ពានរ
នៅក្នុង សាសនាហិណ្ឌូ, ពានរ ( សំស្ក្រឹត: वानर, វានរ) [១] គឺជាស្វា ស្វា [២] ឬជាពូជអ្នករស់នៅក្នុងព្រៃ។ [១]
ក្នុងរឿង រាមាយណៈ ពានរជួយ រាម កម្ចាត់ រាពណ៌ ។ ពួកវាជាទូទៅត្រូវបានពណ៌នាថាជាសត្វស្វា ដែលមានមនុស្ស ឬសត្វដូចមនុស្ស។
និរុត្តិសាស្ត្រ
[កែប្រែ]មានទ្រឹស្តីសំខាន់ៗចំនួន ៣ អំពីនិរុត្តិសាស្ត្រនៃពាក្យ "ពានរ"៖
- អិយន៌ ណែនាំថា ពានរ មានន័យថា "ស្វា" មកពីពាក្យ វាន ("ព្រៃឈើ") មានន័យថា "ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រៃឈើ" [៣] Monier-Williams និយាយថាវាប្រហែលជាមកពី វាន៌ (lit ។ "វង្វេងនៅក្នុងព្រៃ") ហើយមានន័យថា "សត្វព្រៃ" ឬស្វា។ [២]
- Devdutt Pattanaik ផ្តល់យោបល់ថាវាមកពីពាក្យ វន ("ព្រៃឈើ") និង នរ ("បុរស") ដូច្នេះមានន័យថា "បុរសព្រៃ" ហើយណែនាំថាពួកគេប្រហែលជាមិនមែនជាសត្វស្វាដែលជាអត្ថន័យទូទៅ។ [៤]
- វាអាចមកពីពាក្យ វា និង នរ ដែលមានន័យថា «មនុស្សឬ? (មានន័យថា "ស្វា") [៥] ឬ "ប្រហែលជាគាត់ជាមនុស្ស" ។ [៦]
ការកំណត់អត្តសញ្ញាណ
[កែប្រែ]ថ្វីត្បិតតែពាក្យ ពានរ ប្រែថា "ស្វា" ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ហើយ ពានរ ត្រូវបានគេដាក់ពណ៌ថាជាស្វានៅក្នុងសិល្បៈដ៏ពេញនិយមក៏ដោយ ក៏អត្តសញ្ញាណពិតប្រាកដរបស់ពួកគេមិនច្បាស់នោះទេ។ [៧] [៨] យោងតាមរឿងរាមាយណៈ ពានរ ជាអ្នកផ្លាស់ប្តូររូបរាង។ នៅក្នុងទម្រង់បែបបទ ពានរ ពួកគេមានពុកចង្ការជាមួយនឹងរោមចិញ្ចើមដែលលាតសន្ធឹង គម្លាតចង្កាដែលមានកោរសក់តូចចង្អៀត និងគ្មានពុកមាត់។ ពួកគេមានកន្ទុយ និងក្រញ៉ាំជើងមុតស្រួច។ ស្បែក និងគ្រោងឆ្អឹងរបស់ពួកគេត្រូវបានបង្ខំដោយ វជ្រ ដែលមិនអាចបំផ្លាញបាន ដែលគ្មានធាតុនៅលើផែនដីអាចជ្រាបចូលបាន។ មិនដូចសត្វកម្រដទៃទៀតដូចជា រក្សសន ទេ ពានរមិនមានមុនគេនៅក្នុង អក្សរសិល្ប៍វេទទេ ។ [៩] រាមាយណៈ បង្ហាញពួកគេថាជាមនុស្ស ដោយយោងទៅលើការនិយាយ សម្លៀកបំពាក់ ទីជម្រក ពិធីបុណ្យសព ពិធីមង្គលការ ការឧទ្ទិស។ [៨] អិយន៌ ផ្តល់យោបល់ថា ទោះបីជាកវីនៃ រឿងរាមាយណៈ ប្រហែលជាដឹងថា ពានរ ជាអ្នករស់នៅក្នុងព្រៃក៏ដោយ ក៏គាត់អាចបង្ហាញពួកគេថាជាសត្វស្វាពិតៗដែលមានអំណាចអបិយជំនឿ ហើយភាគច្រើននៃពួកវាជា អម្ស (ផ្នែក) នៃព្រះដើម្បីធ្វើឱ្យវីរភាពបន្ថែមទៀត" អស្ចារ្យ"។ [៣]
