ប្រជាជនថ្មី
ប្រជាជនថ្មី ឬ អ្នកថ្មី ឬ អ្នកផ្ញើ (មានន័យថា:ប្រជាជន១៧មេសា) គឺជាប្រជាជនកម្ពុជាស៊ីវិល ដែលត្រូវបានគ្រប់គ្រង និងកេងប្រវ័ញ្ចដោយរបបខ្មែរក្រហមនៅកម្ពុជា (ហៅជាផ្លូវការថាកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ) ពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ ។ ជាទូទៅអ្នកណាដែលមកពីតំបន់ទីក្រុង ត្រូវបានបង្កើតជា អ្នកថ្មី ហើយអ្នកមកពីតំបន់ជនបទ ត្រូវបានគេធ្វើជា អ្នកចាស់ ឬ អ្នកមូលដ្ឋាន ។ [១]
មនុស្សថ្មីមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតិឱ្យប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្បត្តិណាមួយឡើយ ហើយពួកគេត្រូវបានបង្ខំឱ្យធ្វើការយ៉ាងតិច ១០-១៥ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយជារឿយៗមានច្រើនទៀត។ អាហាររបស់ពួកគេមានចំនួនតិចណាស់ដែលនាំឱ្យមានការអត់ឃ្លាន។ ជំងឺនេះបានរីករាលដាល ហើយនៅឆ្នាំ១៩៧៦ គេប៉ាន់ប្រមាណថា ៨០% នៃប្រជាជនកម្ពុជាមានជំងឺគ្រុនចាញ់។[១]
បាវចនា មួយក្នុងចំណោមបាវចនារបស់ខ្មែរក្រហម សំដៅលើប្រជាជនថ្មីគឺ "រក្សាន្នកគ្មានប្រយោជន៍ខាត។ បំផ្លាញអ្នកគ្មានការខាតបង់" ។ [២]
សូមមើលផងដែរ[កែប្រែ]
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- ↑ ១,០ ១,១ Staub, Ervin (១៥ ខែមេសា ១៩៨៩), The Roots of Evil, Cambridge University Press, p. 192, ល.ស.ប.អ. 9780521422147. Cite error: Invalid
<ref>tag; name "Staub" defined multiple times with different content - ↑ Crochet, Soizick (១៥ ខែមេសា ១៩៩៧) (ជាfr), Le Cambodge, Paris: Karthala, p. 115, ល.ស.ប.អ. 2-86537-722-9, "à vous garder nul profit, à vous éliminer nulle perte".