តណ្ហង្ករ

តណ្ហង្ករ ឬ ព្រះពុទ្ធ តណ្ហង្ករ (សំស្ក្រឹត: Tṛṣṇaṃkara ;បាលី: Taṇhaṅkara) គឺជា ព្រះពុទ្ធដំបូងក្នុងចំណោមព្រះពុទ្ធ ទាំងម្ភៃប្រាំពីរអង្គ ដែលមុន ព្រះពុទ្ធអង្គ ជាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងជាព្រះពុទ្ធដែលគេស្គាល់ដំបូងបំផុត។ ទ្រង់ក៏ជាព្រះពុទ្ធអង្គទីមួយនៃសារមណ្ឌ កល្ប ។

ក្នុង ពុទ្ធវម្ស នៃគម្ពីរបាលី ទ្រង់ត្រាស់យ៉ាងខ្លីថា៖

រាប់មិនអស់កាលពីមុន ព្រះពុទ្ធតណ្ហង្ករ ព្រះពុទ្ធមេធង្ករ ព្រះពុទ្ធសរណង្ករ និងព្រះពុទ្ធទីបំករការបានប្រសូតនៅសារមណ្ឌកល្ប។

ជីវប្រវត្តិ

ព្រះអង្គបានបដិបត្តិ បារមិតា បាន ១៦ អសំខ្យេយ និង ១០០,០០០ (១៦ × ១០ ^១៤០ + ១០ ^៥ ) ឥន្ទ្រិយ ដើម្បីបានត្រាស់ដឹង។ លុះបានបួសហើយ ក៏គង់នៅក្នុង តុសិត ។

ព្រះអង្គប្រសូតនៅបុផវេទី នៃព្រះបាទសុនន្ទ និងព្រះនាងសុនន្ទា។ កាលទ្រង់ឡើងសោយរាជ្យសោយរាជ្យបានមួយម៉ឺនឆ្នាំ។ បន្ទាប់ពីកូនប្រុសរបស់គាត់កើតមកគាត់បានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីប្រាសាទហើយចាប់ផ្តើមអនុវត្ត។ ព្រះអង្គបានបដិបត្តិ ធម៌ ប្រាំពីរថ្ងៃ។ ព្រះអង្គបានត្រាស់ដឹងនៅក្រោមដើមពោធិ៍គឺ Alstonia scholaris ។

ព្រះគោត្តមបានចាប់កំណើតជាសាវ័ករបស់ព្រះអង្គហើយបានសុំសេចក្តីប្រាថ្នា។ ទោះជាយ៉ាងណា លោកមិនបានសម្រេចតាមបំណងរបស់លោកឡើយ។ លុះស្លាប់ទៅក៏បានទៅកើតជាទេវៈក្នុង ដែនប្រាថ្នា ។

តណ្ហង្ករ ព្រះពុទ្ធទ្រង់គង់បាន១០ម៉ឺនឆ្នាំ ។ គាត់បានរំដោះសត្វមានជីវិតជាច្រើននៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ ^{[ ប្រសើរជាង ប្រភព ត្រូវការ ]}