យោងទៅតាមទ្រឹស្តីមួយ ពានរ គឺជាសត្វពាក់កណ្តាលដ៏ទេវភាព។ នេះគឺផ្អែកលើសមត្ថភាពអរូបីរបស់ពួកគេ ក៏ដូចជាការពិពណ៌នាអំពី ព្រាហ្មណ៍ បញ្ជាអាទិទេពដទៃទៀត ឱ្យបង្កើតកូនចៅ ពានរ ឬចាប់កំណើតជា ពានរ ដើម្បីជួយរាមាក្នុងបេសកកម្មរបស់គាត់។ [៨] ការនិទានរឿងរាមាយណៈឡើងវិញរបស់ ជេន ពិពណ៌នាអំពីពួកគេថាជាត្រកូលនៃសត្វអព្ភូតហេតុដែលហៅថា វី វិទ្យធរ ; ទង់ជាតិនៃត្រកូលនេះមានសត្វស្វាជានិមិត្តសញ្ញា។ [១០] [១១] [១២] [១៣] :334[៤]
G. Ramdas ដោយផ្អែកលើការយោងរបស់ ពានរ ទៅលើកន្ទុយរបស់ ពានរ ជាគ្រឿងតុបតែងមួយ សន្និដ្ឋានថា "កន្ទុយ" ពិតជាផ្នែកបន្ថែមនៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់ដែលពាក់ដោយបុរសនៃកុលសម្ព័ន្ធ សវរ ។ [៨] (ស្ត្រី ពានរ មិនត្រូវបានពិពណ៌នាថាមានកន្ទុយទេ។ [១៤] [១៣] :116) តាមទ្រឹស្ដីនេះ លក្ខណៈដែលមិនមែនជាមនុស្សរបស់ពានរអាចចាត់ទុកថាជា ការស្រមើស្រមៃបែបសិល្បៈ ។ [៧] នៅប្រទេសស្រីលង្កា ពាក្យ "ពានរ" ត្រូវបានគេប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពី Nittaewos ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងរឿងព្រេង Vedda ។ [១៥]
ក្នុង រឿងរាមាយណៈ
[កែប្រែ]ពានរត្រូវបាន ព្រាហ្មណ៍ បង្កើតឡើងដើម្បីជួយ រាម ក្នុងការច្បាំងនឹង រាពណ៌ ។ ពួកគេមានអំណាច ហើយមានលក្ខណៈជាព្រះជាច្រើន។ ដោយទទួលបានបញ្ជារបស់ព្រាហ្មណ៍ ព្រះបានចាប់ផ្ដើមបង្កើតកូនប្រុសនៅស៊ីយ៉ូននៃ កិស្កិន្ធ (កំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយនឹងផ្នែកនៃ កន៌តក សម័យបច្ចុប្បន្ន Andhra Pradesh និង Maharashtra )។ រាម បានជួបពួកគេជាលើកដំបូងនៅក្នុង ព្រៃ ទន្កក ក្នុងអំឡុងពេលស្វែងរក សីតា ។ [១៦] កងទ័ពរបស់រាពណ៌បានជួយរាមក្នុងការស្វែងរកសីតា ហើយក៏កំពុងប្រយុទ្ធជាមួយ រាពណ៌ ដែលជាអ្នកចាប់ពង្រត់របស់សីតាផងដែរ។ នល និង នីឡា បានសង់ ស្ពាន ឆ្លងសមុទ្រដើម្បីឱ្យរាម និងទ័ពឆ្លងទៅ លង្កា ។ ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងវីរភាពនេះ លក្ខណៈរបស់ពានររួមមាន មានភាពកំប្លុកកំប្លែង ក្មេងស្លូតបូត ឆាប់ខឹង ស្លូតបូត ផ្សងព្រេង ផ្សងព្រេង ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត ស្មោះត្រង់ ក្លាហាន និងចិត្តល្អ។ [១៧]
