ខេត្តស្រែគង្គ
ខេត្តសេកុងជាខេត្តមួយស្ថិតនៅក្នុងប្រទេសឡាវខេត្តស្រែគង្គ ជាអតីតកាលជាទឹកដីរបស់ខ្មែរ
បច្ចុប្បន្នឡាវបានប្តូរឈ្មោះទៅជា (Sekong Province) ខេត្តស្រែគង្គ មានផ្ទៃដីចំនួន ៧ ៦៦៥ km2 និងមានប្រជាជនរស់នៅ ១២៤ ៥៧០ នាក់
រដ្ឋបាល[កែប្រែ]
ខេត្តស្រែគង្គ មាន ស្រុក
ប្រវត្តិ[កែប្រែ]
ខេត្តស្រែគង្គ ជាខេត្តខ្មែរមួយស្ថិតនៅលើ អាណាចក្រខ្មែរ
នាសម័យ អង្គរ ក្រោមមកអាណាចក្រខ្មែរត្រូវបានធ្លាក់ចុះទឹកដីត្រូវបានរួមតូចៗទៅ ហើយខេត្តទាំងនេាះលែងជារបស់ខ្មែរទៀតហើយ ពុំទាន់មានឯកសារណាមួយឡើយបានបញ្ជាក់ថាខេត្តនេះត្រូវបានបាត់បង់នៅឆ្នាំប៉ុន្មានទេហើយក៏គ្មានឯកសារមិនច្បាស់លា។ ខេត្តស់សេកុងត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ ១៩៨៤ នៅពេលដែលវាត្រូវបានបំបែកចេញពីខ្វែង សារ៉ាវា៉ន់និង ខ្វែង អាចម៍ក្រពើ ។ បន្ទាប់ពីវាបានក្លាយជាខេត្តដាច់ដោយឡែកមួយវាបានក្លាយជាកន្លែងជនជាតិភាគតិចដែលជាខេត្តចម្រុះដោយជនជាតិបំផុតនៅក្នុងប្រទេសឡាវដែលមានក្រុមជនជាតិចំនួន ១៤ បានពីការរាយការណ៍ប្រជាជនចំនួន ៨៥.០០០ នាក់។ ដោយសារក្រុមជនជាតិទាំងនេះមិនមែនជាពុទ្ធសាសនិក គេសង្កេតឃើញមាន វត្តអារាម ជាច្រើន នៅក្នុងខេត្តនេះដោយសារប្រព័ន្ធជំនឿរបស់ពួកគេមានលក្ខណៈជាសាសនានិយមនិងការគោរពបូជាដូនតា។ ក្នុងរបបកុម្មុយនិស្តខេត្តនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ក្រុមជនជាតិភាគតិចក្នុងតំបន់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយអត្ថប្រយោជន៍នេះហាក់ដូចជាធ្លាក់ចុះជាមួយនឹងក្រុមជនជាតិឡាវដែលគ្របដណ្តប់លើឆាកនយោបាយនិងនៅក្នុងរដ្ឋបាលមូលដ្ឋានផងដែរ។
ភូមិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
ខេត្តសេកុង ជាខេត្តមួយក្នុងប្រទេសឡាវ គឺជាខេត្តតូចជាងគេទី ២ ដែលមានផ្ទៃដី ៧.៦៦៥ km2 ។ វាមានព្រំប្រទល់ជាប់ជាមួយប្រទេសវៀតណាមនៅខាងកើត ខ្វែងអាចម៍ក្រពើ នៅខាងត្បូង ខេត្តសារ៉ាវ៉ាន់ នៅខាងជើងនិង ខេត្តចំប៉ាសក្តិ នៅខាងលិច។ សេកុងក៏មានប្រជាជនទាបបំផុត (ប្រហែល ៨៣.០០០ នាក់) និងដង់ស៊ីតេប្រជាជនទាបបំផុតនៃខេត្តណាមួយ។ សេកុងត្រូវបានបែងចែករដ្ឋបាលជាបួនស្រុក នៅលើខ្ពង់រាបបូឡាវ៉ានឡា នៅតំបន់ទំនាបនិងដាកជុងនិងកាឡាំនៅតំបន់ភ្នំជាប់ព្រំដែនប្រទេសវៀតណាម។ ទឹកធ្លាក់តាសសេណូយមានទីតាំងស្ថិតនៅចម្ងាយ ២៥ គីឡូម៉ែត្រ (១៦ ម៉ាយ) ភាគខាងត្បូងនៃទីក្រុង សេកុង
