Jump to content

កំណដងភ្នំកាឡេដុង

ពីវិគីភីឌា
តំណាំងទីនៃសាខាផ្សេងៗនៃខ្សែក្រវាត់កាឡេដុង/អាកាដនៅចុងសម័យកំណភ្នំកាឡេដុង (ដើមសម័យដេវ៉ុន)។ ខ្សែឆ្នេរសម័យបច្ចុប្បន្នត្រូវបានគូសបញ្ជាក់ពណ៌ប្រផេះជាសេចក្ដីយោង។ ជាចុងក្រោយក្នុងប្រវត្តិភូគព្ភសាស្ត្រ មហាសមុទ្រអាត្លង់ទិកបានបើកឡើងនិងប៉ែកផ្សេងៗនៃខ្សែក្រវាត់កំណភ្នំបានរំកិលបែកចេញពីគ្នា។[] សូមមើលផងដែរ បំណះអៀប៉េទុស និង តំបន់បំណះបរិវត្ត-អឺរ៉ុប

កំណដងភ្នំកាឡេដុង ដែលជាស័កភ្នំកកើតបានដិតដាននៅប៉ែកខ្លះៗខាងជើងនៃប្រទេសអៀរ និង ប៊្រីថេន (មហាប៊្រីថេន) ដងភ្នំស្កង់ឌីណាវ ស្វាលបាដ ហ្គ្រីនឡង់ខាងកើត និង ប៉ែកនៃអឺរ៉ុបខាងជើងភាគកណ្ដាល។ កំណភ្នំកាឡេដុងរាប់បញ្ចូលទៅដោយព្រឹត្តិការណ៍ជាច្រើនកើតឡើងពីសម័យអ័រដូវីកេសដល់ដើមសម័យដេវ៉ុន ប្រហែល ៤៩០–៣៩០ លានឆ្នាំកន្លងទៅហើយ (ម៉ា)។ វាបានបង្កឱ្យមានការបិទជិតមហាសមុទ្រអៀប៉េទុស នៅពេលដែលទ្វីប និង ផ្ទាំងដីនៃឡូរ៉ង់ត៍ បាលទិក និង អាវ៉្លុនបានប៉ះទង្គិចគ្នា។

កំណភ្នំកាឡេដុងត្រូវបានយកឈ្មោះតាម កាឡេដុង ដែលជាឈ្មោះឡាតាំងសំដៅប្រទេសស្កុត។ ឈ្មោះនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាលើកដំបូងនៅឆ្នាំ១៨៨៥ ដោយភូគព្ភវិទូអូទ្រីស អេដួដ ហ្ស៊ីស ដាក់ឱ្យព្រឹត្តិការណ៍នៃការកកើតភ្នំនៅអឺរ៉ុបខាងជើងដែលបានចុះកាលបរិច្ឆេទមុនសម័យដេវ៉ុន។ ភូគព្ភវិទូជាច្រើនដូចជា អ៊ីមីល អ៊ូហ្ក និង ហាន់ ស្ទីឡឺ បានមើលឃើញថាកំណភ្នំកាឡេដុងជាវគ្គមួយក្នុងចំណោមវគ្គព្រឹត្តការណ៍ជាច្រើននៃការកកើតភ្នំដែលបានកើតឡើងកំឡុងប្រវត្តិការណ៍របស់ផែនដី[] ការយល់ដឹងថ្មីៗដែលធ្លាប់មានមក បានពន្យល់ថាកំណភ្នំកាឡេដុងរួមបញ្ចូលវគ្គរចិតវិវត្តន៍មួយចំនួនអាចមានទ្វីកាលបន្តបន្ទាប់គ្នា។ ហើយឈ្មោះ កាឡេដុង ដូច្នោះ មិនត្រូវប្រើបានត្រឹមតែសម័យមួយដាច់ណាត់នៃកាលវេលាភូគព្ភសាស្ត្រនោះទេ វាក៏អនុវត្តប្រើបានលើតំណបន្ទាប់នៃព្រឹត្តិការណ៍ទាក់ទងខាងរចិតវិវត្តន៍ផងដែរ។

