រាមាធិបតីទី២

រាមាធិបតីទី២ รามาธิบดีที่ ๒
ស្តេចអយុធ្យា
ស្តេចសៀម
រជ្ជកាល	១៤៩១ - ខែកក្កដា/១០ តុលា ១៥២៩
អង្គមុន	បរមរាជាធិរាជទី៣
អង្គក្រោយ	បរមរាជាធិរាជទី៤
ប្រសូត	១៤៧២/៧៣
សុគត	កក្កដា/10 October 1529 (aged 57)
រាជបច្ឆាញាតិ	King Athittayawong King Chairacha King Thianracha
ព្រះនាម សម្តេចព្រះរាមាធិបតីទី២
វង្ស	រាជវង្សសុវណ្ណភូមិ
បិតា	ត្រៃលោកនាថ

ជេស្ឋាធិរាជ ( ថៃ: เชษฐาธิราช) ឬ (ពេលចូលគ្រងរាជ្យបល្ល័ង្កអយុធ្យា) រាមាធិបតីទី២ ( ថៃ: รามาธิบดีที่ ๒  ; ១៤៧២/៧៣ – កក្កដា / ១០ តុលា ១៥២៩) ជាស្តេចសុខោទ័យពីឆ្នាំ ១៤៨៥ និងស្តេចអយុធ្យាពីឆ្នាំ ១៤៩១ ដល់ ១៥២៩។ រជ្ជកាលរបស់ទ្រង់ត្រូវបានសម្គាល់ដោយទំនាក់ទំនងលោកខាងលិចដំបូងជាមួយជនជាតិព័រទុយហ្គាល់ ។

ស្តេចសុខោទ័យ

ព្រះអង្គម្ចាស់ជេស្ឋាធិរាជជាបុត្រពៅក្នុងចំណោមព្រះរាជបុត្រទាំងបីរបស់ព្រះត្រៃលោកនាថ ។ ប្អូនប្រុសច្បងរបស់ព្រះអង្គ គឺព្រះអង្គម្ចាស់បរមរាជាធិរាជទី៣ ត្រូវបានតែងតាំងជារាជានុសិទ្ធិនៃអយុធ្យា កំឡុងពេលបិតាទ្រង់ធ្វើយុទ្ធនាការប្រឆាំងនឹងនគរលានណា ។ ប្អូន​ប្រុស​ម្នាក់​ទៀត​របស់​ព្រះអង្គ​គឺ​ព្រះអង្គម្ចាស់​ឥន្ទ្ររាជ​បាន​សោយ​ទិវង្គត​ក្នុង​ពេល​ធ្វើ​សង្រ្គាម​ជាមួយ​លានណា។ នៅឆ្នាំ១៤៨៥ ព្រះអង្គម្ចាស់ជ័យជេដ្ឋា ត្រូវបានតែងតាំងជា ឧបរាជ ឬ រាជទាយាទ ហើយបានឡើងសោយរាជ្យជា ស្តេចសុខោទ័យ ( ឋានៈជាស្តេចសុខោទ័យ គឺជាគោរម្យងាររបស់រាជក្រោធអយុធ្យា។ )

នៅឆ្នាំ១៤៨៨ ត្រៃលោកនាថបានទទួលមរណភាព។ ថ្វីដ្បិត​ព្រះបាទ​ជ័យជេដ្ឋា​ជា​ព្រះអង្គម្ចាស់​ក៏ដោយ ក៏​រាជបល្ល័ង្ក​អយុធ្យា​ត្រូវ​បាន​ទទួល​មរតក​ដោយ​ព្រះ​អង្គម្ចាស់​បរមរាជា ជាព្រះបរមរាជាទី៣ ។ នៅឆ្នាំ១៤៩១ ព្រះបាទបរមរាជាទី៣បានសោយទីវង្គត់ ដោយបន្សល់ទុករាជ្យសម្បត្តិដល់ព្រះបាទជ័យជេដ្ឋា ដូច្នេះហើយបានបង្រួបបង្រួមនគរទាំងពីរឡើងវិញ។

ស្តេចនៃអយុធ្យា

ព្រះបាទជេស្ឋាធិរាជ បានយកព្រះនាមសោយរាជ្យនៅអយុធ្យាថា រាមាធិបតីទី២។

ការលុកលុយម៉ាឡាកា

នៅ​ឆ្នាំ​១៥០០ ព្រះបាទ​រាមា​ធិបតីទី២ បាន​បញ្ជូន​ទ័ព​សៀម​ទៅ​ត្រួតត្រា ​ស្តេច​ស៊ុលតង់​នៃ​ម៉ាឡាកា ។ ទោះបីជាមិនអាចដណ្តើមយកម៉ាឡាកាបានក៏ដោយ ក៏សៀមបានចាត់ចែងនូវសួយសារអាករយ៉ាងពិតប្រាកដពីស្តេចស៊ុលតង់ម៉ាឡាកា និងស៊ុលតង់ផ្សេងទៀតដូចជា ប៉ាតានី ប៉ាហាំង និង កេលន់តាន ។

ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយនៅឆ្នាំ ១៥១១ ម៉ាឡាកាបានធ្លាក់ទៅជនជាតិព័រទុយហ្គាល់ នៅក្រោម Afonso de Albuquerque ។ ស្ថានទូតរបស់ Albuquerque ក្រោមការដឹកនាំរបស់ Duarte Fernandes បានមកដល់ប្រទេសសៀមនៅឆ្នាំ 1518 ។ ទាំងនេះគឺជាជនជាតិអឺរ៉ុបដំបូងគេនៅសៀម។ Rama Tibodi II បានចុះហត្ថលេខាលើសន្ធិសញ្ញាជាមួយពួកគេផ្តល់ឱ្យជនជាតិព័រទុយហ្គាល់ "សេរីភាពពាណិជ្ជកម្មពេញលេញ" សិទ្ធិក្នុងការបង្កើតបេសកកម្មគ្រីស្ទាននិងសាងសង់ព្រះវិហារ។

សង្គ្រាមជាមួយឡានណា

នៅឆ្នាំ 1513 ស្តេចកែវនៃលានណាបានឈ្លានពានសុខោទ័យ។ រាមាធិរាជទី ២ បានដឹកនាំទ័ពសៀមវាយកម្ទេចទ័ពឈ្លានពាន ហើយបន្តដំណើរទៅមុខទៀតទៅកាន់ទឹកដីនៃបេះដូងលានណា។ នៅឆ្នាំ 1515 គាត់បានបណ្តេញ ទីក្រុងឡាំប៉ាង (ជាទម្លាប់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដើម្បីបណ្តេញចេញប៉ុន្តែមិនកាន់កាប់) ។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ​បាន​តែងតាំង​ព្រះរាជបុត្រ​របស់​ព្រះអង្គ គឺ ​ព្រះអង្គម្ចាស់ Athittayawong ជា​ស្តេច​សុខោទ័យ។