អត្ថបទផ្សេងៗ
[កែប្រែ]ពានរ ក៏លេចឡើងនៅក្នុងអត្ថបទផ្សេងទៀត រួមទាំង មហាភារតៈ ផងដែរ។ វីរភាព មហាភារត ពិពណ៌នាអំពីពួកគេថាជាអ្នករស់នៅក្នុងព្រៃ ហើយរៀបរាប់ពីការជួបប្រទះរបស់ពួកគេដោយ សហទេវ ដែលជា បន្ទវ ក្មេងជាងគេ។[ត្រូវការអំណះអំណាង][ ត្រូវការដកស្រង់ ]
ការផ្លាស់ប្តូររូបរាង
[កែប្រែ]នៅក្នុង រឿងរាមាយណៈ ពានរ ហនុមាន ផ្លាស់ប្តូររូបរាងច្រើនដង។ ជាឧទាហរណ៍ ខណៈពេលដែលគាត់ស្វែងរកសីតាដែលត្រូវបានចាប់ពង្រត់នៅក្នុងរាជវាំងនៅលើលង្កា គាត់បានធ្វើកិច្ចសន្យាខ្លួនឯងឱ្យមានទំហំប៉ុនឆ្មា ដើម្បីកុំឱ្យសត្រូវរកឃើញគាត់។ ក្រោយមក ទ្រង់យកភ្នំដែលមានពន្លឺរស្មីមកបង្ហាញពីអំណាចពិតរបស់ខ្លួនដល់នាងស៊ីតា។
ពានរ គួរឱ្យកត់សម្គាល់
[កែប្រែ]- អង្គទ កូនប្រុសរបស់ ពាលី អ្នកស្នងតំណែងរបស់ សុគ្រិព ដែលបានជួយ រាម ស្វែងរកប្រពន្ធរបស់គាត់ សីតា
- អន្ជន ម្តាយរបស់ ហនុមាន
- ហនុមាន ជាអ្នកគោរពកោតខ្លាចព្រះ រាម និងជាកូនរបស់ វាយុ
- កេសារី បិតារបស់ហនុមាន
- មៃន្ត និង ទ្វិវិទ កូនប្រុសរបស់ អស្វិន
- មច្ឆានុ កូនប្រុសរបស់ ហនុមាន (ជា ភាសាខ្មែរ និង ថៃ )
- មក៌ធ្វជ កូនប្រុសរបស់ ហនុមាន (តាម កំណែឥណ្ឌា )
- នល កូនប្រុសរបស់ វិស្វកម៌
- និល កូនប្រុសរបស់ អគ្នី
- រុមា ភរិយារបស់ សុគ្រិព
- សាវភ កូនប្រុសរបស់ បជ៌ន្យ
- សុគ្រិព ស្តេច កិស្កិន្ធ កូនប្រុសរបស់ សូរ្យ
- សុសេន កូនប្រុសរបស់ វារុណ
- Taar ជាកូនរបស់ Brihaspati
- តារា ភរិយារបស់ ពាលី
- ពាលី ជាប្អូនប្រុសរបស់ សូគ្រិព និងជាកូនប្រុសរបស់ ព្រះឥន្ទ្រ
- ↑ ១,០ ១,១ Krishna (2014-05-01) (ជាen). Sacred Animals of India. ល.ស.ប.អ. 978-81-8475-182-6. https://books.google.com/books?id=DF_af8_547EC&q=Vanara+forest+monkey.
- ↑ ២,០ ២,១ Monier-Williams, Monier. "Monier-Williams Sanskrit Dictionary 1899 Basic". www.sanskrit-lexicon.uni-koeln.de. Retrieved 23 August 2022.
- ↑ ៣,០ ៣,១ Aiyangar Narayan. Essays On Indo-Aryan Mythology-Vol.. pp. 422–. ល.ស.ប.អ. 978-81-206-0140-6. https://books.google.com/books?id=Oym17qIeB-0C&pg=PA422.
