កងទ័ពជើងទឹកបារាំង

ពីវិគីភីឌា
កងទ័ពជើងទឹកបារាំង
Marine nationale
និមិត្តសញ្ញារបស់កងទ័ពជើងទឹកបារាំង ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1990
បង្កើតឡើង1624
ប្រទេស បារាំង
ប្រភេទកងទ័ពជើងទឹក
តួនាទីសង្គ្រាមកងទ័ពជើងទឹក
ទំហំបុគ្គលិក​ 37,000 នាក់ (2021)[១] និង ជនស៊ីវិល 7,000 នាក់ (2021)
180 កប៉ាល់[២]
178 យន្តហោះ[៣]
យោធភូមិភាគ/ទីបញ្ជាការចម្បង: ប្រេសត៍, អ៊ីលឡង់, ធូឡុង
អនុវិទ្យាល័យ: ឈ័រប៊ូក, ឡូរីយ៉ង
ទឹកដីបារាំងនៅបរទេស: ហ្វ័រឌីហ្រង់, ឌីហ្គ្រាដេកាន, ប៉តដេហ្គាឡិត, ហ្សាអ៊ូតហ្ស៊ី, ណូមៀ, ប៉ាប៉េត
ក្រៅប្រទេស: ដាការ,  ជីប៊ូទី, អាប៊ូដាប៊ី
ឈ្មោះហៅក្រៅLa Royale
បាវចនាHonneur, patrie, valeur, discipline
("កិត្តិយស មាតុភូមិ សេចក្តីក្លាហាន វិន័យ")
ពណ៌ខៀវ ស និងក្រហម
នាវាកងនាវាបច្ចុប្បន្ន
គេហទំព័រetremarin.fr
មេបញ្ជាការ
អគ្គសេនាធិការនៃកងនាវាចរ, CEMMអាមីរ៉ាល់ ព្យែរ វ៉ាន់ឌីយ៉ែរ
ឧត្តមសេនីយឯកនៃកងទ័ពជើងទឹកឧត្តមនាវីឯក ស្តានីសឡាស ហ្គោលឡេស ដឺ ឡា ម៉ុត
ឥស្សរិយាភរណ៌
ហត្ថលេខីចំណាត់ថ្នាក់នៅក្នុងកងទ័ពជើងទឹកបារាំង
សញ្ញាកងទ័ពជើងទឹក
យន្តហោះបានហោះ
វាយប្រហារRafale M
ចម្បាំងអេឡិចត្រូនិចHawkeye
ចម្បាំងRafale M
ឧទ្ធម្ភាគចក្រNH90, Eurocopter Lynx, Panther, Dauphin
ឧទ្ធម្ភាគចក្រឧបករណ៍ប្រើប្រាស់Alouette III
ល្បាតAtlantique 2, Falcon 50, Falcon 200
ហ្វឹកហាត់Mudry CAP 10, MS-88 Rallye, Falcon 10, Xingu

កងទ័ពជើងទឹកបារំាង ជាភាសាផ្លូវការ​ហៅថា កប៉ាល់សមុទ្រជាតិ ហើយជារឿយបានហៅថា ឡារ៉ូយ៉ាលី គឹជាដៃសមុទ្រ
នៃកំពង់ផែទាហានបារំាង។ វាមានកប៉ាល់ជាច្រើនដាក់ជាជួរ ដែលមកពីទូកសម្រាប់ល្បាត ដើម្បីណែនាំផ្លូវអ្នកប្រឌិតកាំជ្រួច នៅលើ
នាវាសម័យបុរាណ ហើយការធ្វើនាវាចំណតយន្តហោះនុយក្លេអែ និងកប៉ាលមុជទឹកដោយមាននុយក្លេអែ ចំនួន ១០។
ចំពោះបាវចនានៃកងទ័ងជើងទឹកប្រទេសបារំាង គឺ ជាកិត្តិយស បេតុប្រទេស ក្លាហ៊ាន វិន័យ ពាក្យទំាងអស់នេះត្រូវបានដាក់នៅ
លើនាវាគ្រប់ទាំអស់។

