

ពេលធំដឹងក្តីម៉ែឳបានឲ្យទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាកំពង់ដូង។ រៀនបានបីបួនឆ្នាំក៏បានវិលមកផ្ទះជួយធ្វើការឳពុកម្តាយវិញ ។ អាយុបាន ២១ ឆ្នាំ បានឧបសម្បទាជាភិក្ខុ នៅវត្តពោធិវង្សកំពង់ដូងឋិតនៅក្នុងស្រុកកញ្ចោង ខេត្តព្រះត្រពាំង ដែលមានព្រះមហាបរិយត្តិវិជ្ជា ថាច់ លឿក ជាព្រះ ឧបជ្ឈាយ៍ ហើយដាក់នាមបញ្ញត្តិថា ធម្មវិរិយោ ។

ការសិក្សាអប់រំ

ឆ្នាំកុរនព្វស័ក ព.ស.២៤៩១ គ.ស.១៩៤៧ បាននិមន្តទៅរៀននៅវត្តនិគ្រោធកំពង់ក្សាន្ត ហៅវត្តកំពង់ក្សាយស្រុកកំពង់ធំ ខេត្តព្រះត្រពាំង ។
ឆ្នាំឆ្លូវឯកស័ក ព.ស.២៤៩៣ គ.ស.១៩៤៩ បាននិមន្តទៅបន្តការសិក្សានៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងនៅ
ឆ្នាំមមីឆស័ក ព.ស.២៤៩៨ គ.ស.១៩៥៤ បានប្រឡងចេញពីសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់នៅក្រុងភ្នំពេញព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាហើយក៏បាននិមន្តត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ។

តួនាទីរបស់ព្រះអង្គក្នុងសង្គមជាតិខ្មែរក្រោម និងពុទ្ធសាសនានៅកម្ពុជាក្រោម

ពេលបានត្រឡប់មកដល់វត្តកំណើតក្រោយពីបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅទីក្រុងភ្នំពេញ ព្រះមហាថាច់ លឿកត្រូវជាព្រះឧជ្ឈាយ៍បានបញ្ជាឲ្យបង្រៀននៅពុទ្ធិកសិក្សា (សាលាបាលីរង ថ្នាក់ទី ១ ទី ២ និងទី ៣ ) ។
ឆ្នាំមមែសប្តស័ក ព.ស.២៤៩៩ គ.ស.១៩៥៥ ព្រះមេគណខេត្តព្រះត្រពាំង សឺង ធន ដែលមានព្រះមហាផាត់ជាលេខាធិការបានខ្នះខ្នែងបើកអនុ វិទ្យាល័យឯកជនមួយនៅខាងលិច វត្តនិគ្រោធកំពង់ក្សាន្តឈ្មោះ « អនុវិទ្យាល័យរស្មីចរិយា» និងបង្រៀនតាមកម្មវិធីបារាំង-ខ្មែរ សាស្ត្រាចារ្យមាន អស់ លោក ថាច់ ផែន ថាច់ ស្វី និង មហាថាច់ សាប៊ុត ។ល។អនុវិទ្យាល័យបើកបានដល់ឆ្នាំ ១៩៥៨ មាន ៤ ថ្នាក់ គឺ ថ្នាក់ទី ៧ ទី ៦ទី ៥ និង ទី ៤ មានកូនសិស្ស ចំនួន ២០០ រូប ។ អនុវិទ្យាល័យនេះត្រូវ បាន បិទទ្វារនៅឆ្នាំ ១៩៥៨គឺជាខែដែលប្រធានាធិបតីយួនឈ្មោះ ង៉ោ ឌិញ យ៉េម ប្រកាសបិទអក្សរខ្មែរទូទាំងប្រទេសនៅតាមសាលាសាធារណៈ ។

ឆ្នាំខាលចត្វាស័កព.ស.២៥០៦ គ.ស.១៩៦២ព្រះ អង្គបានទទួលនាទីជាអាគាធិការពុទ្ធិកគរុសល្យ មានការិយាល័យនៅវត្តចន្ទរង្សី ទីក្រុងព្រៃនគរ ។ ថ្ងៃសុក្រ ១២ រោច ខែមិគសិរ ឆ្នាំ ថោះបញ្ច ស័ក ព.ស.២៥០៧ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ១៣ ខែធ្នូ គ.ស. ១៩៦៣ មហាសន្និបាតទូទៅនៅកម្ពុជាក្រោម បានប្រារព្ធ ឡើងនៅវត្តចន្ទរង្សីទីក្រុងព្រៃនគរដើម្បីជ្រើស តាំងថ្នាក់ដឹកនាំគណៈពុទ្ធសាសនាថេរវាទ ។ លទ្ធផលនៃការបោះឆ្នោតមានដូចតទៅ៖
ក្រុមវិនយធរ និង ក្រុមប្រឹក្សា

ព្រះគ្រូ ឡឹម អែម (ឃ្លាំង)
ព្រះគ្រូ ថាច់ ងោស (ព្រះត្រពាំង)

