អម្ពបាលី

អម្ពបាលី គឺជាស្រីសោភិនីប្រចាំនគរវេសាលី។ នាងបានភ្ញាក់ខ្លួនទាន់ពេល បានវេរចម្ការស្វាយរបស់ខ្លួនអោយទៅជាសង្ឃរាម ចំណែកខ្លួនឯងក៏បានចូលកាន់ផ្នួស ហើយសម្រេចនូវព្រះអរហត្ត ផុតចាកពីកិលេស ដែលជាគ្រឿងសៅហ្មងគ្រប់យ៉ាង។

កាលព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូ ស្តេចយាងទៅក្រុងវេសាលីកាលនោះ នាងអម្ពបាលីជាស្រ្តីផ្កាមាស បានដឹងថាព្រះមានព្រះភាគគង់នៅក្នុងអម្ពវ័ន(ព្រៃស្វាយ) របស់ខ្លួន ហើយមានសេចក្តីជ្រះថ្លា បានរៀបចំយានដ៏ថ្លៃថ្លា ចេញពីក្រុងវេសាលីបរសំដៅទៅអម្ពវ័ន ។ លុះទៅដល់ ថ្វាយបង្គំព្រះសម្ពុទ្ធហើយអង្គុយក្នុងទីគួរមួយ ទើបព្រះសម្ពុទ្ធសម្តែងធម្មកថាឲ្យស្តាប់ លុះបានស្តាប់ចប់ហើយ មានសេចក្តីជ្រះថ្លា បាននិមន្តព្រះសម្ពុទ្ធ ព្រមទាំងព្រះសង្ឃទទួលភត្តក្នុងថ្ងៃស្អែកព្រះអង្គទទួលនិមន្តហើយ ក៏ក្រោកចាកអាសនះ ថ្វាយបង្គំធ្វើប្រទក្សិណហើយចេញទៅ ។ចំណែកខាងពួកស្តេចលិច្ឆវី អ្នកនៅក្នុងក្រុងវេសាលីបានឮដំណឹងថា ព្រះសម្ពុទ្ធយាងមកដល់ក្រុងវេសាលី គង់នៅក្នុងអម្បបាលីវ័នហើយ ក៏នាំគ្នារៀបចំយានដ៏ថ្លៃថ្លារៀងៗខ្លួនបរចេញទៅមានសភាពគួរឲ្យទស្សនាពន់ពេក ព្រោះពួកស្តេចលិច្ឆិវីនេះ មានរូបឆោមល្អស្រស់ប្រើសំលៀកបំពាក់គ្រឿងអលង្ការក៏ល្អស្រស់ឆើតឆាយគ្រប់ពណ៌ គឺពួកស្តេចលិច្ឆវីខ្លះប្រើពណ៌ខៀវសុទ្ធទាំងអស់ តាំងពីឯកសណ្ឋានស្លៀកពាក់ និងគ្រឿងរាជរថជាដើម មើលទៅឃើញសុទ្ធតែខៀវ ។ ពួកខ្លះប្រើពណ៌ក្រហម មើលទៅឃើញសុទ្ធតែស ។ ល ។ ពេលនោះនាងអម្ពបាលីស្រីផ្កាមាស បានឃើញពួគស្តេចលិច្ឆវីកំឡោះៗ ល្អស្រស់ឆើតឆាយហើយ ក៏បរយានបំប៉ះរាជរថទាំងនោះ ។ស្តេចលិច្ឆវីសួរថា ហេតុអ្វីនាងធ្វើដូច្នេះ នាងអម្ពបាលីឆ្លើយថា៖

បពិត្រអយ្យបុត្ត បានជាខ្ញុំធ្វើយ៉ាងនេះ ព្រោះខ្ញុំនិមន្តព្រះសម្ពុទ្ធ ព្រមទាំងភិក្ខុសង្ឃឆាន់ក្នុងថ្ងៃស្អែកបានហើយ ។ ពួកស្តេចលិច្ឆវី មានបន្ទូលថា នែនាងអម្ពបាលី ចូរនាងឲ្យភត្តកាលនោះមកយើងៗ នឹងឲ្យតម្លៃនាង ១សែនកហាបណៈ។