ប្រវត្តិភូគព្ភថាមសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

កំណដងភ្នំកាឡេដុងគឺជាកំណភ្នំមួយក្នុងចំណោមកំណភ្នំជាច្រើនដែលនៅទីបំផុតបង្កើតបានជាអធិទ្វីប ប៉ង់សៀ នៅចុងស័កបុរាណសត្វ។ នៅដើមស័កបុរាណសត្វ ភាគច្រើននៃផ្ទៃដីទ្វីបទាំងអស់ត្រូវបានបង្រួបបង្រួមជាបុរាណទ្វីប គោណ្ឌវ័ន ដែលមានសំបកទ្វីបនៃអនាគត អាភ្វ្រិក អាមេរិកខាងត្បូង អឺរ៉ាស៊ីខាងត្បូង អូស្ត្រាលី និងអង់តាកទិក ដែលសណ្ដូកនៅកណ្ដាលអក្ខោសានខាងត្បូង (ប៉ូលខាងត្បូង)។ រវាង ៦៥០ និង ៥៥០ លានឆ្នាំកន្លងទៅ (ក្នុងសម័យអេដ្យាការ៉ា) បណ្ដាទ្វីបតូចៗនៃឡូរ៉ង់ត៍ (ដែលរួមមានផ្នែកឦសាននៃអនាគតអាមេរិកខាងជើង) បាលទិក និង ស៊ីបេរ បានបែកខ្ញែកចេញពីគោណ្ឌវ័នរំកិលទៅខាងជើងឆ្ពោះទៅភូមធ្យរេខា (អេក្វាទ័រ)។ ក្នុងដំណើរនេះ មហាសមុទ្រអៀប៉េទុស ចន្លោះ គោណ្ឌវ័ន បាលទិក និង ឡូរ៉ង់ត៍បានបិទភ្ជិត។

នៅដើមសម័យអ័រដូវីកេស (ប្រហែល ៤៨០ លានឆ្នាំមុន) ចុល្លទ្វីប (បំណែកតូចមួយនៃសិលាមណ្ឌលទ្វីប) អាវ៉្លុន (សិលាមណ្ឌលបច្ចុប្បន្នដែលត្រូវបានបែកខ្ញែកពាសពេញភាគខាងកើតនៃអង់គ្លេសថ្មី ភាគខាងត្បូងនៃដីថ្មី ប៉ែកនៃ ប្រនស៊្វិកថ្មី និង ស្កុតថ្មី អៀរខាងត្បូង ភាគជាច្រើននៃអង់គ្លេស និង វែល ប្រទេសទំនាប និង អាល្លឺម៉ង់ខាងជើង) បានចាប់ផ្ដើមបែកខ្ញែកពីរឹមខាងជើងនៃគោណ្ឌវ័ន[]

វគ្គដំបូង

[កែប្រែ]

វគ្គដំបូងៗខ្លះនៃវិរូបកម្ម និង/រឺ រូបបរិវត្តន៍ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាជួរភ្នំកាឡេដុងស្កង់ឌីណាវ។ វគ្គបឋមដែលជាញឹកញាប់ត្រូវបានរួមបញ្ចូលនូវកំណភ្នំកាឡេដុងគឺជាវគ្គផ្វាំងម៉ាកកាលពី ៥០៥ លានឆ្នាំកន្លងទៅ (ចុងសម័យកាំប្រ)។ វគ្គផ្សេងមួយទៀតជាវគ្គចាមត្លង់ដ៍កាលពី ៤៥៥ លានឆ្នាំកន្លងទៅ។ វគ្គទាំងនេះត្រូវបានគេពន្យល់ដោយការសន្មតថាជាយខាងលិចនៃបាលទិកបានប៉ះទង្គិចជាមួយកំណោងកោះមួយ រឺ ចុល្លទ្វីបមួយ។ ក្នុងរបៀបស្រដៀងគ្នា ជាយខាងកើតនៃឡូរ៉ង់ត៍បានប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយកំណោងកោះមួយកំឡុងពេលកំណភ្នំតាកូនិក (ពី ៤៨០ ដល់ ៤៣៥ លានឆ្នាំកន្លងទៅ)។

កំឡុងសម័យអ័រដូវីកេស ទ្វីបតូចនៃអាវ៉្លុនបានរំកិលឯកឯងក្នុងទិសដៅភាគឦសានឆ្ពោះទៅបាលទិក។ ចលនកម្មនេះផ្សំឡើងដោយទន្លាក់ចុះនៃមហាសមុទ្រអៀប៉េទុសភាគឦសាន (ក៏ត្រូវបានហៅថា សមុទ្រតនឃ្វីស្ត៍) ខាងក្រោមអាវ៉្លុនខាងកើត។ នៅចុងសម័យអ័រដូវីកេស (ប្រហែល ៤៥០ លានឆ្នាំកន្លងទៅ) បំណុកទ្វីប ចាប់ផ្ដើមរវាងអាវ៉្លុន និង បាលទិក។[] សមុទ្រតនឃ្វីស្ត៍បានបាត់រូបរាងដោយដំណើរនេះ បំណះដែលនៅសល់គឺខ្សែតនឃ្វីស្ត៍ ដែលរត់នៅពីក្រោមសមុទ្រខាងជើង ដាណឺម៉ាកខាងត្បូង និងអាល្លឺម៉ង់ខាងជើង ហើយនិងប៉ូឡូញ