ទន្លេសេកុងដែលបែងចែកខេត្តនេះហូរតាមទិសខាងត្បូងចូលមកក្នុងប្រទេសកម្ពុជាហើយអាចធ្វើនាវាចរបាន។ ទូកកន្ទុយវែងត្រូវបានធ្វើនាវាចរណ៍ឆ្លងកាត់ទន្លេតាមបណ្តោយផ្លូវទេសភាពនៅលើគែមនៃខ្ពង់រាបបូឡាវេន។ ផ្សោតទឹកសាបអាចមើលឃើញនៅក្នុងទន្លេ។ ទឹកជ្រោះគឺជាលក្ខណៈទូទៅនៅជ្រលងទន្លេ។ ទឹកធ្លាក់ល្បីៗ មួយចំនួនគឺតាឌាហៃតាដហ្វៃនិងតាដសែសណូយ (ឬ Tad Hua Khon) ទឹកធ្លាក់ដ៏ល្បីល្បាញបំផុតគឺណាំតាក់កាតាំតុកដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅលើដងទន្លេហួយកាតាំជ្រៅនៅក្នុងព្រៃនៃខ្ពង់រាបបូឡាវ៉ាន។ ជ្រលងទន្លេសេកុងមានវាលទំនាបមានជីជាតិលាយឡំជាមួយវាលស្រែនិងចំការផ្លែឈើ។ ព្រៃត្រូពិចដ៏សំបូរបែបរបស់វាមានប្រភេទរុក្ខជាតិនិងពពួកសត្វកម្រជាច្រើន។
សេកុងស្ថិតក្នុងចំណោមតំបន់ដាច់ស្រយាលបំផុតរបស់ឡាវ។ សូម្បីតែភូមិធំ ៗ ខ្លះរបស់វាស្ទើរតែមិនអាចទៅដល់ដោយផ្លូវថ្នល់យ៉ាងហោចណាស់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ។ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមានការអភិវឌ្ឍតិចតួច។ ជាពិសេសតំបន់ខាងកើតនៃដាចជុងនិងកាលែមត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយភាគច្រើនជាតំបន់ភ្នំដែលមានភាពរឹងមាំនិងពិបាកចូលទៅដល់។ ភាពឯកោនេះមានន័យថា គម្របព្រៃឈើ ជីវៈចម្រុះនិងប្រពៃណីជនជាតិភាគតិចបានផ្លាស់ប្តូរតិចជាងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះនៅក្នុងតំបន់ដទៃទៀតនៅក្នុងប្រទេសឡាវ។ ទោះយ៉ាងណាខេត្តនេះកាន់តែមានភាពឯកកោក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះជាមួយនឹងការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវផ្លូវធំមួយឡើងពីទីក្រុងមាត់ទន្លេមេគង្គ ប៉ាក់សេបូកគម្រោងផ្លូវធំពីរតភ្ជាប់ពីសេកុងទៅវៀតណាមទៅខាងកើត។ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធផ្លូវថ្នល់ដែលគាំទ្រដោយជនជាតិវៀតណាមគឺជាផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍក្នុងតំបន់ដែលដឹកនាំដោយទីក្រុងហាណូយហៅថាគំនិតផ្តួចផ្តើមតំបន់ត្រីកោណអភិវឌ្Deដែលមានគោលបំណងអភិវឌ្ links ទំនាក់ទំនងរវាងវៀតណាមជាមួយខេត្តកំពុងអភិវឌ្underន៍ជិតខាងនៅកម្ពុជានិងឡាវ។
អប់រំ[កែប្រែ]
សាលារៀន[កែប្រែ]
មើលផងដែរ[កែប្រែ]
| |||||||||||||||||
