ខេត្តម៉ែហងសន

ពីវិគីភីឌា
ម៉ែហងសន
แม่ฮ่องสอน
ចង្វាត
[[File:
|250px|none|alt=|(ទ្រនិចនាឡិកាពីកំពូលឆ្វេង) វត្តព្រះធាតុដយកងមូ, ផ្កាបួតង (ផ្កាស្បៃរឿង) នៅក្នុងដយម៉ែអ៊ូខរ, ស្រុកឃុនយួម, រូងភ្នំថាំភីម៉ែន, ព្រ​លាន​យន្តហោះម៉ែហងសន, ឧទ្យានជាតិគុហាត្រី–ទឹកជ្រោះផាសឿ, ប៉ាងអ៊ុង, អាងស្តុកទឹកនៅមឿងម៉ែហុងសន]](ទ្រនិចនាឡិកាពីកំពូលឆ្វេង) វត្តព្រះធាតុដយកងមូ, ផ្កាបួតង (ផ្កាស្បៃរឿង) នៅក្នុងដយម៉ែអ៊ូខរ, ស្រុកឃុនយួម, រូងភ្នំថាំភីម៉ែន, ព្រ​លាន​យន្តហោះម៉ែហងសន, ឧទ្យានជាតិគុហាត្រី–ទឹកជ្រោះផាសឿ, ប៉ាងអ៊ុង, អាងស្តុកទឹកនៅមឿងម៉ែហុងសន

ទង់

ត្រា
រហស្សនាម: មឿងសាមហ្មក (เมืองสามหมอก
(ទីក្រុងនៃអ័ព្ទបី)
ផែនទីប្រទេសថៃរំលេចខេត្តម៉ែហងសន
ផែនទីប្រទេសថៃរំលេចខេត្តម៉ែហងសន
ប្រទេសថៃ
រាជធានីម៉ែហងសន
រដ្ឋាភិបាល
 • អភិបាលទំនេរ
ផ្ទៃក្រឡា[១]
 • សរុប១២៧៦៥ គម2 (៤.៩២៩ ម៉ាយ ការ)
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡាចំណាត់ថ្នាក់ទី 7
ប្រជាជន (2019)[២]
 • សរុប២៨៤,១៣៨
 • ចំណាត់ថ្នាក់ចំណាត់ថ្នាក់ទី 70
 • សន្ទភាព២៣/km2 (៦០/sq mi)
 • ចំណាត់ថ្នាក់សន្ទភាពចំណាត់ថ្នាក់ទី 77
សន្ទស្សន៍សមិទ្ធិផលរបស់មនុស្ស[៣]
 • HAI (2017)0.4637 "ទាប"
Ranked 77th
ល្វែងម៉ោងICT (ម.ស.ស.+7)
លេខ​កូដ​ប្រៃ​ស​ណី​យ58xxx
លេខ​កូដ​ហៅ​ទូរសព្ទ052 និង 053
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦TH-58

ខេត្តម៉ែហងសន (ថៃ: แม่ฮ่องสอน, ត្រូវបញ្ចេញសំឡេង [mɛ̂ː.hɔ̂ŋ.sɔ̌ːn]; សាន (ថៃយ៉ៃ): မႄႈႁွင်ႈသွၼ်; ខាំមឿង: ᨾᩯ᩵ᩁᩬ᩵ᨦᩈᩬᩁ; ឈ្មោះពីមុន ម៉ែរ៉ងសន​ ​​ថៃ: แม่ร่องสอน) គឺជាខេត្ត (ចង្វាត) មួយក្នុងចំណោមខេត្តចំនួន 76 របស់ប្រទេសថៃ ស្ថិតនៅភាគខាងជើងខាងលើនិងគឺជាខេត្តភាគខាងលិចបំផុត ខេត្តជិតខាងគឺ (ទ្រនិចនាឡិកាពីខាងជើង) រដ្ឋសានរបស់ប្រទេសមីយ៉ានម៉ា ខេត្តឈៀងម៉ៃ និងខេត្តតាក នៅភាគខាងលិច ខេត្តនេះមានព្រំប្រទល់ជាប់រដ្ឋកាយីននិងរដ្ឋកាយ៉ារបស់ប្រទេសមីយ៉ានម៉ា ឈ្មោះហៅក្រៅរបស់ខេត្តម៉ែហងសនគឺ "ទីក្រុងនៃអ័ព្ទបី" ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងជួរភ្នំខ្ពស់របស់ភ្នំសាននិងជាខេត្តដែលមានភ្នំច្រើនជាងគេក្នុងប្រទេសថៃ កាន់កាប់ 12,681 គីឡូម៉ែត្រការ៉េ​​ (4,896 ម៉ាយការ៉េ)[៤] ខេត្តនេះច្រើនតែគ្របដណ្តប់ដោយអ័ព្ទ​ ទីក្រុងខេត្តម៉ែហងសនត្រូវបានបង្កើតឡើងដំបូងនៅដើមសតវត្សទី 19 ជាជំរុំហ្វឹកហាត់ដំរីតាមបញ្ជារបស់ព្រះមហាក្សត្រ គិតត្រឹមឆ្នាំ 2012 ខេត្តម៉ែហងសនគឺជាខេត្តក្រីក្របំផុតនៅប្រទេសថៃ[៥]

រដ្ឋបាលខេត្ត[កែប្រែ]

ខេត្តចែកចេញជា 7 ស្រុក (អាំភើ). ទាំងនេះត្រូវបានបែងចែកបន្ថែមទៀតទៅជា 45​ សង្កាត់ (តាំបល់) និង​​ 415 ភូមិ

ឈ្មោះភាសាថៃ ឈ្មោះភាសាខ្មែរ (ប្រតិចារិក) ឈ្មោះតួរ៉ូម៉ាំង អានថា
เมืองแม่ฮ่องสอน មឿងម៉ែហងសន Mueang Mae Hong Son មឿងម៉ែហងសន
ขุนยวม ឃុនយួម Khun Yuam ឃុនយួម
ปาย ប៉ាយ Pai ប៉ាយ
แม่สะเรียง ម៉ែស្រៀង Mae Sariang ម៉ែសៈរៀង
แม่ลาน้อย ម៉ែលានយ Mae La Noi ម៉ែឡាណយ
สบเมย សបមើយ Sop Moei សុបមើយ, សុបម៉ឺយ
ปางมะผ้า ប៉ាងមផា Pang Mapha ប៉ាងម៉ៈផា

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (in Thai). 2019. Retrieved 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013{{cite web}}: CS1 maint: postscript (link) CS1 maint: unrecognized language (link)
  2. รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (in ថៃ). 31 December 2019. Archived from the original on 14 មិថុនា 2019. Retrieved 26 February 2020.
  3. Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
  4. Advancing Human Development through the ASEAN Community, Thailand Human Development Report 2014, table 0:Basic Data (Report). United Nations Development Programme (UNDP) Thailand. pp. 134–135. ល.ស.ប.អ. 978-974-680-368-7. បានដាក់ទុកឯកសារ ពី[១] នៅថ្ងៃ 2019-08-01. https://web.archive.org/web/20190801080847/http://hdr.undp.org/sites/default/files/thailand_nhdr_2014_O.pdf។ បានយកមក 17 January 2016, Data has been supplied by Land Development Department, Ministry of Agriculture and Cooperatives, at Wayback Machine. 
  5. "Richest 0.1% own half of nation's assets". The Nation. 23 September 2014. http://www.nationmultimedia.com/news/national/aec/30243892.