វគ្គស្កង់ឌី/ហ្ក្រាំពី

[កែប្រែ]

វគ្គសំខាន់នៃកំណភ្នំកាឡេដុង (ចាប់ពីប្រហែល ៤២៥ ដល់ ៤០០ លានឆ្នាំកន្លងមក) ត្រូវបានគេហៅថាវគ្គស្កង់ឌីនៅស្កង់ឌីណាវ និង "វគ្គហ្ក្រាំពៀន" នៅប៊្រីថេន[] វាបណ្ដាលមកពីបំណុករវាងឡូរ៉ង់ត៍ និង បាលទិក។ មហាសមុទ្រអៀប៉េទុសដំបូងបានបិទភ្ជិតនៅផ្នែកខាងជើង បន្ទាប់មកក៏បានបិទភ្ជិតនៅផ្នែកខាងត្បូងទៀត។ ដូច្នេះ បំណុករវាងបាលទិក និង ឡូរ៉ង់ត៍បានកើតឡើងមុនបន្តិចទេ គឺមុនអាវ៉្លុន និង ឡូរ៉ង់ត៍បុកទង្គិចគ្នា។ បំណុកទ្វីបបានចាប់ផ្ដើមនៅត្រង់មជ្ឈិមស៊ីល័រ ហើយ ការកកើតភ្នំបានកើតឡើងនៅដើមសម័យដេវ៉ុន (ចាប់ពី ៤២០-៤០៥ លានឆ្នាំកន្លងមក)។[][] នៅអាមេរិកខាងជើង បំណុករវាងអាវ៉្លុន និង ឡូរ៉ង់ត៍ត្រូវបានគេហៅថា កំណភ្នំអាកាដ

តាមរយៈអ្នកនិពន្ធមួយចំនួន បំណុកទ្វីបកាឡេដុងពាក់ព័ន្ធនឹងចុល្លទ្វីបផ្សេងមួយទៀត អាម៉ូរិក (ព័រទុយហ្កាល់ខាងត្បូង ភាគច្រើននៃភាគខាងជើងនៃបារាំង និង ប៉ែកអាល្លឺម៉ង់ខាងត្បូង និង សាធារណរដ្ឋឆែក) តែតូចជាងអាវ៉្លុន។[] ចុល្លទ្វីបនេះប្រហែលជាមិនបង្កើតជាឯកយោគស្ថិតស្ថេរមួយទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានជំនួសដោយតំណនៃបំណែកជាច្រើន ដែលនូវក្នុងនោះប្រជុំភ្នំអាម៉ូរិក និង បូហេមបច្ចុប្បន្ននេះគឺជាប្រជុំភ្នំដ៏សំខាន់បំផុត។ មហាសមុទ្រចន្លោះផ្ទៃទ្វីបនៃឡូរ៉ង់ត៍ បាលទិក និង អាវ៉្លុនរួមបញ្ចូលគ្នា (ហៅថា អឺរ៉ាមេរិក ឡូរុស្ស រឺ ទ្វីបក្រហមចាស់) ហើយនិងអាម៉ូរិកត្រូវបានគេហៅថាមហាសមុទ្ររៀ

ទីបុរាណភូមិសាស្ត្រនៃបំណែកសំបកអាម៉ូរិកចន្លោះ សម័យអ័រដូវីកេស និង កាបូនីផ្វេរ៉ូក៏ត្រូវក្លាយជាការជជែកតទល់គ្នាយ៉ាងខ្លាំងផងដែរ។ មានសូចនកម្មជាច្រើនថាប្រជុំភ្នំបូហេមចាប់ផ្ដើមរំកិលឆ្ពោះទៅខាងជើងចាប់ពីសម័យអ័រដូវីកេសរៀងមក[] ក៏ប៉ុន្តែអ្នកនិពន្ធជាច្រើនដាក់ទីតាំងដំណុះនៃផ្ទាំងដីអាម៉ូរិកដែលមានជាយខាងត្បូងនៃឡូរុស្សនៅក្នុងកំណភ្នំអែរស៊ីនកាបូនីផ្វេរ៉ូ (ប្រហែល ៣៤០ លានឆ្នាំកន្លងទៅហើយ)។ អាងរេណូអែរស៊ីន អាងក្រោយកំណោង បង្កើតបានជាជាយខាងត្បូងនៃអឺរ៉ាមេរិកបន្ទាប់ពីកំណភ្នំកាឡេដុង។ តាមរយៈអ្នកនិពន្ធអស់ទាំងនេះ គែមតូចមួយមកពីអឺរ៉ាមេរិកបានញែកក្រហែងចុះទៅក្រោម ហើយនៅពេលនោះអាងទឹកនេះក៏បានកើតឡើង។ អាងនេះបានបិទភ្ជិតនៅពេលដែលបណ្ដាផ្ទាំងដីខូចទ្រង់ទ្រាយនៃកាឡេដុងទាំងនេះត្រូវបានដុះឡើងសាជាថ្មីរហូតទៅដល់ទ្វីបឡូរុស្សកំឡុងពេលនៃកំណភ្នំអែរស៊ីន។[១០]

