អូរតាប៉ាង (ក្រុងព្រះសីហនុ)

អូតាប៉ាងគីជាភូមិមួយស្ថិតនៅក្នុងឃុំអូឧកញ៉ាហេងខេត្តព្រះសីហនុដែលមានប្រជាជនរស់នៅប្រមានជាង ២៥០ គ្រួសារ ។ ប្រជាពលរដ្ធនៅទីនោះភាគច្រើនប្រកបរបរ ធ្វើស្រែចំការ។ ភូមិនេះស្ថិតនៅចន្លោះ ភូមិព្រៃនប់ និង ភូមិអូចំណារ ដែលបង្គើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ ១៩៩២ មកម្លេះ ដំបូងភូមិនេះពុំទាន់មានផ្សារទេប៉ុន្តែដោយសារតែប្រជា ពរដ្ធពិបាកក្នុងការទៅផ្សារដើម្បីទិញអីវាន់នោះ ពួកគេក៏បានមូលគុំនិតគ្នាដើម្បីបង្កើតផ្សារមួយដែលមានឈ្មោះថា ផ្សារអូតាបាង ដែលបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ២០០១។ ផ្សារនេះនៅមានលក្ខណះតូចនៅឡើយទេដោយសារតែនៅក្នុភូមិអូតាប៉ាងពុំសូវមានប្រជាជនរស់នៅ។

កសិកម្ម

នៅក្នុងភូមិអូតាប៉ាងក្នុងមួយឆ្នាំព្រជាពលរដ្ធអាចធ្វើស្រែបានចំនួនតែមួយដងប៉ុណ្ណោះ ហើយការធ្វើស្រែរបស់ពួកគេគឺពឹងផ្អែកទៅលើទឹកភ្លៀងទាំងស្រុងតែម្តង កាលណា បើមានគ្រោះធម្មជាតិកើតឡើងដោយប្រការណាមួយនោះនិងបណ្តាលអោយដំនាំខូចទាំស្រុងតែម្តង ព្រោះនៅភូមិនេះពុំទាន់មានប្រឡាយ និងទំនប់កាពាឬគ្រប់គ្រាន់ នៅឡើយទេ ។ ដោយការធ្វើស្រែក្នុងមួយហិចតាពួកគេអាចប្រមូលផលបានប្រមាណជា ៣ ទៅ ៥តោនក្នុងមួយហិចតាបើសិនជាស្រែនោះទទួលបានផលល្អ ។ ការធ្វើស្រែរបស់ពួកគេភាគច្រើនគឺប្រើជីគីមី ច្រើនជាងជីធម្មជាតិ ដើម្បីបាចស្រែរបស់ពួកគេព្រោះជីគីមីវាទទួលបានផលជាងជីធម្មជាតិ ៣០ ទៅ ៤០%។ប៉ុន្តែបើយើងប្រើជីគីមី ច្រើនពេកវានិងធ្វើអោយដីមានជាតិជូរ ដូចនេះវាដំរូវអោយយើងត្រូវបាចមួយឆ្នាំកើនម្តងមួយ បន្តិចៗ។ បន្ទាប់ពីប្រមូលផលស្រូវរួចប្រជាពលរដ្ធខ្លះនាំគ្នាទៅកាប់គាស់ដីដើម្បីដាំ ដំនាំរកប្រាក៉បន្ថែមមកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ៕