នាងអម្ពបាលីឆ្លើយថា បពិត្រព្រះអយ្យបុត្ត ទុកថាព្រះអង្គប្រទាននូវក្រុងវេសាលី ព្រមទាំងជនបទដល់ខ្ញុំម្ចាស់ក៏ខ្ញុំម្ចាស់មិនព្រមថ្វាយនូវភត្តកាលដ៏ប្រសើរនេះឡើយ ។ ពួកស្តេចលិច្ឆវីអស់សង្ឃឹម ក៏បន្លឺវាចាថា ពួកយើងចាញ់នាងអម្ពនាងអម្ពបាលីហើយ ពួកយើងត្រូវនាងបញ្ឆោតបានហើយ ។ពេលនោះល្បឿននៃរថទាំងឡាយ របស់ស្តេចលិច្ឆវីជិតទៅអម្ពវ័នហើយ ព្រះមានព្រះភាគទតឃើញពួកស្តេចលិច្ឆវីពីចម្ងាយ ក៏ត្រាស់ប្រាប់ភិក្ខុទាំងឡាយថា ភិក្ខុណាមិនដែលឃើញពួកទេវតាក្នុងឋានត្រៃត្រឹង្ស ភិក្ខុនោះចូរមើលស្តេចលិច្ឆវីចុះ មានសម្រស់ល្អប្រហែលគ្នានឹងទេវតាក្នុងឋានត្រៃត្រឹង្សដែរ ។លុះស្តេចលិច្ឆវីទៅដល់ ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះមានព្រះភាគហើយ គង់ក្នុងទីគួរមួយ ក៏ក្រាបទូលព្រះមានព្រះភាគថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចម្រើន សូមព្រះគោត្តមមួយអន្លើដោយភិក្ខុសង្ឃ ទទយលភត្តរបស់ខ្ញុំព្រះករុណាទាំងឡាយក្នុងថ្ងៃស្អែក ។ព្រះសម្ពុទ្ធត្រាស់ថា តថាកតទទួលនិមន្ត របស់នាងអម្ពបាលីរួចហើយ ។

ពួកស្តេចលិច្ឆវី ក៏បន្លឺវាចាម្តងទៀតថា ពួកយើងចាញ់នាងអម្ពបាលីហើយ នាងឈ្នះយើងហើយ ។ ពួកស្តេចលិច្ឆវីទាំងឡាយ បានស្តាប់ធម្មីកថារបស់ព្រះសាស្តាហើយក៏លាត្រឡប់ទៅក្រុងវេលាលីវិញ ។

លុះរាត្រីនោះកន្លងទៅ នាងអម្ពបាលីបានតាក់តែងមាទនីយភោជនីយាហារ ដ៏ថ្លៃថ្លាក្នុងអម្ពវ័នរបស់ខ្លួន ថ្វាយចំពោះភិក្ខុសង្ឃ មានព្រះពុទ្ធជាប្រធាន ហើយបានថ្វាយអម្ពវ័ននោះធ្វើជាអារាមទៀត ។ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ទទួលអារាមនោះហើយ សម្តែងធម្មីកថាឲ្យនាងអម្ពបាលីមានសេចក្តីជ្រះថ្លា ទើបស្តេចក្រោកចាកអាសនះយាងទៅកាន់វេឡុគ្រាមទៀត ។

អត្តបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅៈ ប្រជុំជាតក

វាយអត្តបទដោយៈ កញ្ញា ជា ម៉ានិត

ដោយ៥០០០ឆ្នាំ

អានលម្អិត | read more >>> http://www.5000-years.org/kh/read/1087#ixzz5KCa8wfvJ

អត្ថបទដែលទាក់ទងនឹងព្រះពុទ្ធសាសនានេះគឺជាអត្ថបទខ្លីមិនពេញលេញ។ លោកអ្នកអាចជួយវីគីភីឌាដោយសរសេរពង្រីកបន្ថែម។