អ្នកប្រើប្រាស់:Chab chetra333

ស្វាគមន៍ការមកកាន់វីគីភីឌា,

សាលាបច្ចេកទេស ដុនបូស្កូ កែប

សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូខេត្តកែប បានចាប់ផ្តើមកសាងឡើង នាដើមឆ្នាំ២០០៥ មកម្ល៉េះ។រហូតមកដល់ ដើមឆ្នាំ២០១១នេះ ទើបបានបើកឲ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការ។ ក្នុងឆ្នាំ២០១២នេះ សាលាមានសិស្ស ផ្នែក ទំនាក់ទំនងសង្គម ឆ្នាំទី១មានសិស្សចំនួន២០នាក់ ស្រី៦នាក់ និងឆ្នាំទី២មានសិស្ស ១៩នាក់ ស្រី៤នាក់ ដែលមានសរុបទាំងអស់ចំនួន ៣៩នាក់។ បច្ចុប្បន្នសាលាមានអគារាច្រើនខ្នងដូចជា ផ្ទះលោកឪពុករ៉ួ ផ្ទះសាឡេស៊ាន្ត អគាហាត្រាន អគាសម្រាប់សិស្សអគ្គីសនី និង អគាអង្គបុរី។ សព្វថ្ងៃនេះសាលាមានបើកនូវកន្លែង បោកគក់សំលៀក បំពាក់ ថតរូប ហាងកាហ្វេអ៊ីនធើណេតភូមិថ្មី កន្លែងលក់នំនិងភេសជ្ជៈព្រៃធំ មានបង្រៀនកុំព្យូទ័រនិង ភាសាអង្គគ្លេស នៅក្នុងសាលាផ្ទាល់។ នាឆ្នាំ ២០១៣ នេះសាលាមាន គ្រូបង្រៀនដូចជា៖

លោកពុក: លី សំណាង គឺជាអធិការសាលា
លោកគ្រូ: ហេង ឡាយ ជានាយកសាលា
លោកគ្រូ: ពៅ តុលា ជាប្រធានផ្នែក ទំ់នាក់ទំនងសង្គមនិង សារពត័មាន
អ្នកគ្រូ : ម៉ិច ភីនីន ជាលេខាធិការរបស់អធិការសាលា
លោកគ្រូ: ប៊ុន ពន្លក ប្រធានកិច្ចការទូទៅសាលា
អ្នកគ្រូ : ស្រ៊ី ចន្នី ប្រធានរោងពុម្ភ និង ប្រធានមូលនិធិកុមារ
អ្នកគ្រូ : វ៉ាន់នី ប្រធានផ្នែកកាត់ដេរ
អ្នកគ្រូ : ស៊ីណាត អនុប្រធានផ្នែកកាត់ដេរ
លោកគ្រូ: ប្រាក់ សាខន ជាអនុប្រធានផ្នែក ទំ់នាក់ទំនងសង្គមនិង សារពត័មាន
លោកគ្រូ: ទ្រី សីហា ជាប្រធានផ្នែក អគ្គីសនី និងជាគ្រូមើលសិស្សស្នាក់ក្នុងកូនប្រុស
លោកគ្រូ: ភិន ផល្លា ជាអនុប្រធានផ្នែក អគ្គិសនី
លោកគ្រូ: អឿ សូលីន ជាប្រធាផ្នែក សណ្ឋាគារ
លោកគ្រូ: យិន រតនា ជាគ្រូផ្នែកសណ្ឋាគារ ជំនាញ បំរើសេវាកម្ម
លោកគ្រូ: សួន ជាគ្រូសណ្ឋាគារ ជំនាញ អ្នកទទួលភ្មៀវនិងផ្តល់សេវាកម្ម
លោកគ្រូ: ឃឹម កញ្ញា ប្រធានផ្នែកវគ្គខ្លី (កុំព្យូទ័រ និង អង់គ្លេស)
អ្នកគ្រូ : ហែម រស្មី អនុប្រធានផ្នែកវគ្គខ្លី

