រាមាធិបតីទី២
អត្ថបទនេះ ត្រូវការការដកស្រង់ ឬ ឯកសារយោងបន្ថែមសម្រាប់ការផ្ទៀងផ្ទាត់ (November 2013) |
រាមាធិបតីទី២ รามาธิบดีที่ ๒ | |||||
---|---|---|---|---|---|
ស្តេចអយុធ្យា | |||||
ស្តេចសៀម | |||||
រជ្ជកាល | ១៤៩១ - ខែកក្កដា[១]/១០ តុលា ១៥២៩ | ||||
អង្គមុន | បរមរាជាធិរាជទី៣ | ||||
អង្គក្រោយ | បរមរាជាធិរាជទី៤ | ||||
ប្រសូត | ១៤៧២/៧៣[២] | ||||
សុគត | កក្កដា[៣]/10 October 1529 (aged 57)[៤] | ||||
រាជបច្ឆាញាតិ | King Athittayawong King Chairacha King Thianracha[៥]:71 | ||||
| |||||
វង្ស | រាជវង្សសុវណ្ណភូមិ | ||||
បិតា | ត្រៃលោកនាថ |
ជេស្ឋាធិរាជ ( ថៃ: เชษฐาธิราช) ឬ (ពេលចូលគ្រងរាជ្យបល្ល័ង្កអយុធ្យា) រាមាធិបតីទី២ ( ថៃ: รามาธิบดีที่ ๒ ; ១៤៧២/៧៣ [៦] – កក្កដា [៧] / ១០ តុលា ១៥២៩) ជាស្តេចសុខោទ័យពីឆ្នាំ ១៤៨៥ និងស្តេចអយុធ្យាពីឆ្នាំ ១៤៩១ ដល់ ១៥២៩។ [៨] [៩] រជ្ជកាលរបស់ទ្រង់ត្រូវបានសម្គាល់ដោយទំនាក់ទំនងលោកខាងលិចដំបូងជាមួយជនជាតិព័រទុយហ្គាល់ ។
ស្តេចសុខោទ័យ[កែប្រែ]
ព្រះអង្គម្ចាស់ជេស្ឋាធិរាជជាបុត្រពៅក្នុងចំណោមព្រះរាជបុត្រទាំងបីរបស់ព្រះត្រៃលោកនាថ ។ ប្អូនប្រុសច្បងរបស់ព្រះអង្គ គឺព្រះអង្គម្ចាស់បរមរាជាធិរាជទី៣ ត្រូវបានតែងតាំងជារាជានុសិទ្ធិនៃអយុធ្យា កំឡុងពេលបិតាទ្រង់ធ្វើយុទ្ធនាការប្រឆាំងនឹងនគរលានណា ។ ប្អូនប្រុសម្នាក់ទៀតរបស់ព្រះអង្គគឺព្រះអង្គម្ចាស់ឥន្ទ្ររាជបានសោយទិវង្គតក្នុងពេលធ្វើសង្រ្គាមជាមួយលានណា។ នៅឆ្នាំ១៤៨៥ ព្រះអង្គម្ចាស់ជ័យជេដ្ឋា ត្រូវបានតែងតាំងជា ឧបរាជ ឬ រាជទាយាទ ហើយបានឡើងសោយរាជ្យជា ស្តេចសុខោទ័យ ( ឋានៈជាស្តេចសុខោទ័យ គឺជាគោរម្យងាររបស់រាជក្រោធអយុធ្យា។ )
នៅឆ្នាំ១៤៨៨ ត្រៃលោកនាថបានទទួលមរណភាព។ ថ្វីដ្បិតព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាជាព្រះអង្គម្ចាស់ក៏ដោយ ក៏រាជបល្ល័ង្កអយុធ្យាត្រូវបានទទួលមរតកដោយព្រះអង្គម្ចាស់បរមរាជា ជាព្រះបរមរាជាទី៣ ។ នៅឆ្នាំ១៤៩១ ព្រះបាទបរមរាជាទី៣បានសោយទីវង្គត់ ដោយបន្សល់ទុករាជ្យសម្បត្តិដល់ព្រះបាទជ័យជេដ្ឋា ដូច្នេះហើយបានបង្រួបបង្រួមនគរទាំងពីរឡើងវិញ។
ស្តេចនៃអយុធ្យា[កែប្រែ]
ព្រះបាទជេស្ឋាធិរាជ បានយកព្រះនាមសោយរាជ្យនៅអយុធ្យាថា រាមាធិបតីទី២។
ការលុកលុយម៉ាឡាកា[កែប្រែ]
