ឱម
ឱម (ឬ អាម ) ( listen ⓘ ; ភាសាសំស្ក្រឹត: ॐ, ओम् , Ōṁ ) គឺជានិមិត្តសញ្ញាតំណាងឱ្យសំឡេងដ៏ពិសិដ្ឋ ព្យាង្គ វេយ្យាករណ៍ និងការអំពាវនាវក្នុង សាសនាហិណ្ឌូ ។ [១] [២] ការតំណាងជាលាយលក្ខណ៍អក្សររបស់វាគឺជានិមិត្តសញ្ញាដ៏សំខាន់បំផុតនៃសាសនាហិណ្ឌូ។ [៣] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អរិយសច្ចៈ [២] មនសិការ [៤] [៥] អត្មន , ព្រាហ្មណ៍ ឬ ពិភពលោហធាតុ។ [៦] [៧] នៅក្នុងទំនៀមទំលាប់របស់ជនជាតិឥណ្ឌូ ឱម ដើរតួជាអ្នកតំណាងដ៏ទេវភាព ដែលជាស្តង់ដារនៃសិទ្ធិអំណាច វេទ និងជាទិដ្ឋភាពកណ្តាលនៃគោលលទ្ធិ និងការអនុវត្ត ខាងសង្គមវិទ្យា ។ វាគឺជាឧបករណ៍មូលដ្ឋានសម្រាប់សមាធិក្នុងផ្លូវយោគទៅកាន់ ការរំដោះ ។ [៨] ព្យាង្គត្រូវបានរកឃើញជាញឹកញាប់នៅដើម និងចុងបញ្ចប់នៃជំពូកនៅក្នុង Vedas, Upanishads និង អត្ថបទហិណ្ឌូ ផ្សេងទៀត។ [៧]
ឱម បានផុសឡើងនៅក្នុង សំណល់ វេទ ហើយត្រូវបានគេនិយាយថាជាទម្រង់នៃការសូត្រ ឬបទចម្រៀង <i id="mwbA">សមវេទ</i> ។ [១] វាគឺជាការសូត្រធម៌ខាងវិញ្ញាណដ៏ពិសិដ្ឋដែលធ្វើឡើងមុន និងអំឡុងពេលសូត្រធម៌សូត្រ កំឡុងពេល បូជា និងការសូត្រធម៌ឯកជន ក្នុងពិធីសូត្រមន្ត ( សមស្ករ ) ដូចជាពិធីមង្គលការ និងអំឡុងពេលសមាធិ និងសកម្មភាពខាងវិញ្ញាណ ដូចជា ប្រនវ យោគៈ ជាដើម។ [៩] [១០] វាគឺជាផ្នែកមួយនៃរូបចម្លាក់ដែលមាននៅក្នុងសាត្រាស្លឹករឹតនៃសម័យបុរាណ និងមជ្ឈិមសម័យ ប្រាសាទ វត្តអារាម និងការដកថយខាងវិញ្ញាណនៅក្នុង សាសនាហិណ្ឌូ ពុទ្ធសាសនា សាសនាចេន និង សាសនាស៊ីក ។ [១១] [១២] ជាព្យាង្គ វាច្រើនតែត្រូវបានសូត្រដោយឯករាជ្យ ឬមុនពេលសូត្រធម៌ និងពេល ធ្វើសមាធិ ក្នុងសាសនាហិណ្ឌូ ពុទ្ធសាសនា និង សាសនាជិន ។
ព្យាង្គ ឱម ត្រូវបានគេសំដៅផងដែរថាជា Onkara (Omkara) និង Pranava ក្នុងចំណោម ឈ្មោះជាច្រើនទៀត ។ [១៣]
- ↑ ១,០ ១,១ (ជាen) Encyclopedia of Hinduism. 2006. pp. 319–20. ល.ស.ប.អ. 978-0-8160-7564-5. Cite error: Invalid
<ref>tag; name ":0" defined multiple times with different content - ↑ ២,០ ២,១ Sonic liturgy: ritual and music in Hindu tradition. Columbia. 2012. pp. 25. ល.ស.ប.អ. 978-1-61117-108-2. https://www.worldcat.org/oclc/824698506.
- ↑ Sound and Communication: An Aesthetic Cultural History of Sanskrit Hinduism. Berlin. 2011. p. 435. ល.ស.ប.អ. 978-3110181593. https://books.google.com/books?id=9wmYz_OtZ_gC&pg=PA435.
- ↑ James Lochtefeld (2002), "Om", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N-Z, Rosen Publishing. ISBN 978-0823931804, page 482
- ↑ Veda and Torah: Transcending the Textuality of Scripture. 1996. p. 57. ល.ស.ប.អ. 978-0-7914-1640-2. https://books.google.com/books?id=vnUFxccJ4igC.
- ↑ Hajime Nakamura, A History of Early Vedānta Philosophy, Part 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120819634, page 318
- ↑ ៧,០ ៧,១ Annette Wilke and Oliver Moebus (2011), Sound and Communication: An Aesthetic Cultural History of Sanskrit Hinduism, De Gruyter, ISBN 978-3110181593, pages 435–456
- ↑ Why Is There I Rather Than It?. 2019-01-01. pp. 244. ល.ស.ប.អ. 978-3-631-84429-8. https://www.peterlang.com/view/title/63055.
- ↑ David White (2011), Yoga in Practice, Princeton University Press, ISBN 978-0691140865, pp. 104–111
- ↑ Alexander Studholme (2012), The Origins of Om Manipadme Hum: A Study of the Karandavyuha Sutra, State University of New York Press, ISBN 978-0791453902, pages 1–4
- ↑ T. A. Gopinatha Rao (1993), Elements of Hindu Iconography, Volume 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120808775, p. 248
- ↑ Sehdev Kumar (2001), A Thousand Petalled Lotus: Jain Temples of Rajasthan, ISBN 978-8170173489, p. 5
- ↑ Misra, Nityanand (25 July 2018). The Om Mala: Meanings of the Mystic Sound. pp. 104–. ល.ស.ប.អ. 978-93-87471-85-6. https://books.google.com/books?id=e89eDwAAQBAJ&pg=PT104.