នាយកសាសនា

ព្រះធម្មវិរិយោ គឹម សាង (ព្រះត្រពាំង)

នាយកសាសនារង

ព្រះតេជព្រះ យ៉ាញ បាវ (ក្រមួនស)
ព្រះតេជព្រះគុណ ថាច់ ពេច (ឃ្លាំង)

អគ្គពិនិត្យ

ព្រះតេជព្រះគុណ ថាច់ គង់ (ព្រះត្រពាំង)

ប្រធានខាងគ្រហស្ថ

លោក សឺង ថាយ ង្វៀង (ព្រះត្រពាំង)

អនុប្រធាន

លោក ថាច់ សង្ហា

អគ្គលេខាធិការ

សឺង ម៉ី ហៅ មហា ផាត់

អគ្គពិនិត្យ

ថាច់ ខេមរិន្ទ

ការតស៊ូដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាពជូនខ្មែរក្រោម

ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ៣ កើត ខែអស្សុជ ឆ្នាំ ច សំរឹទ្ធិ ស័ក ព.ស.២៥០២ ត្រូវថ្ងៃទី ១៦ តុលា គ.ស.១៩៥៨ បណ្ឌិត សឺង ង៉ុក ថាញ់ បានបង្កើតចលនាខ្មែរសេរី នៅភូមិធំ ខេត្តនាគគិរី កម្ពុជាក្រោម មានគ្នាប្រ ហែល ១៤០ នាក់ ។ ពេលនោះ ព្រះមហាធម្មវិរិយោ គឹម សាង ឬ អាចារ្យ ង៉ាយ បានទទួល ងារជា ឃោសនិកនៃចលនាខ្មែរសេរីប្រចាំខេត្តព្រះត្រពាំង ។ ថ្ងៃទី ២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៦៩ព្រះអង្គបាន ទទួល ទីជាព្រះប្រធាន គណៈកម្មាធិការកណ្តាល ដឹកនាំព្រះសង្ឃខ្មែរកំណើតនៅយួនខាងត្បូង តស៊ូទាមទារដើម្បីរក្សានូវនាទីជាជនជាតិភាគតិច ។ ចាប់ពីថ្ងៃទី ១៨ ដល់ថ្ងៃទី ២៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៦៩ ព្រះអង្គបានចលនាឲ្យមានការធ្វើបាតុកម្មនៅ ទីក្រុងព្រៃនគរ ដែលមានការចូលរួមពីព្រះសង្ឃ ខ្មែរក្រោម និមន្តមកពីខេត្តនានាទូទាំងដែនដី កម្ពុជាក្រោម ដើម្បីទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលយួន សេរីផ្តល់តួនាទីជាជនជាតិភាគតិចដល់ខ្មែរ ក្រោម ។ ល ។

កិច្ចការអន្តរជាតិ

ព.ស.២៥១០គ.ស.១៩៦៦ ព្រះអង្គតំណាង ឲ្យគណៈពុទ្ធសាសនាថេរវាទបានចូលរួម មហាសន្និបាតពុទ្ធសាសនាពិភពលោក នៅទីក្រុងកូឡូមបួ នៃប្រទេសសិរីលង្កា ។ នៅក្នុងមហាសន្និបាតនេះ ព្រះធម្មវិរិយោ គឹម សាង បានប្រកែកយកឈ្នះព្រះសង្ឃ ពុទ្ធសាសនាមហាយានជនជាតិយួន ឈ្មោះ ថិត ហូ យ៉ាក (Thịch Hộ Giác) អំពីនាមស័ព្ទ «គណៈពុទ្ធ សាសនាថារវាទ» ។ ហើយក៏បានធ្វើទស្សនកិច្ចជាផ្លូវការនៅបណ្តា ប្រទេសកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាមួយចំនួនដូចជា កូរ៉េខាងត្បូង ,ជប៉ុន, តៃវ៉ាន់, ឥណ្ឌា, នេប៉ាល, ភូមា, ម៉ាឡេស៊ី, សឹង្ហបូរី ហើយនិងបានចូលរួមមហាសន្និ បាតលើកទី ៥ នៃពុទ្ធិកសមាគម ពិភពលោក នៅក្រុងឈៀងម៉ៃ ប្រទេសសៀម ។

ព្រះអង្គសុគតដោយជាប់គុកពីរលើក

លើកទីមួយអស់ ៥ ឆ្នាំ ពីថ្ងៃទី ២៦ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ ថ្ងៃទី ២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៨០ បានត្រ ឡប់មកដល់វត្តកំណើតក្រោយចេញពីគុក ។ លើកទីពីរពីឆ្នាំ ១៩៨៥ ដល់ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៨៧ យួនបាន ចាក់ថ្នាំឲ្យព្រះអង្គឡប់សតិ ។ ព្រះអង្គសុគត ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ១២ រោច ខែបុស្ស ឆ្នាំរោង សំរឹទ្ធិស័ក ព.ស. ២៥៣២ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៨៩ ៕

ឯកសារយោង

សារព័ត៌មានព្រៃនគរ^{[តំណភ្ជាប់ខូច]}
ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន