អ្នកប្រើប្រាស់:ម៉ឺនសិទ្ធិ
សូមស្វាគមន៍មកកាន់វិគីភីឌារបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញំុបាទឈ្មោះម៉ឺន សិទ្ធិ ភេទ ប្រុស អាយុ ១៩ ឆ្នាំ ទីកន្លែងកំណើត ភូមិដំណាក់កន្ទួត ឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងត្បូង ស្រុកកំពង់ត្រាច ខេត្តកំពត ។ ខ្ញុំជាសិស្សរៀននៅសាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្កូខេត្តកែប ។ ជានិសិស្សិតផ្នែកពត៏មានវិទ្យា និង ភាសា ឆ្នាំទី១ ជំនាន់ទី៥ ។
ភូមិដំណាក់កន្ទួត
[កែប្រែ]ភូមិដំណាក់កន្ទួត គឺជាភូមិមួយដែលមានចំងាយ៣៨គីឡូម៉ែត ពីទីរួមខេត្តកំពត ដែលស្ថិតនៅក្នុងស្រុកកំពង់ត្រាច ហើយបច្ចុប្បន្ននេះឃើញថា ភូមិនេះមានប្រជាជនប្រហែលជាង ២០០០ គ្រួសារ ហើយភូមិនេះ កំពុងមានការអភិវឌ្ឍន៍ ផ្នែកហេត្ថារចនាសម្ព័ន ដូចជា៖ ផ្លូវលំ ស្ពាន សាលារៀន មន្ទីពេទ្យ មណ្ឌលសុខភាព ជាពិសេសសំណង់ផ្ទះប្រជាជន គឺមានការកែប្រែពីផ្ទះចាស់មកផ្ទះថ្មីដែលមានទីធ្លារយ៉ាងស្រស់ស្អាត ហើយឃើញថាប្រជាជនមានជីវភាពធូរធាជាងមុន គឺដោយសារតែ វិស័យកសិកម្ម ពាណិជ្ជកម្ម ដែលពួកគេខិតខំប្រឹងប្រែង ទាំងគំនិតច្នៃប្រឌិតនិងការកែប្រែ ពីការធ្វើស្រែប្រវាសមេឃ មកធ្វើស្រែបែបប្រពលវប្បកម្មវិញ ដូចនេះពួកគេលែងខ្វាយខ្វល់ពីបញ្ហាទឹកភ្លៀង គឺគេមានប្រព័ន្ធប្រលឡាយទឹកគ្រប់គ្រាន់ ហើយផលស្រូវដែលទទួលបាន ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ គឺកាន់តែប្រសើរឡើងៗ ដូចនេះដំណាំស្រូវគឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ ចំពោះប្រជាជនទាំងអស់។
សេដ្ឋកិច្ផភូមិដំណាក់កន្ទួត
[កែប្រែ]ភូមិនេះប្រជាជនមានជីវភាពមធ្យម មានប្រជាជន៧៥%ប្រកបរបរជាកសិករ ៣០%ជាអាជីវករលក់ដូរ ២៥%ជាមន្រី្តរាជការ។ការប្រកបរបរកសិករគឺដាំដុះទៅលើផ្ទៃដី៨០០ហិចតា ក្នុងឆ្នាំនេះប្រជាជនបានទទូល ទិន្នផលកើនជាងឆ្នាំកន្លងទៅ៤០%។ ក្រៅពីដំណាំស្រូវ មានដាំដំណាំបន្តប់បន្សំជាច្រើនទៀតដូចជា ស្វាយ ទាប ឆៃថាវ ដំឡូង ត្រាវ ពោត ស្ពី ម្រេច ...ល។ ជាពិសេសគឺដំណាំម្រេច ដែលជាដំណាំសនាំមុខគេបង្អស់នៅតំបន់នោះ ចំនែកដំណាំម្រេចវាមានតម្លៃខ្ពស់ ទាំងនៅទីផ្សារក្នុងស្រុក និងទីផ្សារអន្តរជាតិ បច្ចុប្បន្ននេះវាកំពុងមានគុណភាពខ្ពស់ខ្លាំងណាស់ ដែលបាននាំចេញទៅក្រៅប្រទេស ជាពិសេសនាំចេញទៅប្រទេសសហរដ្ឋអាមេរិចដែលជាកិត្យានុភាពកសិកម្ម របស់ប្រទេសកម្ពុជា។ ហើយនៅក្នុងភូមិគឺកំពុងតែសាងសង់ប្រឡាយទឹក និង ជីកអណ្ដូងជាច្រើន ប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត សំរាប់ធ្វើ ស្រែប្រាំង ដើម្បីធ្វើអោយប្រជាជនទទួលបានទិន្នផល់ខ្ពស់ និងមានជីវភាពធូរធារ។ចំនែកឯអាជីវករលក់ដូរវិញ ឃើញថាសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារមានសំទុះយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះការប្រកបរបរនេះមានការរៀបចំសមល្មមងាយស្រួលរកស៊ីជាងរបរផ្សេងៗ និងមានអាជីវកម្មក្នុងផ្សារកំពង់ត្រាច ចំនែកឯមន្រ្តីរាជការវិញ រយះពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនេះមានសំទុះរីកចំរើនគួរអោយគាត់សំគាល់ ជាពិសេស គ្រូបង្រៀន ប៉ូលីស ទាហាន និង ធ្វើការនៅអង្គការផងដែរ ព្រោះយុវជន យុវនារីបានរៀនច្រើន និងមានចំនេះដឹងច្រើនផងដែរ។
វិស័យអប់រំ
[កែប្រែ]ចំពោះវិស័យអប់រំក្នុងភូមិដំណាក់កន្ទួតមានការរីនចម្រើនយ៉ាងរហ័សដោយសារក្នុងភូមិមានការសាកសង់សាលារៀន ជាច្រើនតាំងពីថ្នាក់មតេយ្យ រហូតដល់ ថ្នាក់វិទ្យាល័យ និងមានលោកគ្រូអ្នកគ្រូ ចាំបង្ហាត់បង្រៀនដល់សិស្សានុសិស្សា ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ។ ហើយដោយសារតែប្រជាជន មានចំណេះដឺង ពួកគេបានបញ្ទូនកូនៗរបស់ពួកគេ មកសាលារៀន ដើម្បីក្រេបជញ្ជក់ចំណេះវិជ្ចា អោយបានខ្ពង់ខ្ពស់ ដើម្បីយកចំណេះដឺងទាំងនេះយកទៅអភិវឌ្ឃន៍ ប្រទេេសជាតិ និង គ្រូសារ អោយការរីនចម្រើន។ បើនិយាយពីវិស័យអប់រំវិញមានការឈានទៅមុខដោយមាន សាលារៀនជាច្រើនសំរាប់អោយ កុមារា កុមារី យុវជន យុវនារី ទៅសិក្សាដើម្បីក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះ និងក្លាយជាពលរដ្ឋល្អនៅក្នុងសង្គម ហើយក្លាយជាសរសទ្រូងសំរាប់ប្រទេសជាតិផងដែរ ។
វិស័យសុខាភិបាល
[កែប្រែ]ចំពេោះវិស័យសុខាភិបាល ក្នុងភូមិនេះឃើញមានការរីនចម្រើនដែរ ដែលគ្រូពេទ្យ មានចំណេះដឺងខ្ពស់ក្នុងការព្យាបាលជំអី និងចេះរាក់ទាក់ដល់ប្រជាជនក្នុងភូមិ នៅតំបន់នោះមានមន្ទីរពេទ្យបង្អែក មួយដែលជួយសំរួលដល់ប្រជាជននៅពេលមានជំងឹឈឺថ្កាត់ ហើយមានពេទ្យជំនាញដើម្បីពិនិត្យនិងពិគ្រោះជំងឺ និងមានភាពងាយស្រួលក្នុង សង្រ្គោះបន្ទាន់ ដូចជានៅពេលសំរាលបុត្រមានពេទ្យជំនាញសំរាប់ធ្វើការសំរាល និងមានបទពិសោធក្នុងការធ្វើការងារច្រើន។
ការអភិវឌ្ឃន៍
[កែប្រែ]ចំពោះការអភិវឌ្ឈន៍ចំពោះភូមិដំណាក់កន្ទួតវិញបើនិយាយពីផ្លូវមានភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរជាងមុន ដោយមានផ្លូវលំ មន្ទីរពេទ្យ សាលារៀន អណ្ដូង អណ្ដូងលូ ជាច្រើន មានប្រពន្ទ័ធារាសាស្រ្ត សំរាប់ផ្គត់ផ្គង់ ដល់ការធ្វើស្រែប្រាំង ចំការ និង ដំណាំផ្សេងៗជាច្រើនទៀតនៅក្នុងភុូមិ ។ ជាពិសេសជាងនេះទៅទៀត នៅក្នុងតំបន់នោះនិងមានគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នូវផ្លូវគមនាគមន៍សម្រាប់អោយប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នោះងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរនិងប្រកបរបររកស៊ីផងដែរ។