អត្ថបទថ្មីៗគួរចាប់អារម្មណ៍

ហាំងង៉ោ គឺជាវេជ្ជបណ្ឌិតខ្មែរអាមេរិកាំង តួសម្ដែង និងជាអ្នកនិពន្ធដែលត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ថាបានទទួលពានរង្វាន់អូស្ការក្នុងឆ្នាំ១៩៨៥ ក្នុងផ្នែក តួសម្ដែងរងល្អបំផុត សម្រាប់ការសម្ដែងជាលើកដំបូងរបស់លោក នៅក្នុងរឿងវាលពិឃាត...
កម្ពុជា បានចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍កីឡាស៊ីហ្គេមលើកទី២៨ នៅប្រទេសសិង្ហបុរី ពីថ្ងៃទី៥ ដល់ ១៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៥...
ព្រះបទុមរាជា ទ្រង់ត្រូវជាបុត្រ ព្រះបាទជេដ្ឋាជ័យ និង ព្រះនាងតារាវត្តី រឺ ព្រះបាទចក្រព័ត្រ និងព្រះមាតាអ្នកម្នាងទង។ ព្រះរាជវង្សតពីទ្រង់គឺ ពញាជ័យ និងពញាសួស...
អរិយធម៌ខ្មែរនៅសម័យក្រោយអង្គរ (ចតុមុខ-លង្វែក)

ព្រះរាជប្រវត្តិ

ព្រះបាទសម្ដេចព្រះបរមនាថ នរោត្ដម សីហមុនី ទ្រង់ព្រះរាជសម្ភពនាថ្ងៃទី១៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៥៣ នា រាជធានីភ្នំពេញ ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។ ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រច្បងរបស់សម្ដេចព្រះ នរោត្ដម សីហនុ និងព្រះមាតាព្រះនាម នរោត្ដម មុនីនាថ សីហនុ។ ព្រះអនុជព្រះអង្គព្រះនាម នរោត្ដម នរិន្ទ្រពង្ស (សោយទិវង្គត)។ ព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្រនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ន បន្តរាជសម្បត្តិពីព្រះរាជបិតា។

ពិធីច្រត់ព្រះនង្គ័ល

ព្រះបាទនរោត្តម-សីហមុនីនៅក្នុងព្រះរាជពិធីច្រត់ព្រះនង្គ័លនៅភ្នំពេញ។ នៅពេលនៃព្រះរាជសូត្រទ្រង់និងព្រះអនុជរបស់ព្រះអង្គ មាតារបស់ទ្រង់ គឺជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលមានដើមកំណើតបារាំង-គស និងខ្មែរ ដែលជាព្រះមហេសីមួយអង្គក្នុងចំណោមមហេសីរបស់ព្រះបាទនរោត្តម-សីហនុបន្ទាប់ពីបានក្លាយជាគូនឹងគ្នានឹងនរចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលទ្រង់បានជួបគ្នានៅឆ្នាំ១៩៥១ នៅពេលនោះកញ្ញាម៉ូនិច-អ៊ីហ៊្សីដែលមានវ័យក្មេងបានឈ្នះជ័យលាភីលេខមួយក្នុងការប្រកួតបវរកញ្ញាថ្នាក់ជាតិ។[១] ទ្រង់ត្រូវបានផ្ដល់គោរម្យងារជាអ្នកម្នាង និងព្រះនាម "មុនីនាថ"នៅក្នុងពេលរៀបអភិសេករបស់ទ្រង់ជាមួយព្រះបាទនរោត្តម-សីហនុនៅឆ្នាំ១៩៥២។ បន្ថែមទៀត ម្ចាស់ក្សត្រីមុនីនាថគឺជាព្រះនត្តាក្សត្រីចុងនៃព្រះអង្គម្ចាស់នរោត្តម-ដួងចក្រចុងក្រោយ និង ជាកូនស្រីនៃលោកស្រីប៉ុម-ពាង និង ជាកូនប្ដីទីពីររបស់គាត់គឺលោកហ្សង់-ផ្វ្រង់ស្វ័រ-អ៊ីហ៊្សី ធនាគារិកសញ្ជាតិបារាំង-អ៊ីតាលី។[២]

សម្តេចព្រះនរោត្តម សីហមុនីមានព្រះរៀមនិងព្រះអនុជម្តាយទីទៃសរុបចំនួន១៣អង្គ។ ព្រះអង្គមានព្រះអនុជបង្កើតតែមួយអង្គគត់គឺសម្តេចនរោត្តម និន្ទ្រពង្ស(១៩៥៤-២០០៣)។

អំឡុងរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ១៩៧០ដោយលោកសេនាប្រមុខលន់ នល់(Lon Nol) ព្រះអង្គស្តេចគង់នៅប្រទេសឆេកូស្លូវ៉ាគី។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ ព្រះអង្គទ្រង់យាងចាកចេញពីទីក្រុងប្រាគ និងបានចាប់ផ្តើមការសិក្សាទាក់ទងនឹងវិស័យភាពយន្តនៅប្រទេសកូរ៉េខាងជើង។

រាជវង្ស កំណើត

ព្រះបាទសុទ្ធោទន រាជវង្ស គោតម ព្រះរាជាបក្សសម្ព័ន សាក្យៈសោយរាជសម្បត្តិ នៅនគរកបិលពស្តុ ព្រះអគ្គមហេសីព្រះនាម សិរិមហាមយា ជាបុត្រីព្រះរាជាបក្សសម្ព័នកោឌយៈ នៅនគរទេវទហៈ ជាប់ព្រំដែននគរកបិលពស្តុ ព្រះនាង សិរិមហាមយា ទ្រង់បានសុបិននិមិត្តឃើញដំរីសមួយមានភ្លុក៦ ចុះពីស្ថានតុសិត ហើយចូលមកក្នុងព្រះឧទរព្រះនាងផ្នែកខាងស្តាំ ទំនាយថា ព្រះនាងនឹងមានរាជបុត្រមួយព្រះអង្គ ប្រកបដោយបុណ្យបារមីយ៉ាងលើសលុបខ្ពស់អស់សព្វសត្វទាំងពួង។ តាមរយៈគម្ពីរមហាវេស្សន្តរជាតក មានទេវបុត្រមួយព្រះអង្គ ព្រះនាម សន្តុសិតទេវបុត្រ បានយាងចុះពីឋានតុសិតមកចាប់កំណើតក្នុងផ្ទៃព្រះនាង។ ក្នុងកំឡុងដែលព្រះពោធិសត្វនៅក្នុងឧទរនៃព្រះមាតា មានទេវបុត្រ៤អង្គតែងចូលទៅរក្សាក្នុងទិសទាំង៤ ដោយគិតថា កុំអោយមានមនុស្ស និងអមនុស្សណាមួយមកបៀតបៀនព្រះពោធិសត្វ និងព្រះមាតាព្រះពោធិសត្វបានឡើយ។ ព្រះនាងមាយា បានទ្រង់គភ៌អស់ចំនួន១០ខែគត់។ ដល់គម្រប់១០ខែ គឺនៅថ្ងៃសុក្រ ១៥កើតពេញបូណមី ខែពិសាខ ឆ្នាំច ព្រះនាងមានព្រះរាជបំណងនឹងស្តេចយាងទៅកាន់នគរទេវទហៈដែលជាជាតិភូមិរបស់ព្រះនាង ទើបក្រាបបង្គំទូលព្រះបាទសុទ្ធោទនមហារាជថា បពិត្រព្រះសម្មតិទេព ខ្ញុំម្ចាស់ប្រាថ្នានឹងទៅកាន់នគរទេវទហៈ។ គ្រានោះព្រះបាទសុទ្ធោទនៈ ទ្រង់អនុញ្ញាតិ ហើយទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់អោយពួកសេវកាមាត្យរៀបចំក្បួនដើម្បីដង្ហែរព្រះនាងទេវី។ ទៅដល់ចន្លោះព្រំប្រទល់នគរទាំងពីរ គឺកបិលវត្ថុនិងទេវទហៈមានសាលវ័នជាមង្គលមួយឈ្មោះ លុម្ពិនីវ័ន ដែលមានផ្ការីកយ៉ាងល្អ និងហ្វូងបក្សី៥ពណ៌។ ព្រះនាងទេវីក៏ប្រាថ្នានឹងឈប់សម្រាកទីនោះ។ ខណៈដែលព្រះនាងយាងទៅដល់ក្រោមដើមសាលព្រឹក្សមួយដើម ខ្យល់កម្មជ្ជវាតក៏បណ្តាលកម្រើកឡើងនៅក្នុងព្រះឧទរនៃព្រះនាង។ មហាជនបានជ្រាបហេតុជិតនឹងប្រសូត្រ ក៏បានរៀបចំបិទបាំងនៅក្រោមដើមនោះ ហើយថយចេញមក។ ព្រះនាងទ្រង់ឈោងចាប់មែកសាលព្រឹក្សប្រថាប់ឈរ ព្រះពោធិសត្វក៏ប្រសូត្រចាកព្រះឧទរនៃព្រះវរមាតាក្នុងវេលានោះ។ ក្នុងថ្ងៃដែលព្រះពោធិសត្វប្រសូត្រនោះ ព្រះរាជទេវីពិម្ពារ១ ឆន្នអាមាត្យ១ កាឡុទាយីអាមាត្យ១ ព្រះអានន្ទ១ សេះកណ្ឋកៈ១ មហាពោធិព្រឹក្ស១ កំណប់ទ្រព្យទាំង៤រណ្តៅ១ បានកើតឡើងព្រមគ្នា។ ពួកអ្នកនគរបាននាំព្រះពោធិសត្វត្រឡប់ទៅនគរកបិលពស្តុវិញ។រាជវង្ស កំណើត[កែប្រែ]

ព្រះបាទសុទ្ធោទន រាជវង្ស គោតម ព្រះរាជាបក្សសម្ព័ន សាក្យៈសោយរាជសម្បត្តិ នៅនគរកបិលពស្តុ ព្រះអគ្គមហេសីព្រះនាម សិរិមហាមយា ជាបុត្រីព្រះរាជាបក្សសម្ព័នកោឌយៈ នៅនគរទេវទហៈ ជាប់ព្រំដែននគរកបិលពស្តុ ព្រះនាង សិរិមហាមយា ទ្រង់បានសុបិននិមិត្តឃើញដំរីសមួយមានភ្លុក៦ ចុះពីស្ថានតុសិត ហើយចូលមកក្នុងព្រះឧទរព្រះនាងផ្នែកខាងស្តាំ ទំនាយថា ព្រះនាងនឹងមានរាជបុត្រមួយព្រះអង្គ ប្រកបដោយបុណ្យបារមីយ៉ាងលើសលុបខ្ពស់អស់សព្វសត្វទាំងពួង។ តាមរយៈគម្ពីរមហាវេស្សន្តរជាតក មានទេវបុត្រមួយព្រះអង្គ ព្រះនាម សន្តុសិតទេវបុត្រ បានយាងចុះពីឋានតុសិតមកចាប់កំណើតក្នុងផ្ទៃព្រះនាង។ ក្នុងកំឡុងដែលព្រះពោធិសត្វនៅក្នុងឧទរនៃព្រះមាតា មានទេវបុត្រ៤អង្គតែងចូលទៅរក្សាក្នុងទិសទាំង៤ ដោយគិតថា កុំអោយមានមនុស្ស និងអមនុស្សណាមួយមកបៀតបៀនព្រះពោធិសត្វ និងព្រះមាតាព្រះពោធិសត្វបានឡើយ។ ព្រះនាងមាយា បានទ្រង់គភ៌អស់ចំនួន១០ខែគត់។ ដល់គម្រប់១០ខែ គឺនៅថ្ងៃសុក្រ ១៥កើតពេញបូណមី ខែពិសាខ ឆ្នាំច ព្រះនាងមានព្រះរាជបំណងនឹងស្តេចយាងទៅកាន់នគរទេវទហៈដែលជាជាតិភូមិរបស់ព្រះនាង ទើបក្រាបបង្គំទូលព្រះបាទសុទ្ធោទនមហារាជថា បពិត្រព្រះសម្មតិទេព ខ្ញុំម្ចាស់ប្រាថ្នានឹងទៅកាន់នគរទេវទហៈ។ គ្រានោះព្រះបាទសុទ្ធោទនៈ ទ្រង់អនុញ្ញាតិ ហើយទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់អោយពួកសេវកាមាត្យរៀបចំក្បួនដើម្បីដង្ហែរព្រះនាងទេវី។ ទៅដល់ចន្លោះព្រំប្រទល់នគរទាំងពីរ គឺកបិលវត្ថុនិងទេវទហៈមានសាលវ័នជាមង្គលមួយឈ្មោះ លុម្ពិនីវ័ន ដែលមានផ្ការីកយ៉ាងល្អ និងហ្វូងបក្សី៥ពណ៌។ ព្រះនាងទេវីក៏ប្រាថ្នានឹងឈប់សម្រាកទីនោះ។ ខណៈដែលព្រះនាងយាងទៅដល់ក្រោមដើមសាលព្រឹក្សមួយដើម ខ្យល់កម្មជ្ជវាតក៏បណ្តាលកម្រើកឡើងនៅក្នុងព្រះឧទរនៃព្រះនាង។ មហាជនបានជ្រាបហេតុជិតនឹងប្រសូត្រ ក៏បានរៀបចំបិទបាំងនៅក្រោមដើមនោះ ហើយថយចេញមក។ ព្រះនាងទ្រង់ឈោងចាប់មែកសាលព្រឹក្សប្រថាប់ឈរ ព្រះពោធិសត្វក៏ប្រសូត្រចាកព្រះឧទរនៃព្រះវរមាតាក្នុងវេលានោះ។ ក្នុងថ្ងៃដែលព្រះពោធិសត្វប្រសូត្រនោះ ព្រះរាជទេវីពិម្ពារ១ ឆន្នអាមាត្យ១ កាឡុទាយីអាមាត្យ១ ព្រះអានន្ទ១ សេះកណ្ឋកៈ១ មហាពោធិព្រឹក្ស១ កំណប់ទ្រព្យទាំង៤រណ្តៅ១ បានកើតឡើងព្រមគ្នា។ ពួកអ្នកនគរបាននាំព្រះពោធិសត្វត្រឡប់ទៅនគរកបិលពស្តុវិញ។