ប្រវត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

កងទ័ពជើងទឹកបារំាងត្រូវបានទទួលស្គាល់យ៉ាងពេញចិត្តដោយស្តេច។ ហេតុផលមិនត្រូវបានទទួលស្គាល់ច្បាស់លាស់ទេ ប្រភពខ្លះបានអោយ
ដឹងថា វាគឺសម្រាប់ទំនាក់ទំនងទំនៀមទំលាប់ ទៅនឹងរាជាធិបតេយ្យបារំាង។ ខ្លះទៀតនិយាយាថា មុនពេលត្រួវបានអោយឈ្មោះថា
ប្រជាជាតិ កងទ័ពជើងទឹកបានមានឈ្មោះថា ​ស្តេច ឬហៅធម្មតា ពីព្រោះតែជាតំបន់ទីបញ្ជាការ នៅផ្លូវខ្លីមួយនៅក្នុងទីក្រុងប៉ារីស
កងទ័ពជើងទឹកមិនចូលចិត្តចំបាំងជាមួយកងទ័ពជើងទឹកនៅចក្រភពជើងទឹកទៀតទេ ដែលដូចទៅនឹងកងទ័ពជើងទឹកចក្រភពអង់គ្លេសទេ។

ពាក់កណ្តាលយុគសម័យ[កែប្រែ]

ចម្បាំងនៅផ្លូវទឹក

ប្រវិត្តសាស្ត្រនៃកងទ័ពជើងទឹកបារំាងត្រឡប់មកពាក់កណ្តាលយុគសម័យវិញ នៅពេលត្រូវបានចាញ់ចំបាំងរបស់ប្រទេសអង់គ្លេសនៅ
ឯបាតល ហើយនិង ហ្គាសធិឡេន ដែលអង់គ្លេសជាអ្នកកាន់កាប់តំបន់បាតល នៃ ឡារ៉ូហ្យែល។

តំបន់កូលប៊ឺត[កែប្រែ]

កងទ័ពជើងទឹកមានសភាពរឹងប៉ឹងនៃថាមពលជាតិ អំឡុងពេលសតវត្សរ៏ទី ១៧ ជាមួយស្តេចល្វីសបារំាងទី១៦។​ នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់
ស្តេច សាន់ កងទ័ពជើងទឹកបារំាងត្រូវបានផ្តល់ហិរញ្ញវត្ថុ និង សម្ភារះ ការគ្រប់គ្រងនូវអ្វីផ្សេងៗ មុបពេលទទួលជ័យជំនះ ក្នុងសង្រ្គាម៩
ឆ្នាំ ដើម្បីប្រឆាំង នឹងកងទ័ពជើងទឹកស្តេច​និងកងទ័ពជើងទឹករបស់ប្រទេសហូឡង់។ មានការទស់ទែងគ្នាអំពីហិរញ្ញវត្ថុ ទោះបីជាយ៉ាងណា
ក៏ដោយ បង្ខំអោយកងទ័ពត្រឡប់មកផែវិញ ហើយអង់គ្លេស និងហូឡង់បានផ្តើមគំនិតអនុញ្ញាតអោយមកវិញ។ មុនពេលសង្រ្គាម៩ឆ្នាំ
នៅក្នុងសង្រ្គាមហូឡង់ មានការរៀបចំជ័យជំនះយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ លើការចូលរួម កងនាវារបស់ប្រទេសអេស្ប៉ាញ និងប្រទេសហូឡង់
នៅឯការប្រយុទ្ធគ្នានៅប៉ាឡឺម៉ូ។

សតវត្សរ៏ទី ១៨[កែប្រែ]

កប៉ាល់កងទ័ពជើងទឹកបារំាងតម្រៀប
ជាជួរនៅក្នុងចម្បាំងឈីសាភីគគី.
កប៉ាល់សង្រ្គាមកងទ័ពជើងទឹកបារំាង
មានកាំភ្លើងធំចំនូន១២០ 1790. នៅចក្រភពទី ១.

នៅសតវត្សរ៏ទី ១៨បានឆ្លុះបញ្ចាំងអោយឃើញថា កងទ័ពស្តេចចាប់ផ្តើមគ្របដណ្តប់ ដែលរៀបចំដាក់ទោស
នូវចំនួនលេខឈ្នះសំខាន់ៗនៅក្នុងប្រទេសបារំាង។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កងទ័ពជើងទឹកប្រទេសបារំាងនៅតែបន្តទទួលជោគជ័យ លើចំនុចផ្សេងៗទៀត ។ ដូចជាការឃោសនាបញ្ជុះបញ្ចូលទ្វីបអង់តាទិច ដោយលោក ភ្យិចហ្វឹត ឌី ឡា ម៉ូតទី ។នៅក្នុងឆ្នាំ ១៧៦៦ លោកប៊ូហ្វែនវីលី ជាជនជាតិបារំាងដំបូង ដែលបានធ្វើនាវាចរណ៏ជុំវិញទ្វីប។
អំឡុងពេលសង្រ្គាមទាមទារឯករាជ្យអាមេរិក កងទ័ពជើងទឹកបារំាងបានប្រើបញ្ជាយ៉ាងដាច់ខាតក្នុងការគាំទ្រ ផ្នែក ឬ ទំព័ររបស់អាមេរិក។ ភាពខិតខំប្រឹងប្រែងដ៏សម្បើមនេះ បារំាងស្ថិតនៅក្រោម ឧត្តមនាវី​ឯកហ្រាសស៊ី ហើយបានទទួលជ័យជំនះលើកងនាវារបស់ចក្រភពអង់គ្លេស នៅឯចម្បាំង ហ្ឆីសាពីគគី ក្នុងឆ្នាំ ១៩៨១។ដូច្នោះ ការទទួលគ្រប់គ្រងផែនដី ហ្រែនកូ អាមេរិក កម្លាំងនឹងឈ្នះដែលកំពុងកើតមានឡើងនៅ ចម្បាំង យ៉កថោន។
ក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ឧត្តមនាវីឯកស៊ូហ្វ្រេន ប្រឆាំងការឃោសនាបញ្ចុះបញ្ចូលប្រាក់ឈ្នូល នៅចក្រភពអង់គ្លេសក្នុងរវាងឆ្នាំ(១៧៧០-១៧៨០) ឧត្តមនាវីឯករង លោក អ៊ីហ្វាត ហុងឈី ធើ្វការតស៊ូសម្រាប់បង្រាបប្រឆាំងដោយទទួលបានជោគជ័យ។
បដិវត្តិន៏បារំាង បានទម្លាក់ចោល នាយទាហានជាច្រើននាក់ នៃត្រកូលអភិជន ក្នុងំណោមពូកគេ ក៏ប៉ុន្តែកងទ័ពជើងទឹកបារាំង
ពិការទាំងអស់ ។ ការខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើអោយវាបង្កើននូវកម្លាំងដែលមានថាពលខ្លាំង​ក្លាក្រោមការកាន់កាប់​ដោយលោក ណាំប៉ូលឡេអុង ទី១ ត្រូវបាន ប៉ាណ្ណូនា ឡិកាដោយលោក ឡាទូឈី ត្រេវីលី ដែលបានស្លាប់នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨០៤។ ហើយចម្បាំងនៃសមុទ្រក្នុងឆ្នាំ១៨០៥ ជាកន្លែងរបស់ចក្រភពអង់គ្លេសប៉ុន្តែកងនាវាអេស្ប៉ាញហ្រ្វាន់កូ និងបម្រុងសាបសូន្យ។ កងនាវាជើងទឹកចក្រភពអង់គ្លេសបានធានារ៉ាប់រង
គ្រោះមហន្តរាយ ដែលគ្រប់គ្រងរហូតដល់សង្រ្គាមលោកលើកទី២ ។
ក្នុងឆ្នាំ១៨១០ កងទ័ពជើងទឹកបារំាងបានទទួល ជោគជ័យយ៉ាងសំខាន់ដែលប្រឆាំងចក្រភពអង់គ្លេសអំឡុងពេល សង្រ្គាមណាប៉ូឡេអុងនីក គឺជាចម្បាំងកំពង់ផែដ៏ធំសម្បើ​ម សកម្មភាពកប៉ាលសង្រ្គាម នៅក្នុងមហាសមុទ្រឥណ្ណា ដោយឧត្តមនេវីឯក ឌុភឺយ៉ែរ។

