ម៉ុក សំឱក
ម៉ុក សំឱក គឺជាអ្នកនិពន្ធខ្មែរមួយរូបកើតនៅក្រុងភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី១៣ ខែកក្កដា គ.ស. ១៨៨០ ។ លោកបានតាក់តែងនិពន្ធកំណាព្យអប់រំ និងទទួលបានមេដាយជាច្រើនក្នុងការបម្រើដល់ប្រទេសជាតិ។
គ្រួសារ[កែប្រែ]
បិតារបស់លោកនាម ម៉ុក (សន្ធរ ម៉ុក) ជាមន្ត្រីក្នុងព្រះបរមរាជវាំង ខាងក្រុមព្រះអាល័ក្ស ហើយជាកវី១រូបយ៉ាងឯកខាងកាព្យឃ្លោង មានកិត្តិស័ព្ទល្បីល្បាញក្នុងជំនាន់រាជ្យព្រះកុរណាសុវណ្ណកោដ្ឋ។ មាតានាម ជំទាវ សម។ លោកមានបងប្អូនច្រើននាក់ ប៉ុន្តែតាមការស្រាវជ្រាវគេបានរកឃើញចំនួន ៥ នាក់ដូចជា៖
- ម៉ុក ម៉ិល (ប្រុស)
- ម៉ុក ត្រចាត់ (ប្រុស)
- ម៉ុក សំឱក (រូបលោក)
- ម៉ុក សំអែល (ប្រុស)
- ម៉ុក រំដេញ (ស្រី) [១]
លោក ម៉ុក សំឱក មានភរិយាឈ្មោះ អ្នកស្រីពុំ, បានកូនស្រីមួយឈ្មោះ សំឱក ម៉ាលីយ៉ាន។
ការសិក្សា[កែប្រែ]
កាលពីបឋមវ័យ, លោក ម៉ុក សំឱក បានសិក្សាក្នុងសាលាបារាំង-ខ្មែរ បានប្រលងជាប់សញ្ញាប័ត្របឋមសិក្សាបំពេញវិជ្ជា ផុតថ្នាក់ក្នុងជំនាន់នោះ។ ក្រៅអំពីការសិក្សាលោកចូលចិត្តតាក់តែងនិពន្ធកំណាព្យ អានសាស្ត្រាក្បួនច្បាប់ដែលមាននៅតាមវត្តអារាម ដែលជាហេតុនាំឲ្យលោកមានជំនាញខាងតែងកំណាព្យបានយ៉ាងល្អ។
តួនាទី[កែប្រែ]
ក្នុងឆ្នាំ១៩០៣ រាជការបានតាំងលោកឲ្យធ្វើការនៅ ក្រសួងសិក្សាធិការ តាំងពីពេលមានអាយុ ២៣។ លុះបន្ទាប់តមក លោកបានធ្វើជាគ្រូបង្រៀនក្នុងសាលាដូចតទៅនេះ៖
- ឆ្នាំ ១៩០៨ ជាគ្រូនៅសាលា ឌូដាដឺឡាគ្រេ
- ឆ្នាំ ១៩១២ ជាគ្រូនៅសាលា ខេត្តកំពង់ចាម
- ឆ្នាំ ១៩១៨ ជាគ្រូនៅសាលា ឌូដាដឺឡាគ្រេ
- ឆ្នាំ ១៩២៥ ជាគ្រូនៅសាលា ហ្វ្រង់ស៊ីគារញ៉េ
- ឆ្នាំ ១៩២៦ ជាគ្រូនៅសាលា ហ្វ្រង់ស្វាបូដ្វាំង
គ្រឿងឥស្សរិយយស[កែប្រែ]
លោកម៉ុក សំឱក ជាគ្រូ១រូបយ៉ាងជំនាញ, ពេញចិត្តក្នុងការបង្ហាត់បង្រៀនណាស់ ហើយជាទីស្រលាញ់ពេញចិត្តនឹងគោរពកោតក្រែង ដោយស្មោះត្រង់នៃបណ្ដាសិស្សទាំងឡាយ ទើបលោកទទួលបាននូវគ្រឿងឥស្សរិយយសដូចខាងក្រោម៖
- ថ្ងៃទី ៩ មករា ១៩១៤ មេដាយមុនីសារាភ័ណ្ឌ[មុនីសារាករណ៍]
- ថ្ងៃទី ១០ ឧសភា ១៩១៥ មេដាយប្រាក់
- ថ្ងៃទី ២៣ មេសា ១៩១៦ មេដាសសំរិទ្ធ
- ថ្ងៃទី ២៩ កញ្ញា ១៩២០ មេដាយកិត្ដិយសប្រាក់ថ្នាក់លេខ២
- ថ្ងៃទី ១៣ មេសា ១៩២៦ មេដាសអស្សរិទ្ធ
- ថ្ងៃទី ១៣ មេសា ១៩២៦ មេដាយអស្សរិទ្ធ
- ថ្ងៃទី ២៦ សីហា ១៩២៩ មេដាយកិត្ដិយសប្រាក់ថ្នាក់លេខ១
មរណកាល[កែប្រែ]
លោកបានឡើងថ្នាក់ជាគ្រូបង្រៀនដើមខ្សែទី២ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៣០, តែកន្លងបានមួយឆ្នាំ លោកគ្រូមានជម្ងឺក្អកឈាមជាទម្ងន់ ក្រោយដែលបានបំពេញរាជការចំនួន ២៨ឆ្នាំ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុត លោកក៏ទទួលមរណភាពទៅនៅថ្ងៃទី២៩ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៣១ ក្នុងអាយុ ៥១ឆ្នាំ។ កាលដែលលោកបាត់បង់ទៅ ប្រទេសកម្ពុជាក្នុងជំនាន់នោះ បានខាតនូវគ្រូបង្រៀនដ៏ល្អមួយ ដែលបានបំពេញករណីកិច្ចចំពោះប្រទេសជាតិ តាមនាទីរបស់ខ្លួនយ៉ាងស្មោះចំពោះ ដោយពេញនិស្ស័យ។ អ្នកមានចំណេះដឹងប្រហែលនឹងលោក មានចំនួនតិចគ្នាពន់ពេកណាស់ ហើយលោកស្ម័គ្រចិត្តខាងក្រសួងសិក្សាធិការ ដែលពុំសូវមានអ្នកចូលចិត្តធ្វើ ចុះលេខរៀងខាងគ្រូបង្រៀនជាលំដាប់ទី៤ ដោយលោកមានចិត្តអាណិតអាសូរដល់កុមារខ្មែរណាស់ ចង់ឲ្យបានចេះ ឲ្យបានសុភាពរាបសាសមរម្យល្អ នឹងបំពេញក្នុងសង្គម។ [២]
សេចក្ដីយោង[កែប្រែ]
- ↑ "ម៉ុក សំឱក អ្នកស្នងត្រកូលសន្ធរម៉ុក". Archived from the original on 2014-01-17. Retrieved 2014-01-25.
{{cite web}}: zero width space character in|title=at position 15 (help) - ↑ ទស្សនាវដ្ដីមិត្តសាលាបាលី ឆ្នាំទី១ លេខ៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៥០ ។