អ្នកប្រើប្រាស់:An~kmwiki

««ឈើផ្លែច្រើនចាញ់ ស្លឹកត្រីច្រើនទឹកល្អក់ពុំជា»»

សេចក្កីផ្តើម

ភាសិតទាំងឡាយដែលនឹងចងក្រងឡើងបានទុកជាកេរ៌្តតំណតកប្បកល្ប

ក៏មកពីអ្នកប្រាជ្ញរកឃើញសេចក្កីពិតដោយលោកស្គាល់ការសាកពិសោធន៏

យ៉ាងល្អិតល្អន់ក្នុងរបៀបរស់នៅនៃសង្គមដោយមានការសង្គេតមើលលក្ខណះ

នៃវត្ថុក្នុងធម្មជាតិហើយយកទៅប្រៀបធៀបនឹងលក្ខណះ«ករិយានៃមនុស្ស

ក្នុងលោកដូចយ៉ាងក្នុងច្បាប់កេរ៏្តកាលលោកចែងមកថា«

««ឈើច្រើនចាញ់ស្លឹកត្រីច្រើនទឹកល្អក់ពុំជា»»

អត្ថានុរូបរបស់ភាសិត

វគ្គទី១«ឈើផ្លែច្រើនចាញ់ស្លឹក»

ឈើណាដែលមាន«ផ្លែច្រើន»នោះស្លឹកវាតែងវិនាស។

ពីព្រោះអ្វី?គឺកាលណាគេឃើញឈើនេះមានផ្លែច្រើនហើយគេនាំគ្នាចង់បាន

ផ្លែនោះដោយគ្រវែងនឹងដំថ្មឬដំបងថ្ពក់មួលយកទាំងស្លឹកឬអង្រួនមែកឬកាប់

យកទាំងមែកដើម្បីនឹងប្រឡោះយកផ្លែឲ្យបានស្រួលជាហេតុបណ្តាលឲ្យស្លឹក

ឈើដែលជាទីជំរកនៃផ្លែនេះរុះរោយវិនាសព្រោះតែផ្លែច្រើន។

ត្រីច្រើនទឹកល្អក់ពុំជា

ទឹកណាដែលមាន«ត្រីច្រើន»ទឹកនោះនឹងល្អក់ខ្វល់។

ពីព្រោះអ្វី?គឺកាលបើគេឃើញមានត្រីច្រើនហើយគេក៏ចង់បានត្រីនោះដោយនាំគ្នាទៅចាប់ទៅដួសទៅ

បង់ទៅត្រង់ដាក់ទ្រូដាក់លបជញ្ជត់ឬវាយទឹកដេញត្រីបញ្ជូលស៊ងជាហេតុបណ្តាលឲ្យទឹកនេះដែលជាជំ

រកនៃត្រីទៅចាល្អក់ខ្វល់អស់ព្រោះតែត្រីច្រើន។

អត្ថបដិរូបរបស់ភាសិត

បញ្ហាទាំងពីវគ្គនេះបានសេចក្កីថា=ជនដែលមានទ្រព្យធនច្រើនតែងជួបប្រទះនឹងការអន្តរាយច្រើនប្រការ

ព្រោះទ្រព្យធននេះតែងទាញទឹកចិត្តជនពាលឬចោរកំណាចឲ្យចង់បានឥតបីស្រាកវិស៏យដូចគេប្រាថ្នា

ផ្លែឈើឬនេសាទជនប្រាថ្នាត្រីដែរ។ជនដែលរងគ្រោះសៅហ្មងអន្តរាយដោយសារតែទ្រព្យរបស់ខ្លួនយ៉ាង

នេះមានការប្រៀបធៀបទៅនឹងស្លឹកឈើដែលដែលវិនាសរុះរោយដោយសារផ្លៃច្រើនឬក៏ដូចជាទឹកដែល

ល្អក់ដោយសារតែមានត្រីច្រើននោះឋង។

សំគាល់(សំរាប់ជាសេចក្កីបញ្ចប់)

ដោយហេតុដែលទ្រព្យសម្បត្តិជាចំណីនៃពួកពាលហើយដែលងាចបង្កើត«ការល្អក់»គឺសេចក្កីសៅហ្មង

ឬវិនាសអន្តរាយដល់ម្ចាស់ទ្រព្យបាននោះត្រូវប្រុងស្មារតីជាដរាក្នុងការរក្សាទ្រព្យរបស់ខ្លួន។ភាសិតនេះ

មិនមែនធ្វើឲ្យយើងគេទាំងឡាយខូចទឹកចិត្តមិនចង់មានមិនចង់បាននោះទេ។សេចក្កីបរឹងប្រែងក្នុងការ

រកទ្រព្យត្រូវតែព្យាយាមធ្វើជាដរាបព្រោះទ្រព្យធនបង្កើតសេចក្កីថ្លៃថ្នូរណាស់តែកាលបើមានទ្រព្យនេះ

ហើយត្រូវប្រុងប្រយត្ន័ដើរឧបាយយ៉ាងណាកុំឲ្យ«ចាញ់ឬល្អក់»ទៅបានដោយសារតែទ្រព្យសម្បត្តិនេះឋង៕

អរគុណ រៀបរាងឡើងវិញដោយ«កែមសំអាង»មហាវិទ្យល័យបាក់ទូក