មានកម្លាំងឡើងវិញនៅសតវត្សរ៏ទី ១៩[កែប្រែ]

កងទ័ពជើងទឹកបារំាង អាបែល អ៊ូតប៊ឺត​ឌូពឺទីត ធូអាស បានជិះកាប៉ាល់ទៅកោះតាហ៊ីទីជាកោះដ៏ធំថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូ ១៨៤២ ។ កក្កដា រាជាធិបតេយ្យ ។

អ្នកអន្តរាគមន៏និយមទាំងអស់[កែប្រែ]

តាមតែគេនិយាយ ក្នុងឆ្នាំ១៨៥២ ណាប៉ូលេអុងទី៣ ប្រកាសភាពល្បីល្បាញថា" ចក្រភពមានន័យថាសន្តិភាព" ប៉ុន្តែយ៉ាងពិតប្រាកដនោះគាត់​ត្រូវបានកាន់កាប់យ៉ាងរឹងមឹងម៉ត់ចត់បំផុត ទៅតាមភាពខ្លាំងក្លានៃ នយោបាយបរទេសដើម្បីអោយ កិត្តិគុណ និង ថាមពលរបស់បារំាងអោយយូរអង្វែងទៅ។ អំឡុងពេលដែលកងទ័ពជើងទឹកបារំាងត្រូវបានជាប់ទាក់ទងនៅក្នុង សកម្មភាពពហុភាពជាច្រើនជុំវិញពិភពលោក។

ហ្វូងកោះ (រាជាធិបតេយ្យកក្កដា)[កែប្រែ]

ឆ្នាំ១៨៤២ កងទ័ពជើងទឹកបារំាងបានជិះកប៉ាល់ទៅកោះតាហ៊ីទី ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ឧត្តមនេវីឯក អាបែល អ៊ូតប៊ឺត​ឌូពឺទីត ធូអាស ។ បារំាងមានសកម្មភាពនៅទីនោះហើយបន្តការតាំងនូវដោយទូរទៅ រហូតដល់សតវត្សរ៏ទី១៩ ដែលក្មួយប្រុសរបស់គាត់ ឈ្មោះថា អាបែល នីកូឡាស ប៊ឺហ្គាសី ឌូពឺទីត ធូអាស បានធ្វើដំណើរដោយសន្តិភាពនៅកោះបណ្តុះភ្នំភ្លើង​ ម៉ារហហ្យូអីសាស ឆ្នំា ១៨៨០។

បទឧក្រិដ្ឋសង្រ្គាម[កែប្រែ]

ជម្លោះរបស់ណាំប៉ូឡេអុងទី៣ និងរុស្ស៊ី​ជាបទឧក្រិដ្ឋមានឥទិ្ធពលក្នុងចក្រភព អូតូម៉ង់ ដើម្បីអោយបារំាងទទួលជ័យជំនះក្នុងសង្រ្គាមឧក្រិដ្ឋ ខែមិនា ១៨៥៤ ដល់ ខែមិនា ១៨៥៦។ អំឡុងពេលសង្រ្គាម នេះ ណាប់ប៉ូឡេអុងបានបង្កើតនូវចំណងមេត្រីភាពនឹងគា្ន ជាមួយ ចក្រភពអង់គ្លេសដោយជោគជ័យ ដែលបានបន្ត ហើយបន្ទាប់មកសង្រ្គាមត្រូវបានបញ្ចប់ ។

ចម្បាំងដណ្តើម តំបន់ព័ទជុំវិញបីកន្លែងភាគខាងត្បូងប្រទេសវៀតណាម[កែប្រែ]