ពិធីថ្វាយព្រះនាម

ក្រោយពីព្រះរាជឱរសប្រសូតបានប្រាំថ្ងៃ ព្រះបាទសុទ្ធោទនៈបានជ្រើសរើសព្រាហ្មណ៍ដ៏ពូកែៗ៨នាក់ ដើម្បីអោយថ្វាយព្រះនាម មើលនិងទាយនូវលក្ខណៈរបស់ព្រះពោធិសត្វ។ ព្រះនាមរបស់ព្រះបរមពោធិសត្វត្រូវបានជ្រើសរើសថា សិទ្ធត្ថ ដែលប្រែថា អ្នកសំរេចប្រយោជន៏គ្រប់យ៉ាង។ ក្រោយពីមើលលក្ខណៈព្រះពោធិសត្វរួច ឃើញថា ព្រះអង្គប្រកបដោយមហាបុរិសលក្ខណៈ៣២ប្រការ ព្រាហ្មណ៍៧នាក់ក៏លើកម្រាមដៃពីរទាយថា បើព្រះរាជកុមារស្ថិតនៅជាក្សត្រ ព្រះអង្គនឹងបានជាស្តេចចក្រពត្តិ បើព្រះអង្គចេញសាងផ្នួសនឹងបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ កាលនោះព្រាហ្មណ៍ម្នាក់នៅក្មេងជាងគេឈ្មោះ កោណ្ឌញ្ញព្រាហ្មណ៍បានពិចារណាលើទីកន្លែងដែលទ្រង់ប្រសូត គឺនៅក្នុងឧទ្យានក៏លើកម្រាមដៃតែមួយទាយថា ព្រះរាជកុមារប្រាកដជានឹងបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ។ ក្រោយពេលព្រះអង្គប្រសូតបាន៧ថ្ងៃ ព្រះមាតាព្រះអង្គក៏សោយទីវង្គត់។ ព្រះរាជកុមារសិទ្ធត្ថ ត្រូវបានព្រះមាតុច្ឆាព្រះអង្គព្រះនាមមហាបជាបតីគោតមីបីបាច់រក្សាតមក។

រូបភាព

ចុះអ័ព្ទនៅអង្គរវត្ត
ថ្ងែលិច

ស្រុកកូនមុំ ស្រុកកូនមុំ

ស្រុកកូនមុំស្រុក កូនមុំគឺជាស្រុកមួយ ដែលស្ថិតនៅក្នុង ខេត្តរតនៈគិរី ក្រុង បានលុង ស្រុក កូនមុំ នេះ មាន ឃុំ ចំនួន ៦ គឺ ៖