ទំនប់ទឹកការពារទឹកប្រៃព្រនប់

គឺជាទំនប់មួយដែលមានសារសំខាន់បំផុតសំរាប់ប្រជាកសិករពីព្រោះវាមានតូនាទីកាពារទឹកប្រៃកុំអោយហូចូលដីស្រែ និងកាពារទឹកសាបកុំអោយហូរចូលទៅក្នុងសមុទ ដែលបណ្តាលអោយប្រជាពលរដ្ធខ្វះទឹកប្រើប្រាស់សំរាប់ស្រោចផលដំនាំរបស់ពួកគេ។ ដូចនេះហើយវាគីជាទំនប់ដ៏សំខាន់មួយ ក៏ដូចជាជីវិតរបស់ប្រជាពលរដ្ធទូទាំង ភូមិអូតាប៉ាងទាំងអស់។ បើកាលណាទំនប់នោះមានការខូចបាក់បែកនោះវានិងបណ្តាលអោយមានទឹកប្រៃហូចូមកក្នុងស្រែរបស់ប្រជាពលរដ្ធធ្វើអោយសន្ទូងងាប់ ក្រិន និងធ្វើអោយដីមានជាតិជូ ធ្វើអោយដីលែងមានជីវជាតិ បាត់បង់គុណភាពទទួលផលបានតិចតួច ៕ និងបណ្តាលអោយត្រីងាប់ពេញ់ទឹកដោយសារតែពុលទឹកប្រៃ។

សាលារៀន

ភូមិអូតាប៉ាងមានសាលារៀនមួដែលមានចំនួនបីខ្នង ស្ថិតនៅក្បែវត្តពោធ៏អណ្តែត ដែលបង្រៀនចាប់ពីថ្នាក់ទីមួយរហូតដល់ថ្នាក់ទីប្រាំមួយ ដូចនេះក្មេងៗដែលរស់នៅក្នុងភូមិ នេះគីមានភាពងាយស្រួលបំផុតបើចង់អោយកូនរបស់ពួកគេចុំឈ្មោះចូលរៀន។ បន្តាប់ពីពួកគេរៀនចប់នៅថ្នាក់ទីប្រាំមួយចង់បន្តទៅអនុវិឡាល័យក៏ពុំមានកាពិបាកដែព្រោះសាលាអនុវិទ្យាល័យ គឺនៅប្រមាណជាពីរគីឡូម៉ែតពីភូមិអូតាប៉ាងប៉ុនណ្ណោះ។ដោយនៅសាលារៀននោះមានគ្រូបង្រៀនល្អៗដែលមានបទពិសោទ និង មានវិន័យតឹងរឹង។

មន្ទីពេទ្យ

អូតាប៉ាងគឺជាភូមិដ៏តដូចមួយនៅក្នុងស្រុកព្រៃនប់ដូចនេះវាពុំទាន់មានមន្ទល់សុខភានៅឡើយទេ ប៉ុន្តែបើប្រជាពលរដ្ធចង់ទៅមណ្ឌុលសុខភពនោះវាមិនពិបាកទេព្រោះវាស្ថិតនៅក្នុងភូមិអូជំណា ដែលនៅជិតភូមិអូតាបាង មានចំងាយប្រហែលជា ៣ គីឡូម៉ែតប៉ុណ្ណោះពីភូមិអូតាបាងដែលមានគ្រូពេទ្យល្អៗប្រចាំការនៅទីនោះ២៤ម៉ោង។ បើទៅកាន់អណ្តូងថ្មវិញវាក៏មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានដែរ ពីព្រោះវាស្ថិនៅប្រមាណជា ៣គីឡូម៉ែតប៉ុណ្ណោះពីអូតាប៉ាងដូចនេះនៅក្នុងភូមិអូតាប៉ាងប្រសិនបើលោកអ្នកចង់ទៅមន្ទីពេទ្យនោះវាពិតជាមិនមានកាពិបាកឡើយ។

