ច្បាប់អគ្គីសនីវិភាគរបស់ហ្វារ៉ាដេយ

ច្បាប់អគ្គីសនីវិភាគរបស់ហ្វារ៉ាដេយ ត្រូវបានរកឃើញដោយរូបវិទូនិងគីមីវិទូអង់គ្លេស ម៉ៃឃើល ហ្វារ៉ាដេយ នៅឆ្នាំ១៨៣៣។ ច្បាប់នេះនិយាយទាក់ទិននឹងអគ្គីសនីវិភាគក្នុងអេឡិចត្រូលីត។ វាចែកចេញជា២ គឺច្បាប់ទី១និងច្បាប់ទី២។

ពំនោលច្បាប់

ច្បាប់ទី១ ៖ ម៉ាស់របស់សារធាតុដែល​កកើតឡើងនៅអេឡិចត្រូតមួយ​ក្នុងពេលធ្វើអគ្គីសនីវិភាគ សមាមាត្រនឹងបរិមាណបន្ទុកអគ្គីសនីដែលបានបញ្ជូនមកកាន់អេឡិចត្រូតនោះ។

ច្បាប់ទី២ ៖ ចំពោះបរិមាណបន្ទុកអគ្គីសនីណាមួយ ម៉ាស់របស់ធាតុគីមីកកើត​នៅអេឡិចត្រូតមួយ​សមាមាត្រនឹងម៉ាស់សមមូលរបស់ធាតុគីមីនោះ។ ម៉ាស់សមមូលរបស់ធាតុមួយជាផលធៀបរវាងម៉ាស់ម៉ូលរបស់វា​ជាមួយនឹងមេគុណដែលមាននៅក្នុងសមីការប្រតិកម្មរបស់វា។

ទំរង់គណិតវិទ្យា

ច្បាប់ហ្វារ៉ាដេយទាំង២នេះអាចតាងដោយរូបមន្ត៖

$m\ =\ ({Q \over F})({M \over z})$

ដែល

m ជាម៉ាស់របស់សារធាតុកកើតនៅអេឡិចត្រូតមួយ

Q ជាបរិមាណបន្ទុកអគ្គីសនីសរុបដែលឆ្លងកាត់សារធាតុ

F = 96 485 C mol^-1 ជា ថេរហ្វារ៉ាដេយ

M ជាម៉ាស់ម៉ូលរបស់សារធាតុ

z ជាចំនួនវ៉ាឡង់របស់អ៊ីយ៉ុងសារធាតុ (ចំនួនអេឡិចត្រុងសំរាប់មួយអ៊ីយ៉ុង)

ចំនាំថា M / z ជា ម៉ាស់សមមូល របស់សារធាតុកកើត។

នៅក្នុងករណីសមញ្ញ គឺករណីគេប្រើចរន្តថេរក្នុងអគ្គីសនីវិភាគ នោះ $Q=It$ នាំអោយ

$m\ =\ ({It \over F})({M \over z})$

ដូច្នេះ

$n\ =\ ({It \over F})({1 \over z})$

ដែល

n ជា ចំនួន៉ម៉ូលកកើត: n = m / M

t ជារយៈពេលសរុបដែលចរន្តថេរត្រូវបានផ្គត់ផ្គង់

នៅក្នុងករណីសាំញ៉ាំ គឺក្នុងករណីចរន្តប្រែប្រួល បន្ទុកអគ្គីសនីសរុប Q ជាអាំងតេក្រាលនៃចរន្តអគ្គីសនី I($\tau$) តាមអថេរពេល $\tau$:

$Q=\int _{0}^{t}I(\tau )\ d\tau$

ដែល t ជារយៈពេលធ្វើអគ្គីសនីវិភាគសរុប។

សូមមើលផងដែរ

• អគ្គីសនីវិភាគ
• ម៉ៃឃើល ហ្វារ៉ាដេយ
• ថេរហ្វារ៉ាដេយ