- ↑ ៤,០ ៤,១ Devdutt Pattanaik (24 April 2003). Indian Mythology: Tales, Symbols, and Rituals from the Heart of the Subcontinent. p. 121. ល.ស.ប.អ. 978-1-59477-558-1. https://books.google.com/books?id=xolzAwAAQBAJ&pg=PA121.
- ↑ Shyam Banerji (1 January 2003). Hindu gods and temples: symbolism, sanctity and sites. ល.ស.ប.អ. 978-81-88237-02-9. https://books.google.com/books?id=XSRAAQAAIAAJ.
- ↑ Harshananda (Swami.) (2000). Facets of Hinduism. https://books.google.com/books?id=_lERAQAAIAAJ.
- ↑ ៧,០ ៧,១ Kirsti Evans (1997). Epic Narratives in the Hoysaḷa Temples: The Rāmāyaṇa, Mahābhārata, and Bhāgavata Purāṇa in Haḷebīd, Belūr, and Amṛtapura. pp. 62–. ល.ស.ប.អ. 90-04-10575-1. https://books.google.com/books?id=v-0yalYlNDkC&pg=PA62.
- ↑ ៨,០ ៨,១ ៨,២ ៨,៣ Catherine Ludvik (1 January 1994). Hanumān in the Rāmāyaṇa of Vālmīki and the Rāmacaritamānasa of Tulasī Dāsa. pp. 2–3. ល.ស.ប.អ. 978-81-208-1122-5. https://books.google.com/books?id=KCXQN0qoAe0C&pg=PA2. "G. Ramadas infers from Ravana's reference to the kapis' tail as an ornament (bhusana) that is a long appendage in the dress worn by men of the Savara tribe."
- ↑ Vanamali (25 March 2010). Hanuman: The Devotion and Power of the Monkey God. p. 13. ល.ស.ប.អ. 978-1-59477-914-5. https://books.google.com/books?id=j5qFlxXSS48C&pg=PA13.
- ↑ Paula Richman (1991). Many Rāmāyaṇas: The Diversity of a Narrative Tradition in South Asia. University of California Press. pp. 35. ល.ស.ប.អ. 978-0-520-07589-4. https://books.google.com/books?id=XkifYfljHP4C&pg=PA35.
- ↑ Kodaganallur Ramaswami Srinivasa Iyengar (2005). Asian Variations in Ramayana: Papers Presented at the International Seminar on 'Variations in Ramayana in Asia : Their Cultural, Social and Anthropological Significance", New Delhi, January 1981. Sahitya Akademi. pp. 68–. ល.ស.ប.អ. 978-81-260-1809-3. https://books.google.com/books?id=CU92nFk5fU4C&pg=PA68.
- ↑ Valmiki (1996). The Ramayana of Valmiki: An Epic of Ancient India - Sundarakāṇḍa. Princeton University Press. p. 31. ល.ស.ប.អ. 0-691-06662-0. https://books.google.com/books?id=sFmsrEszbxgC&pg=PA31.
- ↑ ១៣,០ ១៣,១ Philip Lutgendorf (13 December 2006). Hanuman's Tale : The Messages of a Divine Monkey: The Messages of a Divine Monkey. Oxford University Press. ល.ស.ប.អ. 978-0-19-804220-4. https://books.google.com/books?id=fVFC2Nx-LP8C&pg=PA116.
- ↑ The Adhyātma Rāmāyaṇa: Concise English Version. M.D. Publications. 1 January 1995. p. 10. ល.ស.ប.អ. 978-81-85880-77-8. https://books.google.com/books?id=sQcmczcunygC&pg=PA10.
- ↑ C. G. Uragoda (2000). Traditions of Sri Lanka: A Selection with a Scientific Background. Vishva Lekha Publishers. ល.ស.ប.អ. 978-955-96843-0-5. https://books.google.com/books?id=BOmAAAAAMAAJ.
- ↑ "The Ramayana index".
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 20 October 2019. Retrieved 4 January 2009.
{{cite web}}
: More than one of|archivedate=
and|archive-date=
specified (help); More than one of|archiveurl=
and|archive-url=
specified (help)CS1 maint: archived copy as title (link)