ស្រោបដោយដែក អណ្តែតដោយថាមពលធ្យូងថ្ម ឆ្នាំ១៨៥៤អំឡុងពេលបទឧក្រិដ្ឋនៅសង្រ្គាម

ណាប៉ូលឡេអុងទី៣តាំងលំនៅ ជាលើកដំបូងនៃអាណានិគមបារំាងគ្របដណ្តប់លើឧបទី្វបឥណ្ឌូចិន។ គាត់បានយល់ព្រម ទៅនឹងការធ្វើយុទ្ធនាការប្រដាប់អាវុធ ក្នុងឆ្នាំ១៨៥៨ ដើម្បីដាក់ទោសទៅដល់ប្រទេសវៀត ណាមដែលពួកគេធ្វើបាប គណះបេសកកម្មសាសនានិកកាតូលិកបារំាង ហើយនឹង បង្ខំអោយតុលាការព្រមទទួលបារំាងមានវត្តមានក្នុងប្រទេសនោះ។ កត្តាដែលសំខាន់ក្នុងការវិនិច្ឆ័យរបស់គាត់គឺបានជឿជាក់ ថាបារំាងប្រថុយការក្លាយជា អាត្រាកម្រិតទីពីរ ​ ​ដែលអាចពង្រីកឥទិ្ធពលរបស់ខ្លួនបាន ក្នុងអាស៊ីខាងលិច ។ ផងដែរនោះ គេខ្លះបាននិយាយថាបារំាង មានបេសកម្មស៊ីវិល បានកំពុងរាលដាល ។ យថាហេតុនេះ ចូលលុកលុយ ពេញគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងឆ្នាំ១៨៦១ ។ ដោយឆ្នាំ១៨៦២ សង្រ្គាមកើតពាសពេញ និងវៀតណាមព្រមអោយខេត្តចំនួនបី នៅភាគខាងត្បូង ត្រូវបានបារំាងហៅថា តំបន់កូសាំងស៊ីន បានបើកកំពង់ផែចំនួន បីសម្រាប់ធ្វើជំនូញទៅប្រទេសបារំាង ។ ដំណើរឆ្លងកាត់មិនយកតំម្លៃទេ នូវកប៉ាល់សង្រ្គាមបារំាងទៅប្រទេសកម្ពុជា (១៨៦៧) មានសេរីភាពការផ្សាយសាសនារបស់បារំាង និងផ្តល់សំណងដ៏ធំបារំាងតម្លៃ នៃសង្រា្គម។

សង្រ្គាមអាភៀនលើកទី២[កែប្រែ]

ក្នុងប្រទេសចិន បារំាងបានចូលរួមក្នុងសង្រ្គាមអាភៀនលើកទី២ ដែលយល់ស្រប នឹងចក្រភពអង់គ្លេស ហើយឆ្នាំ១៨៦០ ទាហានរបស់បារំាងចូលក្នុងទីក្រុងប៉ីជិង ។ ចិនត្រូវបានបង្ខំអោយយល់ព្រម ធ្វើពាណិជ្ជកម្មសិទ្ធិដាច់មុខ ។ អនុញ្ញាតអោយនាវាចរណ៏ធ្វើដំណើរលើទន្លេយ៉ាងហ្សី ដែលផ្តល់សិទ្ធិដល់ជនស៊ីវិលទាំងស្រុងហើយមានសេរីភាពខាងសាសនាគ្រឹស្តនិងផ្តល់ចំណងមិត្តភាពរវាងចក្រភពអង់គ្លេស និង បារំាង ។ នេះគឺជាការចូលរួមក្នុងធ្វើអន្តរាគមន៏ ប្រទេសវៀតណាមតាំងនៅវិការដ្ឋានឆ្ងាយជាងឥទិ្ធពលប្រ​ទេសបារំាងក្នុងការដឹកនាំប្រទេសចិន នៃឥទ្ធិពលគ្រប់ទីកន្លែងនៃភាគខាងត្បូងប្រទេសចិន។

ប្រទេសមិចស៊ិកូ[កែប្រែ]

នាវាចម្បាំងបុរាណបារំាង ហ្ការីញ៉ែ មេបញ្ជាការដោយលោក ឧត្តមនេវីឯក រ៉ូហ្សេ ជាមេដឹកនាំកាប៉ាលក្នុង យុទ្ធនាបារំាងការប្រឆាំងកូរ៉េ ១៨៦៦ នេះជារូបថតកាប៉ាលក្នុង ទីក្រុង ណាហ្គារសាគី ប្រហែលឆ្នំា ១៨៦៥

