ក្នុងធរណីមាត្រ ចម្ងាយពីចំណុចមួយទៅបន្ទាត់គឺជាចម្ងាយខ្លីបំផុតរវាងចំណុចនោះនិងបន្ទាត់។ ទ្រឹស្តីបទពីតាករបង្ហាញថាចម្ងាយពីចំណុច A មួយទៅបន្ទាត់ (d) ត្រូវគ្នានឹងចម្ងាយពីចំណុច A ទៅកាន់ចំណោលកែង នៅលើបន្ទាត់ (d) ។ គេអាចសរសេរ
នៅក្នុងតម្រុយអរតូណរមេ សមីការបន្ទាត់ (d): និងចំណុច នោះគេបានចម្ងាយរវាងចំណុច A និងបន្ទាត់ (d) កំណត់ដោយរូបមន្ត
ប្រសិនបើ គឺជាចំណុចមួយនៅលើបន្ទាត់ (d) និង ជាវ៉ិចទ័រន័រម៉ាល់នៃបន្ទាត់ (d) (វ៉ិចទ័រន័រម៉ាល់នៃបន្ទាត=វ៉ិចទ័រដែលកែងនឹងបន្ទាត់) ។ នោះគេបានតម្លៃដាច់ខាតនៃផលគុណស្កាលែនៃវ៉ិចទ័រ និង អោយដោយកន្សោមពីរខាងក្រោម
- ( ax + by = - c ព្រោះ M គឺជាចំណុចនៅលើបន្ទាត់ (d))
ក្នុងករណីពិសេស
- ប្រសិនបន្ទាត់មានសមីការ នោះ
- ប្រសិនបន្ទាត់មានសមីការ នោះ
នៅក្នុងតម្រុយអរតូណរមេ សមីការបន្ទាត់ (d) កាត់តាមចំណុច B និងវ៉ិចទ័រប្រាប់ទិស (វ៉ិចទ័រដែលស្របនឹងបន្ទាត់) ចម្ងាយរវាងចំណុច A និងបន្ទាត់ (d) កំណត់ដោយរូបមន្ត
ដែល តំណាងអោយផលគុណវ៉ិចទ័ររវាងវ៉ិចទ័រ និង វ៉ិចទ័រ (គេក៏អាចសរសេរជា បានដែរ) និង តំណាងអោយណមនៃវ៉ិចទ័រ (រង្វាស់ប្រវែងវ៉ិចទ័រ )។
ប្រសិនបើ C គឺជាចំណុចមួយនៅលើបន្ទាត់ (d) ដែល នោះគេបានក្រលាផ្ទៃត្រីកោណ ABC កំណត់ដោយកន្សោមដូចខាងក្រោម
ចម្ងាយនេះគឺវែងជាងឬស្មើចម្ងាយរវាងចំណុច A នៃប្លង់ទៅបន្ទាត់ (d) ដែលស្ថិតនៅក្នុងប្លង់នេះដែរ។ ប្រសិនបើបន្ទាត់ (d) ជាប្រសព្វនៃប្លង់ពីរកែងគ្នា និង គឺជាចម្ងាយរវាងចំណុច A ទៅប្លង់ទាំងពីរ នោះគេបាន