សូមមើល

[កែប្រែ]

ឯកសារយោង

[កែប្រែ]
  1. Reconstruction based on Matte (2001); Stampfli et al. (2002); Torsvik et al. (1996) and Ziegler (1990)
  2. McKerrow et al. (2002)
  3. The timing of Avalonia's break from Gondwana is disputed. Here Cocks et al. (1997) are followed.
  4. Torsvik & Rehnström (2003)
  5. Jones & Blake (2003), pp. 47–50
  6. Fossen & Dunlap. 1998
  7. Torsvik et al. (1996)
  8. Ziegler (1990) suggests the collision of Armorica with Laurussia formed the southern (Mid-European) branch of the Caledonian mountains
  9. Schätz et al. (2002)
  10. See the reconstructions in Cocks & Torsvik (2006) for this view. Another reconstruction of the collision of Armorica with Euramerica can be found in Stampfli et al. (2002)

អក្សរសាស្ត្រ

[កែប្រែ]
  • Cocks, L.R.M. & Torsvik, T.H.; 2006: European geography in a global context from the Vendian to the end of the Palaeozoic, in: Gee, D.G. & Stephenson, R.A. (eds.): European Lithosphere Dynamics, Geological Society of London Memoirs 32, pp. 83–95.
  • Cocks, L.R.M.; McKerrow, W.S. & Staal, C.R. van; 1997: The margins of Avalonia, Geological Magazine 134, pp. 627–636.
  • Fossen, H. & Dunlap, J.W.; 1998: Timing and kinematics of Caledonian thrusting and extensional collapse, southern Norway: evidence from 40Ar/39Ar thermochronology. Journal of Structural Geology 20, 765-781.
  • Jones, K. & Blake, S.; 2003: Mountain building in Scotland, ISBN 0-7492-5847-0.
  • Matte, P.; 2001: The Variscan collage and orogeny (480–290 Ma) and the tectonic definition of the Armorica microplate: a review, Terra Nova 13, 122–128.
  • McKerrow, W.S.; Mac Niocaill, C. & Dewey, J.F.; 2000: The Caledonian Orogeny redefined, Journal of the Geological Society 157, pp. 1149–1154.
  • Schätz, M.; Reischmann, T.; Tait, J.; Bachtadse, V.; Bahlburg, H. & Martin, U.; 2002: The Early Palaeozoic break-up of northern Gondwana, new palaeomagnetic and geochronological data from the Saxothuringian Basin, Germany, International Journal of Earth Sciences 91(5), pp. 838–849.
  • Stampfli, G.M.; Raumer, J.F. von & Borel, G.D.; 2002: Paleozoic evolution of pre-Variscan terranes: From Gondwana to the Variscan collision, Geological Society of America Special Paper 364, pp. 263–280.[១]
  • Torsvik, T.H. & Cocks, L.R.M.; 2004: Earth Geography from 400 to 250 Ma: a palaeomagnetic, faunal and facies review, Journal of the Geological Society of London 161, pp. 555–572.
  • Torsvik, T.H. & Rehnström, E.F.; 2003: The Tornquist Sea and Baltica–Avalonia docking, Tectonophysics 362, pp. 67– 82.
  • Torsvik, T.H.; Smethurst, M.A.; Meert, J.G.; Van der Voo, R.; McKerrow, W.S.; Brasier, M.D.; Sturt, B.A. & Walderhaug, H.J.; 1996: Continental break-up and collision in the Neoproterozoic and Palaeozoic – A tale of Baltica and Laurentia, Earth-Science Reviews 40, p. 229–258.
  • Ziegler, P.A.; 1990: Geological Atlas of Western and Central Europe, Shell Internationale Petroleum Maatschappij BV (2nd ed.), ISBN 90-6644-125-9.

តំណក្រៅ

[កែប្រែ]