Jump to content

បក្សកុម្មុយនិស្តថៃ

ពីវិគីភីឌា
Communist Party of Thailand
th
អក្សរកាត់CPT
បង្កើត1942 (1942)
រំលាយLast active in the 1990s
ផ្ដាច់ចេញSouth Seas Communist Party
Militant wingPeople's Liberation Army of Thailand
RadioVoice of the People of Thailand
មនោគមវិជ្ជាCommunism
Marxism–Leninism
Mao Zedong Thought
គោលជំហរនយោបាយFar-left
ទង់គណបក្ស
នយោបាយនៅThailand
គណបក្សនយោបាយ
ការបោះឆ្នោត

បក្សកុម្មុយនិស្តថៃ ( Abrv: CPT; ថៃ: พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย) គឺជាគណបក្សកុម្មុយនិស្តក្នុងប្រទេសថៃ ដែលសកម្មតាំងពីឆ្នាំ១៩៤២ ដល់ឆ្នាំ១៩៩០។

ដំបូងឡើយគេស្គាល់ថាជា បក្សកុម្មុយនិស្តសៀម គណបក្សនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងជាផ្លូវការនៅថ្ងៃទី១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៤២ ទោះបីជាសកម្មភាពកុម្មុយនិស្តនៅក្នុងប្រទេសបានចាប់ផ្តើមនៅដើមឆ្នាំ១៩២៧ ក៏ដោយ។ នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ បក្សកុម្មុយនិស្តថៃ បានរីកចម្រើនក្នុងសមាជិកភាព និងការគាំទ្រ ហើយនៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០ គឺជាចលនាកុម្មុយនិស្តធំទីពីរនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ដីគោក (បន្ទាប់ពីវៀតណាម)។ គណបក្ស​នេះ​បាន​បង្កើត​សង្រ្គាម​ទ័ពព្រៃ​ប្រឆាំង​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​ថៃ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៦៥។ ទោះបីជាបក្សកុម្មុយនិស្តថៃ ទទួលរងនូវការបែកបាក់ផ្ទៃក្នុងក៏ដោយ ក៏នៅកម្រិតកំពូលនៃនយោបាយរបស់ខ្លួន គណបក្សនេះបានធ្វើសកម្មភាពយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងឋានៈជារដ្ឋនៅក្នុងរដ្ឋ។ ការគាំទ្រជនបទរបស់វាត្រូវបានប៉ាន់ប្រមាណថាមានយ៉ាងហោចណាស់បួនលាននាក់។ អាវុធ​យោធា​របស់​វា​មាន​យុទ្ធជន​ប្រដាប់​អាវុធ​ពី ១០ ទៅ ១៤ ០០០ នាក់។ [] ឥទ្ធិពលរបស់វាត្រូវបានប្រមូលផ្តុំនៅភាគឦសាន ភាគខាងជើង និង ភាគខាងត្បូងប្រទេសថៃ[] បន្ទាប់ពីជម្លោះផ្ទៃក្នុងគណបក្សជាបន្តបន្ទាប់ ការផ្លាស់ប្តូរសម្ព័ន្ធភាពកុម្មុយនិស្តអន្តរជាតិ គោលនយោបាយប្រឆាំងការបះបោរដ៏ជោគជ័យរបស់រដ្ឋាភិបាលថៃ រួមទាំងការផ្តល់ការលើកលែងទោសដែលត្រូវបានទទួលយកយ៉ាងទូលំទូលាយសម្រាប់កម្មាភិបាលបក្ស និង សង្រ្គាមត្រជាក់ ឈានចូលមកដល់ គណបក្សនេះបានបាត់ខ្លួនពីឆាកនយោបាយនៅក្នុង ដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ ។

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  1. Battersby, Paul. "Border Politics and the Broader Politics of Thailand's International Relations in the 1990s: From Communism to Capitalism". Pacific Affairs, Vol. 71, No. 4. (Winter, 1998–1999), pp. 473–488.
  2. Heaton, William R. "China and Southeast Asian Communist Movements: The Decline of Dual Track Diplomacy". Asian Survey, Vol. 22, No. 8. (August 1982), pp. 779–800.