កងទ័ពជើងទឹកប្រទេសបារំាង បានបិទផ្លូវគមនាគមន៏ ពលអគ្គិសនីលំនាំ បានជោគជ័យក្នុងប្រទេសមិចស៊ិកូ ក្នុងសង្រ្គាម ម្សៅជាតិពុល ឆ្នាំ ១៨៣៨។វាគឺមានការជាប់ទាក់ទងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងធ្វើអន្តរាគមន៏ប្រទេស បារំាងក្នុងប្រទេសមិចស៊ិកូ(មករា ១៨៦២ ដល់ មិនា ១៨៦៧) ។ ស្តេចណាលេឡុង ទី៣ បានដោះសារ ការបដិសេធទៅសាធារណះរដ្ឋមិចស៊ិកូ ដើម្បីសងទៅបំណុលបរទេស គម្រោង ការបង្កើតឥទិ្ធពល ក្នុងភាគខាងជើងប្រទេសអាមេរិក ដោយការបង្កើតនោះ បារំាងបានប្រគល់រាជាធិបតេយ្យ ទៅដល់មិចស៊ិកូ គម្រោងនេះត្រូវបានគាំទ្រដោយជនជាតិមិចស៊ិកូ សម្រាប់ប្រឆាំងនឹងការផ្លាស់ប្តូរពីភាពក្រៀមក្រំ ដើម្បីប្រឆាំងពួកបព្វជិតសាធារណរដ្ឋមិស៊ិកូ។

ប្រទេសកូរ៉េ[កែប្រែ]

ក្នុងឆ្នាំ១៨៦៦ កងទ័ពជើងទឹករបស់បារំាង ខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីអាណានិគមជនកូរ៉េ អំឡុងពេលយុទ្ធនាការបារំាងប្រឆាំងកូរ៉េ ។ ផងដែរនោះកងទ័ពបារំាង មានវត្តមានយ៉ាងសំខាន់ក្នុងប្រទេសជប៉ុន ជាមួយ ទាហានអាកាសនៃក្រុមប្រយុទ្ធ​ក្នុងឆាំ្ន១៨៦៣ ។ រវាងឆ្នាំ​១៨៦៧ដល់១៨៦៨ ការមានវត្តមាន ក្នុងប្រទេសជប៉ុនត្រូវបានរក្សាទុកជុំវិញសកម្មភាពបេសកកម្មក្រុមទាហានបារំាងទៅប្រទេសជប៉ុន និងបន្ទាប់ពី សង្រ្គាមផ្ទៃក្នុងប៊ូហ្សីន ។

សង្រ្គាមចិនបារំាង[កែប្រែ]

គម្រោងនៃកងទ័ពជើងទឹកប្រទេសបារំាងមានថាមពល បានមកដល់ចំណុចកំពូលភាគខាងលិចដ៏ឆ្ងាយ ក្នុងពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៏ទី ៨០ ។ ក្រុមកងទ័ពជើងទឹកពិសេស បានបែងចែកចេញជាពីរក្រុម ក្រោម ការគ្រប់គ្រងនៃឧត្តមនាវីឯក អាម៉េឌេយ៉េ ឃូបប៊ឺ បានធ្វើឡើងក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមចិនបារាំង (ខែសីហា១៨៨៤ ​ដល់ខែមេសា ១៨៨៥ ) បានឃើញថាសកម្មភាពសំខាន់ ក្នុងអំឡុងពេលសង្គ្រាមឆ្នេរសមុទ្រចិនដ៏យូរ និង​ក្នុងសមុទ្រជុំវិញ តៃវ៉ាន់ (ផ្វម៉ូសា) ។

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. "Defence Key Figures: 2016 Edition" (in អង់គ្លេស). Ministère des Armėes. (download PDF file or see HTML version Archived 6 September 2015 at the វេយប៊ែខ ម៉ាស៊ីន.)
  2. "Forces de surface". Ministère des Armėes. Retrieved 29 August 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link)
  3. "World Air Forces 2019". Flightglobal.