Jump to content

ប្រាសាទខ្មែរ

ពីវិគីភីឌា

ប្រាសាទ​ខ្មែរ ជា ​កន្លែង​គោរព​បូជា ​ក្នុង ​សាសនា​ព្រាហ្មណ៍ ដែល​កសាង​ឡើង​ដោយ ​អាណាចក្រ​ខ្មែរ តាំង​ពី​សតវត្ស​ទី​១២ ក្នុង​រជ្ជកាល ​ព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័ន​ទី​២ មក​ម្ល៉េះ ដែល​គេ​រក​ឃើញ​ភាគ​ច្រើន​នៅ​ក្នុង ​ប្រទេស​កម្ពុជា និង​នៅ​តំបន់ ​ឥសាន​ខាង​ត្បូង ​នៃ​ប្រទេស​ថៃ ប្រាសាទ​ខ្មែរ​ក៏​ត្រូវ​បាន​គេ​សាងសង់​ដែរ។ សម្ភារៈ៖ ឥដ្ឋ ថ្មភក់ និង ថ្មបាយក្រៀម ដែលមាន សិល្បៈខ្មែរ។

នៅប្រទេសថៃ មានប្រាសាទខ្មែរចំនួន ១៥៥ នៅតំបន់ខ្ពង់រាបឥសាន ក្នុងនោះមានប្រាសាទចំនួន ៣៧ នៅខេត្តនគររាជសីមា ,ចំនួន ៥០ នៅខេត្ត បុរីរម្យ ,ចំនួន ៣១ ខេត្តសុរិន្ទ,ចំនួន ៦ ខេត្តជ័យភូមិ ,ចំនួន ១៤ ខេត្ត រយអេត ,ចំនួន ១១ នៅខេត្តស៊ីសាកេត និង,6 នៅក្នុងខេត្ត ឧប៊ុន។ ភាគច្រើនត្រូវបានបំផ្លាញដោយបន្សល់ទុកតែផ្នែកខ្លះ []

ប្រវត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

តាម​ភស្ដុតាង​បុរាណ​វិទ្យា គេ​ដឹង​ថា ខ្មែរ​ចាប់​ផ្ដើម​បង្កើត​នគរ ឬ​រដ្ឋ តាំងពីសតវត្សរ៍ទី៦នៃព.ស វាបានអភិវឌ្ឍចេញពីទីក្រុងកំពង់ផែដែលធ្វើពាណិជ្ជកម្មជាមួយ ប្រទេសឥណ្ឌា ហើយបានអភិវឌ្ឍក្រោមមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃអរិយធម៌ឥណ្ឌា ហៅថា អាណាចក្រហ្វូណន។ តំបន់របស់វាគ្របដណ្តប់លើអាង ទន្លេមេគង្គ (ភាគខាងត្បូង វៀតណាម ) និងទន្លេមេគង្គភាគខាងត្បូង ( ប្រទេសកម្ពុជា ) ទៅផ្នែកខ្លះនៃភូមិភាគឦសាននៃ ប្រទេសថៃ ជាមួយនឹងទីក្រុងអូកកែវ។ (ភាគអាគ្នេយ៍នៃប្រទេសវៀតណាម) គឺជាទីក្រុងកំពង់ផែសម្រាប់ពាណិជ្ជកម្ម។ ហើយ​មាន​រាជធានី​មួយ​មួយឈ្មោះឈ្មោះថាវ្យាធបុរៈ​។

នគរហ្វូណនមានទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មជាមួយបរទេសទាំងឥណ្ឌា និង ចិន ភស្តុតាងបុរាណវត្ថុទាក់ទងនឹងនគរនេះនៅតែមិនច្បាស់លាស់ និងមិនអាចសន្និដ្ឋានបាន។ គេគ្រាន់តែដឹងថា ស្តេចចុងក្រោយគឺ រុទ្រវរ្ម័ន ហើយថា ទ្រង់មានជំនឿជាចម្បងលើសាសនាព្រាហ្មណ៍ ដែលបាននាំមកពីប្រទេសឥណ្ឌា។

សតវត្សទី១២ នៃព.ស នគរចេនឡា ដែលដើមឡើយជារដ្ឋនៃអាណាចក្រហ្វូណន តំបន់របស់វាលាតសន្ធឹងពីទីក្រុង ចំប៉ាសាក់ - ភ្នំវត្តភូ បច្ចុប្បន្នភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសឡាវ និងភាគខាងជើងនៃប្រទេសកម្ពុជា។ រាជធានី​នៃ​នគរ​ចេនឡា​គឺ​ជា​ទីក្រុង​នៃ​«​ស្រេស្រេស្ឋបុរៈ»​។

ព្រះបាទភវវរ្ម័ន ស្តេច​ចេនឡា​ទី​មួយ​បាន​ដណ្តើម​យក​ក្រក្រុងវ្យាធបុរៈ​ពី​រជ្ជទាយាទ។ ក្រោយមក ប្អូនប្រុសរបស់ព្រះបាទភវវរ្ម័នគឺ ព្រះបាទមហេន្ទ្រវរ្ម័នទី១ បង្ក្រាបហ្វូណន ធ្វើ​ឱ្យ​អាណាចក្រ​ចេនឡា​ពង្រីក​ទឹកដី​ឱ្យ​កាន់តែ​ទូលំទូលាយ​ជាង​មុន ។

ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ បានលើកទ័ពមកប្រកាសឯករាជ្យពីនគរ ជ្វា ហើយក៏បានបង្រួបបង្រួមនគរ។បង្កើតសាមគ្គីភាពដើម្បីអាណាចក្រខ្មែរថ្មី។ ព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័ន​ទី​២​បាន​បង្នបង្កើតរាជធានីនៅ​តំបតំបន់ខាងជើងបឹងទន្លេសាប។ ព្រះ​មហាក្សត្រ​ទ្រង់​បាន​ពង្រីក​ព្រះរាជ​អំណាច​របស់​ទ្រង់​ដល់​ជ្រលង​ទន្លេ​ក្នុង​ភូមិភាគ​អាគ្នេយ៍​នៃ​ប្រទេស​ថៃ។

សាសនាទេវរាជ និងសំណង់ប្រាសាទ

[កែប្រែ]

ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី២ បានបង្កើតសាសនាទេវរាជ។ ពោល​គឺ​ការ​លើក​ស្តេច​ឡើង​ឋានៈ​ជា​ទេវរាជ ឬ ​ទេវរាជ ជាស្តេច​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​។ វា​បាន​ចាក់​គ្រឹះ​ប្រព័ន្ធ​ទេវរាជ​សម្រាប់​នគរ​ផ្សេង​ទៀត​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​គំរូ។ រួម​ទាំង​សៀម​ដែល​បាន​យក​ប្រព័ន្ធ​នេះ​ផង​ដែរ។ ប្រព័ន្ធទេវរាជនេះបានរួមចំណែកដល់តួនាទីរបស់ព្រាហ្មណ៍នៅក្នុងរាជវាំង។ ជាអ្នកជំនាញខាងសិល្បៈសេរីផ្សេងៗ ហើយ​ធ្វើ​ពិធី​ឡើង​សោយរាជ្យ​ថ្វាយ​ព្រះមហាក្សត្រ


ពី​ហេតុផល​ពីរ​យ៉ាង​ចុង​ក្រោយ​នេះ វា​ជា​ទម្លាប់​ដែល​ស្តេច​ខ្មែរ​គ្រប់​រូប​ត្រូវ​សាងសង់​ប្រាសាទ​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ពីរ រចនាបថ​ប្រាសាទ​ខ្មែរ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​ពី​ទីតាំង​សាសនា​ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌា។ អ្វី​ដែល​ហៅ​ថា ស្រីខរជា​កន្លែង​សាសនា​នៃ​សិល្បៈ​ឥណ្ឌា​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង ហើយហើយវិមាន ជា​កន្លែង​សាសនា​របស់​ឥណ្ឌា​ខាង​ត្បូង។

ដោយកត្តាទាំងអស់នេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យទម្រង់សិល្បៈខ្មែរ ហៅថាប្រាសាទខ្មែរ ឬកន្លែងគោរពបូជាក្នុងសាសនាព្រាហ្មណ៍។ វា​មាន​ភាព​ស្រស់​ស្អាត និង​មាន​តម្លៃ​ខាង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ និង​បុរាណវត្ថុ​ដ៏​អស្ចារ្យ។ ហើយ​ដោយ​សារ​ប្រាសាទ​ខ្មែរ​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​សាង​សង់​ឡើង​ដោយ​វត្ថុ​ធាតុ​ដូច​ជា ឥដ្ឋ ថ្មភក់ និង ​ថ្មបាយក្រៀម ដែល​ជា​វត្ថុ​អចិន្ត្រៃយ៍ ទើប​គេ​ប្រើ​ប្រាស់​រហូត​ដល់​បច្ចុប្បន្ន។

តែប្រាសាទខ្មែរ វាមិនត្រឹមតែនៅក្នុងព្រំដែននៃ មិន​ត្រឹម​តែ ​ប្រទេស​កម្ពុជា ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ក៏​មាន​នៅ​តំបន់​នានា​នៃ ​ប្រទេស​ឡាវ និង ​ប្រទេស​ថៃ ដែល​មាន​ប្រាសាទ​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន​ផង​ដែរ។ ព្រោះនៅសម័យខ្លះ អាណាចក្រខ្មែរ ខ្លាំង។ ធ្វើឱ្យវាអាចពង្រីកអំណាច និងទឹកដីបានយ៉ាងទូលំទូលាយ ដោយហេតុផលនេះ ប្រាសាទនានាត្រូវបានសាងសង់នៅលើទឹកដីនៃប្រទេសផ្សេងៗផងដែរ។

ទម្រង់សិល្បៈ

[កែប្រែ]

ក.មុនអង្គរ

១. រចនាបទភ្នំដា ១១០០–១១៥០នៃព.ស

២. រចនាបទសម្បូរព្រៃគុគ ១១៥០-១២០០នៃព.ស

៣. រចនាបថព្រៃក្មេង

១១៨០–១២៥០នៃព.ស

៤. រចនាបថ​កំពង់​ព្រះ

១២៥០–១៣៥០

ខ. សម័យអង្គរ

៥. រចនាបថគូលែន

១៣៧០–១៤២០

៦. រចនាបថព្រះគោ

១៤២០–១៤៤០

៧. រចនាបទបាខែង

១៤៤០–១៤៧០

៨. រចនាបទកោះកេរ

១៤៦៥–១៤៩០

៩. រចនាបទប្រែរូប

១៤៩០–១៥១០

១០. រចនាបថបន្ទាយស្រី

១៥១០–១៥៥០

១១. រចនាបថ ឃ្លាំង

១៥៥០–១៥៦០

១២. រចនាបថបាពួន

១៥៦០-១៦៣០

១៣. រចនាបថ​អង្គរវត្ត​

១៦៥០–១៧២០

១៤. រចនាបថបាយ័ន

១៧២០–១៧៨០