វិស័យទេសចរណ៏
[កែប្រែ]រមណីយដ្ឋានប្រវត្ដិសាស្ដ្រ ភ្នំកំពង់ត្រាច ឫុ ភ្នំបាក់” ស្ថិតនៅក្នុង ទឹកដីឃុំដំណាក់កន្ទួតខាងត្បូង ស្រុកកំពង់ត្រាច ដោយបរិវេណភ្នំនេះមានបរិមាត្រប្រមាណប្រហែល៤.គីឡូម៉ែត្រ និង កម្ពស់ប្រ ហែល ២០០ម៉ែត្រ ។ ភូមិសាស្ដ្រនៃតំបន់ភ្នំនេះមានអំណោយផលល្អសម្រាប់ការថតខ្សែភាពយន្ដ ផ្សេងៗជាមួយនឹងទេសភាពល្អ ប្រណីត ស្រស់ត្រកាល ពោរពេញដោយសោភ័ណភាពយ៉ាងវិចិត្រ ។ នៅខាងមុខផ្លូវចូលទៅក្នុងល្អាងភ្នំនេះមានវត្ដមួយឈ្មោះថា “វត្ដគិរីសិលា ” ដែលមាន ព្រះសង្ឃគង់នៅជាច្រើនអង្គ។ តាមសងខាងផ្លូវក្នុងរូងភ្នំមានល្អាងជាច្រើនព័ទ្ធជុំវិញ ទីវាលមួយដែលទទួលពន្លឺព្រះអាទិត្យភ្លឺចិញ្ចាចហើយពេលភ្ញៀវសម្លឹងមើល ទៅលើនឹងឃើញមេឃហាក់នៅកៀកបង្កើយរាងជា រង្វង់មូលដូចបាតខ្ទះដែលធ្វើឱ្យអារម្មណ៍ស្ថិតក្នុងទីស្ថានមួយ ប្រកបដោយភាពសុខដុមរមនា ។ នៅតាមល្អាងនិមួយៗ មានរូបសំណាកសត្វ ឫុ រូបបសំណាកឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ ។ ចំណែកឯងផ្លូវចូលវិញ មិនទាន់ឃើញមាន ការអភិវឌ្ឌន៍ នៅឡើយទេ ដោយស សារស្ឌាបភាពផ្លូវមានការលកំបាក ប៉ុនន្តែនៅតែមានភ្ញៀវទៅទស្សនាជាច្រើន ។ ហើយនៅជុំវិញភ្នំមាន កន្លែងលក់អាហារ ដែលអាចអោយភ្ញៀវទេសចរណ៏អង្គុយសម្រាកបាន និង ជួយសំម្រួលដល់ជីវភាពប្រជាជន នៅតំបន់នោះផងដែរ។ ហើយភ្ញៀងទេសចរណ័ អាចឡើងទៅលើកំពូលភ្នំ ដើំប្បីមើលទេសភាពដ័ស្រល់ត្រកាល ។
សន្តិសុខ
[កែប្រែ]ចំពោះផ្នែកសន្ដិសុខក្នុងភូមិវិញ មានសណ្ដាប់ធ្នាប់ល្អ គ្នានក្នេងទំនើង គ្នានបងធំ បងតូច គ្នានអំពើលួចឆក់ប្លន់ គ្នានការជួរដូរក្រឿងញៀន ដោយសារតែប៉ូលិសនៅក្នុងភូមិ បានខិតខំយកចិត្តទុកដាក់ការពារ រក្សាសុខសន្តិភាព ជូនប្រជាជន ដែលមិនធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់ការប្រកបរបរចិញ្ជិឹមជីវិតរបស់ប្រជាជនឡើយ និងធ្វើអោយប្រជាជនមានភាពកត់ក្ដៅ ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។
| ឈ្មោះសាលា | ឈ្មោះសិស្ស | ភេទ | ឆ្នាំ |
|---|---|---|---|
| សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្គូកែប | ម៉ឺន សិទ្ធិ | ប្រុស | ឆ្នាំទី១ |
| សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្គូកែប | ម៉ា រ៉ាទី | ប្រុស | ឆ្នាំទី១ |
| សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្គូកែប | សន សារឿន | ប្រុស | ឆ្នាំទី១ |
| សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្គូកែប | កែត ឡាយ | ប្រុស | ឆ្នាំទី១ |
| សាលាបច្ចេកទេសដុនបូស្គូកែប | ធៀន ហុង | ប្រុស | ឆ្នាំទី១ |
