ខេត្តសកលនគរ
សកលនគរ สกลนคร | |||
---|---|---|---|
ចង្វាត | |||
[[File:|250px|none|alt=|]] | |||
| |||
ផែនទីនៃប្រទេសថៃរំលេចខេត្តសកលនគរ | |||
ប្រទេស | ថៃ | ||
រដ្ឋធានី | សកលនគរ | ||
រដ្ឋាភិបាល | |||
• អភិបាល | ជុរីរ័ត្ន ទេពអាសន៍ (ចាប់តាំងពីខែតុលាឆ្នាំ 2021) | ||
ផ្ទៃក្រឡា[១] | |||
• សរុប | ៩៥៨០ គម2 (៣.៦៩៩ ម៉ាយ ការ) | ||
ចំណាត់ថ្នាក់ផ្ទៃក្រឡា | ចំណាត់ថ្នាក់ទី 19 | ||
ប្រជាជន (2019)[២] | |||
• សរុប | ១,១៥៣,៣៩០ | ||
• ចំណាត់ថ្នាក់ | ចំណាត់ថ្នាក់ទី 18 | ||
• សន្ទភាព | ១២១/km2 (៣១០/sq mi) | ||
• ចំណាត់ថ្នាក់សន្ទភាព | ចំណាត់ថ្នាក់ទី 40 | ||
សន្ទស្សន៍សមិទ្ធិផលរបស់មនុស្ស[៣] | |||
• HAI (2017) | 0.5734 "ទាបបន្តិច" ចំណាត់ថ្នាក់ទី 50 | ||
ល្វែងម៉ោង | ICT (ម.ស.ស.+7) | ||
លេខកូដប្រៃសណីយ | 47xxx | ||
លេខកូដហៅទូរសព្ទ | 042 | ||
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦ | TH-47 | ||
ការចុះឈ្មោះយានយន្ត | สกลนคร | ||
គេហទំព័រ | sakonnakhon.go.th |
ខេត្តសកលនគរ (ថៃ: สกลนคร, អានថា: សៈកុនណៈខន) គឺជាខេត្ត (ចង្វាត) មួយក្នុងចំណោមខេត្តចិតសិបប្រាំមួយរបស់ប្រទេសថៃ ស្ថិតនៅភាគឦសានខាងលើប្រទេសថៃ ហៅជាឥសានផងដែរ ខេត្តជិតខាងគឺ (ពីខាងជើងតាមទ្រនិចនាឡិកា) ខេត្តហ្នងគាយ, ខេត្តបឹងកាល, ខេត្តនគរភ្នំ, ខេត្តមុក្តាហារ, ខេត្តកាលសិន្ធុ, និងខេត្តឧត្តរធានី រដ្ឋធានីគឺទេសបាលទីក្រុងសកលនគរ
ប្រវត្តិសាស្ត្រ
[កែប្រែ]ប្រវត្តិសាស្ត្រខេត្តសកលនគរមានអាយុកាលប្រហែល 3,000 ឆ្នាំ រឿងព្រេងក្នុងស្រុកនិយាយថាមឿងហ្នងហានហ្លួង (เมืองหนองหานหลวง) នោះ ត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅសតវត្សទី 11 នៅពេលដែលអាណាចក្រខ្មែរគ្រប់គ្រងតំបន់នេះ នៅពេលដែលពួកខ្មែរបាត់បង់អំណាច ទីក្រុងនេះស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ឡានសាង ឬអាណាចក្រឡាវ ត្រូវបានប្តូរឈ្មោះទៅជា "មឿងឈៀងម៉ៃហ្នងហាន (เมืองเชียงใหม่หนองหาน)" កាលដែលក្រុងនេះស្ថិតនៅក្រោមសៀម ត្រូវបានប្តូរឈ្មោះម្តងទៀតទៅជា "សកលទ្វាបិ (สกลทวาปิ)" នៅឆ្នាំ 1830 ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទចេស្ដាបតិន្ទ្រ (រាមាទី 3) ត្រូវបានប្តូរឈ្មោះ "សកលនគរ"
ជួរភ្នំភូពាននៅក្នុងតំបន់នៃខេត្តសកលនគរ ជាពិសេសស្រុកស្វាងដែនឌិន ពីមុនជាបន្ទាយរឹងមាំរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តថៃ[៤]
រដ្ឋបាល
[កែប្រែ]ខេត្តនេះចែកចេញជា ១៨ ស្រុក ( អាំភើ )។ ស្រុកត្រូវបានបែងចែកជា 125 សង្កាត់ (តំបន់/តាំបល) និង 1,323 ភូមិ ។
ឈ្មោះភាសាថៃ | ឈ្មោះភាសាខ្មែរ (ប្រតិចារិក) | ឈ្មោះតួរ៉ូម៉ាំង | អានថា |
---|---|---|---|
เมืองสกลนคร | មឿងសកលនគរ | Mueang Sakon Nakhon | មឿងសៈកុនណៈខន |
กุสุมาลย์ | កុសុមាល្យ | Kusuman | គុស៊ុម៉ាន |
กุดบาก | កុតបាក | Kut Bak | គុតបាក |
พรรณานิคม | ពណ្ណានិគម (វណ្ណានិគម) | Phanna Nikhom | ផាន់ណានិខុំ |
พังโคน | ផាំងគោន | Phang Khon | ផាំងខូន |
วาริชภูมิ | វារិជភូមិ | Waritchaphum | វ៉ារិតឆៈភូម |
นิคมน้ำอูน | និគមណាំអ៊ូន | Nikhom Nam Un | និខុំណាំអ៊ូន |
วานรนิวาส | វានរនិវាស | Wanon Niwat | វ៉ាណននិវ៉ាត |
คำตากล้า | កំតាក្លា / គាំតាក្លា | Kham Ta Kla | ខាំតាក្លា |
บ้านม่วง | បានមួង | Ban Muang | បានមួង |
อากาศอำนวย | អាកាសអំណោយ / អាកាសអាំនួយ | Akat Amnuai | អាកាតអាំនួយ |
สว่างแดนดิน | ស្វាងដែនឌិន | Sawang Daen Din | សៈវ៉ាងដែនឌីន |
ส่องดาว | សងដាវ | Song Dao | សងដាវ |
เต่างอย | តៅង៉យ | Tao Ngoi | តៅង៉យ |
โคกศรีสุพรรณ | គោកស្រីសុពណ៌ / គោកស៊ីសុពណ៌ | Khok Si Suphan | ខូកស៊ីស៊ុផាន់ |
เจริญศิลป์ | ច្រើញសិល្ប៍ | Charoen Sin | ចៈរើនស៊ីន |
โพนนาแก้ว | ពោនណាកែវ | Phon Na Kaeo | ផូនណាកែវ |
ภูพาน | ភូពាន | Phu Phan | ភូផាន |
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- ↑ "ตารางที่ 2 พี้นที่ป่าไม้ แยกรายจังหวัด พ.ศ.2562" [Table 2 Forest area Separate province year 2019]. Royal Forest Department (in Thai). 2019. Retrieved 6 April 2021, information, Forest statistics Year 2019, Thailand boundary from Department of Provincial Administration in 2013
{{cite web}}
: CS1 maint: postscript (link) CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ส.2562 [Statistics, population and house statistics for the year 2019]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior. stat.bora.dopa.go.th (in ថៃ). 31 December 2019. Archived from the original on 14 មិថុនា 2019. Retrieved 26 February 2020.
- ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1
- ↑ Lyovarin, Win (1997) (ជាth). ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน. Bangkok: Dok Ya. pp. 255–256. ល.ស.ប.អ. 9748585476.