ឃុំ តឺន ឃុំ សិរីមង្គល ឃុំ ស្រែអង្រ្គង ឃុំ តាអង ឃុំត្រពាំងក្រហម ស្រុកកូនមុំ ប្រវត្តិស្រុកកូនមុំៈបានជាគេហៅ ថា ស្រុកនេះជាស្រុក កូនមុំ គឺ ដោយសា គេបានបងើ្កតស្រុកនេះស្ថិតនៅជិត ភ្នំ កូនមុំរហូតមកដល់សព្វថៃ្ងនេះ។ ស្រុក កូនមុំ គឺ ជាស្រុកមួយដែល សំបូរទៅដោយព្រែ ភ្នំ ជ្រុំថ្ម ( ស្រុកនេះសិ្ថតនៅលើដងផ្លូវ ជាតិ លេខ ៧ A ) គឺផ្លូវពីខេត្តស្ទឹងស្រែងទៅខេត្ត រតនៈគិរី ។ ស្រុក នេះ មានប្រជាជនរស់នៅ ច្រើន មានដូចជា ៖ ជនជាតិ ខែ្មរ ជនជាតិ ឡាវ ជនជាតិ ទំពួន ជនជាតិ គ្រឹង ។ ពួកគាត់ ភាគច្រើន ប្រកបមុខរបរដើម្បីចិញ្ចឺមជីវិត ធើ្វ ស្រែចំការ រី ឯ បងប្អូនដែលរស់នៅតាម ដង ទនេ្ល គឺ ពួកគាត់ប្រមុខរបរ នេសាទ និង ចូល ក្នុង ព្រៃ ចាប់សត្វ។ បងប្អូនដែលរស់នៅតាមជើងភ្នំ គឺភាគច្រើន ធើ្វ ចំការ ដាំដំណាំ ស្រូវ ពោត ស្វាយចាន់ទី ជាដើម ។ "ឃុំតឺន" គឺជាឃុំមួយដែលស្ថិតនៅក្នុងស្រុកកូនមុំ ខេត្ត រតនគិរី ហើយ ស្ថិត នៅ ភូមិ ភាគឥសាន្តនៃប្រទេសកម្ពុជា បានជាគេហៅថាឈោ្មះឃុំនេះជាឃុំតឺន គឺ ដោយសារ ពីមុន អ្នកដែល បងើ្កតឃុំតឺននេះមុនគេបង្អស់គឺ ឈោ្មះថា ( តាតឺន ) ដូចេ្នះហើយបានជាគេហៅថា ឃុំនេះ ឈោ្មះ ថា ឃុំតឺន រហូត មកដល់សព្វថៃ្ងនេះ។ ឃុំ តឺន មានភូមិ ចំនួន ៤ គឺ៖ ១ ភូមិ តាហ៊ឺយ ២ ភូមិ តឺន ៣ ភូមិ កាំបាក់ ៤ ភូមិ ឡាអ៊ិន។ ប្រជាជនដែលកំពុង រស់នៅក្នុងឃុំតឹន សព្វថៃ្ងនេះ មាន ដូចជា៖ ជនជាតិ គ្រឹង ជនជាតិ ទំពួន ជនជាតិ ខែ្មរ នឹង ជនជាតិ ចាម។ តែ ភាគច្រើនមានបងប្អូន ជនជាតិ គ្រឹងដែលរស់ច្រើន ជាងគេ ប្រជាជនទាំង នោះពួកភាគច្រើនប្រកបមុខរបរធើ្វស្រែចំការ ចូលទៅក្នុងព្រៃបេះផ្លែឈើនិង ចាប់សត្វ ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ពួកគាត់។ រីឯជំនឿវិញ ពួកគេមាន ជំនឿ ទៅ អារក្ស អ្នកតាព្រៃភ្នំ ជំនឿនេះ ពួកគេមិនអាចបោះ បង់បានទេពីព្រោះជំនឿនេះមានតាំងបុរាណមកម្លេះ។

--Chab chetra333 (ការពិភាក្សា) ម៉ោង០៨:០៩ ថ្ងៃពុធ ទី១៩ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៤ (UTC)chetrachab@gmail.com;

itangkorkhmer.blogspot.com