នៅឆ្នាំ១៥០០ ព្រះបាទរាមាធិបតីទី២ បានបញ្ជូនទ័ពសៀមទៅត្រួតត្រា ស្តេចស៊ុលតង់នៃម៉ាឡាកា ។ ទោះបីជាមិនអាចដណ្តើមយកម៉ាឡាកាបានក៏ដោយ ក៏សៀមបានចាត់ចែងនូវសួយសារអាករយ៉ាងពិតប្រាកដពីស្តេចស៊ុលតង់ម៉ាឡាកា និងស៊ុលតង់ផ្សេងទៀតដូចជា ប៉ាតានី ប៉ាហាំង និង កេលន់តាន ។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយនៅឆ្នាំ ១៥១១ ម៉ាឡាកាបានធ្លាក់ទៅជនជាតិព័រទុយហ្គាល់ នៅក្រោម Afonso de Albuquerque ។ ស្ថានទូតរបស់ Albuquerque ក្រោមការដឹកនាំរបស់ Duarte Fernandes បានមកដល់ប្រទេសសៀមនៅឆ្នាំ 1518 ។ ទាំងនេះគឺជាជនជាតិអឺរ៉ុបដំបូងគេនៅសៀម។ Rama Tibodi II បានចុះហត្ថលេខាលើសន្ធិសញ្ញាជាមួយពួកគេផ្តល់ឱ្យជនជាតិព័រទុយហ្គាល់ "សេរីភាពពាណិជ្ជកម្មពេញលេញ" សិទ្ធិក្នុងការបង្កើតបេសកកម្មគ្រីស្ទាននិងសាងសង់ព្រះវិហារ។ [១០] :36
សង្គ្រាមជាមួយឡានណា[កែប្រែ]
នៅឆ្នាំ 1513 ស្តេចកែវនៃលានណាបានឈ្លានពានសុខោទ័យ។ រាមាធិរាជទី ២ បានដឹកនាំទ័ពសៀមវាយកម្ទេចទ័ពឈ្លានពាន ហើយបន្តដំណើរទៅមុខទៀតទៅកាន់ទឹកដីនៃបេះដូងលានណា។ នៅឆ្នាំ 1515 គាត់បានបណ្តេញ ទីក្រុងឡាំប៉ាង (ជាទម្លាប់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដើម្បីបណ្តេញចេញប៉ុន្តែមិនកាន់កាប់) ។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គបានតែងតាំងព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះអង្គ គឺ ព្រះអង្គម្ចាស់ Athittayawong ជាស្តេចសុខោទ័យ។
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- ↑ "History of Ayutthaya - Historical Events - Timeline 1500-1549". www.ayutthaya-history.com.
- ↑ "History of Ayutthaya - Historical Events - Timeline 1500-1549". www.ayutthaya-history.com.
- ↑ "History of Ayutthaya - Historical Events - Timeline 1500-1549". www.ayutthaya-history.com.
- ↑ "History of Ayutthaya - Historical Events - Timeline 1500-1549". www.ayutthaya-history.com.
- ↑ Rajanubhab, D., 2001, Our Wars With the Burmese, Bangkok: White Lotus Co. Ltd., ISBN 9747534584
- ↑ "History of Ayutthaya - Historical Events - Timeline 1500-1549". www.ayutthaya-history.com.
- ↑ "History of Ayutthaya - Historical Events - Timeline 1500-1549". www.ayutthaya-history.com.
- ↑ Le May (1962) p. 145.
- ↑ Kaye (1994) p. 521.
- ↑ Chakrabongse, C., 1960, Lords of Life, London: Alvin Redman Limited