ពញារាជ

ពីវិគីភីឌា
រាជ
ចៅពញា រឺ ចៅព្រះញា
រជ្ជកាលរជ្ជកាលបទុមសុរិយវង្ស
ព្រះនាមពេញ
ចៅពញារាជមេត្រី
សន្តតិវង្សព្រះទេវង្សអស្ចារ្យ
បិតាបទុមសុរិយវង្ស
មាតាបទុមកេសរទី២
សុគតមហានគរធំ

ពញារាជ រជ្ជកាលបទុមសុរិយវង្ស ទ្រង់ក្រោយពីព្រះបាទកំជិលផេះឡើងសោយរាជ្យមក ទ្រង់ក៏បានទទួលទៅគ្រប់គ្រងខេត្តកោះឫស្សីកែវ ហើយទទួលគោរម្យនាមគ្រងខេត្តនោះថា ចៅពញារាជមេត្រី។ អនុលោមតាម ​ឯកសារ​ពង្សាវតារ​វត្ដ​ទឹកវិល​វិញ​ ​ក៏​បាន​កត់សំគាល់ថា ​ព្រះ​បទុមសុរិយវង្សជា​កូន​របស់​ព្រះបាទ​អាទិត្តវង្ស។ ព្រះបទុមសុរិយវង្ស​ជាមួយ​ស្នំ​ឯក​អ្នក​ព្រះ​ម៉ែនាងបទុមកេសរ​ ​បាន​ព្រះរាជបុត្រស្ដេច​កំជិល​ក្នុង​ឆ្នាំវក។​ ​ហើយ​ក្នុង​ឆ្នាំច​ ​ព្រះ​នាង​ប្រសូត​បាន​ព្រះរាជបុត្រ​មួយទៀត​ ​ព្រះ​នាម​ពញារាជ។ ពង្សាវតារវត្ដ​ទឹកវិល​បាន​សរសេរ​ថា​ ​ស្ដេច​កំជិលផេះ​នេះ​ខ្ជិល​ណាស់​ ​គឺ​ខ្ជិល​តាំង​តែ​ពី​ដើរ​ ​ពី​ដេក​ ​ពី​រៀនសូត្រ​៘​ ​និង ៘​ ​ធំ​ឡើង​កាលណា​ ​ថ្ងៃមួយ​ ​ពួក​​មីនុំមីនាង​បរិវារ​បាន​នាំ​ទៅ​លេង​ក្រសាល​ក្នុង​ព្រៃ។​ ​អស់កំលាំង​ ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ឈប់​សំរាក​ផ្ទំ​លង់លក់​ក្រោម​ដើម​ជ្រៃ​មួយ​ក្បែរ​មាត់​ស្ទឹង។​ ​ហេតុតែ​ព្រះ​អង្គ​មានបុណ្យ​ ​ត្រូវ​ឡើង​គ្រងរាជ្យ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ទេពតា​ក៏​ជប់​ដំណែង​ឲ្យ​ចេញ​ជា​សត្វ​មួយ​ ​ហោះ​ទៅ​យំ​ដាក់​ត្រចៀក​ស្ដេចកំជិលផេះ។​ ​ព្រះ​អង្គ​ខឹង​ខ្ញាល់​ខ្លាំង​ណាស់​ ​ចាប់​សត្វ​នោះ​ជាប់​ ​ហើយ​ហុច​ឲ្យ​ក្រុម​ស្រី​បរិវារ​ ​យក​ទៅ​អាំង​ចំអិនទុក​ថ្វាយ​ព្រះ​អង្គ​សោយ។​ ​សោយ​រួច​កាលណា​ ក្នុង​ពេល​ជាមួយ​គ្នា​នោះ​ដែរ​ ​ទេវតា​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រក់​ទឹក​អម្រឹត​មកលើ​ព្រះ​អង្គ។​ ​ភ្លាម​មួយ​រំពេច​នោះ​ដែរ​ ​ពញា​កំជិលផេះ​ក៏​ចេះ​ចាំ​ស្ទាត់​ ​គ្មាន​ភ្លេច​ភ្លាត់​អ្វី​ទាំងអស់​ ​នូវ​គ្រប់​ចំណេះវិជ្ជា​ ​ដោយ​មិនបាច់​ខំប្រឹង​ប្រែង​រៀនសូត្រ។​ រីឯ​ ពញារាជ ​ថ្ងៃ​ក្រោយមក​ ​ត្រូវ​ស្ដេច​កំជិលផេះ​ជា​បង​ ​តែងតាំង​ឲ្យទៅ​គ្រប់គ្រង​ទឹកដី​នៅ​កោះ​ឫស្សីកែវ។​ ​ព្រះ​អង្គ​មាន​ព្រះ​គោរម​នាម​ ​ចៅពញារាជមេត្រី​ ដោយ​ទទួល​ភារកិច្ច​បន្ថែម​ពី​ព្រះមហាក្សត្រ​ ​ស្ដេច​កំជិលផេះ​ ត្រូវ​ថែរក្សា​ទំនុកបម្រុង​ផ្គត់ផ្គង់​វត្ដ​អារាម​ទាំង​ប្រាំ​ ​និង​ព្រះ​ចេតិយ​ដែល​តម្កល់​ទុក​ព្រះ​ឧណ្ណាលោម