តំបន់ទេសចរណ៏

ប្រសិនបើយើងធ្វើដំនើមកលេងនៅភូមិអូតាប៉ាងសូមបងប្អូនគុំភ្លេចចូលលទស្សនានៅរម្យនីយ្យដ្ធានទឹកធា្លក់ ដែលនៅក្បែរនិងភូមិអូតាប៉ាង។ ប្រសិនបើបងប្អូនធ្វើដំនើមកពីខេត្តព្រះសីហនុ គីហួសផ្សាអូតាប៉ាងប្រមានជា ២គីឡូម៉ែតដែលនៅពីខាងឆ្វេងដៃ កាចូលទស្សនានៅទីនោះសម្រាប់ម៉ូតូគេយកប្រាក់ចំនួន ១០០០ រៀល ចំពោះឡានវវិញចំនួន ៣០០០រៀល។ នៅបណ្តោយ ផ្លូវចូលទៅកាន់ទឹកធ្លាក់មានដើមឈើដុះនៅជុំវិញអមសងខាងផ្លូវយ៉ាងត្រជាក់ស្គឹមស្គៃ បន្ទាប់ពីធ្វើដំនើហួសប្រមាណជាកន្លះគីឡូម៉ែតលោកអ្នកនិងឃើញមានចំកាស្រកានាគដ៏ធំមួយដែលមាន ផ្លែទុំក្រហមពែញ់ដើម។បន្ទាប់មកធ្វើដំនើទៅមុខបន្ទិចទៀតលោកអ្នកនិងឃើញមានទឹកធ្លាក់ជំនួនពីជាន់ដែលមានទឹកថ្លាឆ្វេង។ ដែលក្នុងមួយដំនាក់ៗគឺវាមានលក្ខណះខុសគ្នា ដែលដំនាក់ទីមួយ វាមានលក្ខណះរាក់សម្រាប់អោយកូនៗខ្មេងហែលលេង និងសម្រាប់មនុស្សដែលមិនចេះហែលទឹក ហើយសម្រាប់ជាន់ទីពីរវាមានជម្រូវជ្រៅជាងជាន់ទីមួយបន្ទិចសម្រាប់អោយមនុស្សដែលចេះ ហែលទឹកបន្តិចបន្ទួចហែលលេង ចំនែកឯជាន់ទីបីវិញ គីវាមាកលក្ខណះជ្រៅណាស់ដែលមានជម្រូវប្រមានបី ទៅ បួនម៉ែត ដូចនេះប្រសិនបើយើងមិនទាន់ចេះហែលទឹកទេនោះយើយអាចទៅលេងនៅជាន់ទីមួយបាន។ ហើយបើលោកអ្នកធ្វើដំនើទៅលើបន្ទិចទៀទលោកអ្នកនិងឃើញមានទឹធ្លាក់តាមចន្លោះប្រហោងថ្ម និងមានកន្លែងសម្រាប់អងលគ្គុយលេងកំសាន្ននៅក្រិមម្លប់ដើមឈើយ៉ាងត្រជាក់។

ដំបន់ទេសចរណ៏ខេត្តកំពត

ខេត្តកំពតគឺជាខេត្តមួយដែលសំបូដំដោយដំបន់ទេសចរណ៏ និងរមណីយដ្ឋានស្អាតៗ ដែលសំរទៅដោយព្រៃព្រឹក្សា និងមានទឹកធ្លាក់ពីលើកំពូលភ្នំដ៏ខ្ពស់យ៉ាងត្រជាក់ស្គឹមស្គៃ ព្រមទាំមានដុំថ្មស្អាតៗនៅពីខាងក្រោម ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកធ្វើដំនើរតាមផ្លូវជាតិលេខ ៣ លោកអ្នកនិងបានឃើញស្ពានមួយដែលមានឈ្មោះថា ស្ពាម កំពង់ស្មាច់ ដែលនៅទីនោះមានសេវាកម្មបម្រើជូនដូចជា ភេជ្ជះ បាយ មីឆា លោតឆារ ព្រមទាំមានកញ្ជុះនៅពីលើទឹកយ៉ាងស្រស់ស្អាតសម្រាប់អោយភ្ញៀវទេសចណ៏អង្គុយដើម្បីសម្រាកកាយមុននិងធ្វើដំនើទៅមុខទៀត។

