អង្គប៊ុន

ព្រះចៅសិរីបុណ្យសារ ພຣະເຈົ້າສິຣິບຸນຍະສານ
ព្រះមហាក្សត្រនៃវៀងចន្ទន៍
ព្រះមហាក្សត្រនៃវៀងចន្ទន៍
រជ្ជកាល	១៧៦៧ – ១៧៨១
អង្គមុន	អង្គប៊ុន
អង្គក្រោយ	ណាន់ថាសេន
ប្រសូត	? វៀងចន្ទន៍, ឡានសាង
សុគត	វិច្ឆកា ១៧៨១ វៀងចន្ទន៍
ព្រះនាម Somdet Brhat Chao Dharma Adi Varman Maha Sri Bunyasena Jaya Setha Adiraja Chandrapuri Sri Sadhana Kanayudha
បិតា	ជ័យជេស្ឋាធិរាជទី ២

ព្រះចៅសិរីបុណ្យសារ ( លាវ: ພຣະເຈົ້າສິຣິບຸນຍະສາຣ  ; ថៃ: พระเจ้าสิริบุญสาร  ; បានទទួលមរណៈភាពនៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៧៨១) ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា អង្គប៊ុន ( ອົງບຸນ ) ប៊ុនសាន ឬ ជ័យជេដ្ឋាធិរាជទី ៣ គឺជាព្រះមហាក្សត្រទី៣ នៃព្រះរាជាណាចក្រវៀងចន្ទន៍(ឆ្នាំ ១៧៦៧ ដល់ ១៧៨១)។

អង្គប៊ុន គឺជា​បុត្រ​ទី​២​របស់​ព្រះបាទ​ជ័យជេដ្ឋាធិរាជទី ២ ។ ព្រះអង្គត្រូវបានតែងតាំងជាអភិបាលខេត្ត ជ័យខ្វែងនៅឆ្នាំ១៧៣៥ ។ នៅឆ្នាំ ១៧៦៧ ព្រះរាមរបស់ទ្រង់អង្គលងបានសោយទិវង្គតដោយគ្មានទាយាទ។ ដោយ​មាន​ជំនួយ​ពីព្រះវូ ព្រះអង្គប៊ុនបាន​ឡើង​សសោយរាជ្យជាព្រះមហាក្សត្រវៀងចន្ទន៍​ថ្មី។

នៅ​ពេល​នោះ ទីក្រុង​វៀងចន្ទន៍​ជា​រដ្ឋ​គ្រប់គ្រង​របស់ ​ភូមា ។ ស្តេចភូមាបានចាត់ទុកព្រះរាជាណាចក្រលាវជាមូលដ្ឋានរបស់ព្រះអង្គដើម្បីពង្រីកទៅខាងកើតបន្ថែមទៀត។ ដូច្នេះ ព្រះបាទ​តាកស៊ីននៃសៀម​សម្រេច​ចិត្ត​វាយ​លុក​នគរ​លាវ។ នៅឆ្នាំ១៧៧៨ កងទ័ពសៀមក្រោមការដឹកនាំរបស់ពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោក (ក្រោយមក រាមាទី១ ) បានវាយលុកក្រុងវៀងចន្ទន៍។ ក្រោយ​ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​បាន​បួន​ខែ រាជធានី​ត្រូវ​សៀម​ចាប់​យក។

អង្គប៊ុនភៀសខ្លួនចូលព្រៃ ទីបំផុតក៏សម្រេចចិត្តចុះចូលជាមួយសៀម។ ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក វៀងចន្ទន៍​បាន​ក្លាយ​ជា​ទីពឹង​របស់​សៀម។ បុត្រទ្រង់ភាគ​ច្រើន​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាប់​យក​ទៅ​ធនបុរីជា​ចំណាប់​ខ្មាំង​ក្នុង​នោះ​មាន ណាន់ថាសេន ឥន្ទវង្ស អនុវង្ស និង ​ខាំវ៉ែន ។ ខាំវ៉ែន ក្រោយមកបានក្លាយជាប្រពន្ធចុងរបស់រាមាទី១

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា អង្គ​ប៊ុន​បាន​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​សៀម​នៅ​ឆ្នាំ ១៧៨០ ទ្រង់​បាន​សម្លាប់​ចៅហ្វាយ​ខេត្ត​សៀម​ដែល​តែងតាំង ​ព្រះយ៉ាសុពោធិ ។ នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៧៨១ ព្រះអង្គត្រូវបានសៀមចាប់ ហើយប្រហារជីវិត។