រម្មណីសដ្ឋានភ្នុំអជ្ឋរស្ស

រម្មណីសដ្ឋានភ្នុំអជ្ឋរស្ស ស្ថិតនៅក្នុងឃុំផ្សាដែក និងឃុំភ្នុំបាតស្រុកពញាឮ ភ្នុំនេះមានឈ្មោះបី ហៅបានដូចគ្នា ភ្នុំឧត្តុង្គ ភ្នុំព្រះរាជទ្រព្យ និងភ្នុំអដ្ឋរស្ស ។ ដើម្បីទៅដល់ទីនោះត្រូវធ្វើដំនើរតាមផ្លូវជាតិលេខប្រាំ “ភ្នុំពេញ- បាត់ដំបង”លុះដល់គិឡូម៉ែតលេខ៣៧ មានផ្លូវលំក្រាលគ្រួក្រហម បែកចូលខាងឆ្វេងដៃចំងាយ ៣.៥០គ.ម ។អដ្ឋរស្សជាខ្សែភ្នុំមួយដែលលាតសន្ធឹងពីជើងទៅត្បូងប្រវែង ១៥០០ម៉ែត្រនិងទទឹង៧០០ម៉ែត្រ ។ភ្នុំនេះមានផ្លូវព័ន្ធជុំវិញ ដែលក្នុងនោះរួមមានផ្លូវលំមួយខាងកើត និង ផ្លូវលំមគួយខាងលិចនៅខាងជើងភ្នុំមាន ភូមិភ្នុំខងត្បូងមានភូមិពោករ៉ានេ។ខ្សែភ្នុំអដ្ឋរស្សនេះមានកំពូលភ្នុំ ៥ គឺ កំពូលភ្នុំចេតីយ៏ទន្ទឹមកំពូលភ្នុំត្រៃត្រឹង កំពូលភ្នុំចេតីយ៏កំពូលបួន ព្រះអង្គចូលព្រះនិពាន្ធនិងកំពូលភ្នុំអរិយ្យប្បស ។ រម្មនីដ្ថាននេះ ក្រៅពីសម្រស់ធម្មជាតិ មានទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាល និងជំនូខ្យល់បរិសុទ្ធនៃភ្នុំអដ្ឋរស្ស គឺអាចទាក់ទាញភ្ងៀវទេសចរណ៏ងំពីប្រវត្តសាស្ស្តដែលទាក់ទងទៅនិងកាកសាងព្រះរាជវាំង ក្នុងសត្តវត្តទី១៧ -១៩ (១៦២០ - ១៨៦៦ )ក្នុងរាជកាលស្តេចជ័យជេដ្ឋាទី២ ។

វត្តពោធ៌អណ្តែត

ស្ថិតក្នុងភូមិធំ ស្រុកកៀនស្វាយ ដើម្បីទៅដល់មណ្ឌុលកំសាន្តនេះ ត្រូវធ្វើតំនើតតាមផ្លូវជាតិលេខ ១ ភ្នំពេញ ស្វាយរៀង ឆ្លងកាត់ស្ពានមន្នីវង្ស ស្ពានក្បាលថ្នល់ លុះដល់គីឡូលេខ១៩ មានផ្លូវលំខាងឆ្វេងដៃតាមក្លោងទ្វាវត្តកៀនស្វាយក្រៅចំងាយ ៣០០ ម និងដល់ទីកំសាន្តនោះ។ដើមឡើយទីនេះវាមិនមែនជារម្មណីយដ្ឋានទេ វាកើតឡើយក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៩ គោលដៅនៃរម្មណីយដ្ឋាននេះគឺត្រង់វត្តកៀនស្វាយក្រៅ ទីនេះនៅមានសម្រស់តន្លេខ្ទបដ៏វិសេសវិសាលមួយទៀតដែលបែកចេញ់ពីទន្លេ មេគង្គហូរកាត់ទឹកដីដ៏សំបូជីវជាតិ និងចំការក្ខជាតិដ៏ស្តុកស្ដម ។ ទន្លេនេះហាក់ដូចជាប្រកគល់ខ្លួនទាំស្រុងដល់អ្នកស្រុក នៅទីនោះក្នុងកាប្រកបរបរដាំដុះ និងរស់នៅក្នុងក្តីសង្ឃឹម។ ដើមរក្ខជាតិហូបផ្លែទាំងតូចទាំងធំ បានដុះទោទន់ទៅរកផ្ទៃទឹកប្រប និងឆ្នេ